ในหัวสมองครุ่นคิดไปหมด และจำได้ว่ามีของอีกชิ้น ตอนแรกเธอไม่คิดขายเมื่อเห็นว่ามันคงจะสำคัญกับยศราชย์มากเพราะเธอลองเอาไปสอบถามตามร้านราคาของแหวนวงนี้หลักล้านเลยทีเดียว ญาทิสายิ้มออกมาอย่างมีความหวังแล้วรีบติดต่อน้องสาวทันที
“พี่สา!”รินณดาร้องออกมาด้วยความดีใจ ทันทีที่รับสาย
“แม่เป็นไงบ้างริน”
“ตอนนี้แม่อยู่ที่ห้องฉุกเฉินค่ะ หมอกำลังรอให้เราตัดสินใจ”
“ค่าผ่าตัดเท่าไหร่เหรอ”
“แสนห้าค่ะพี่สา”
“พรุ่งนี้พี่จะโอนให้นะริน ดูแลแม่ด้วย”
รินณดาชะงัก พี่สาวเอาเงินจากไหนมา มันมากเกินกว่าความสามารถ
“พี่สา พี่เอาเงินจากที่ไหนมาคะ”รินณดาถามด้วยความเป็นห่วง
“อย่าถามพี่เลยริน เอาเป็นว่าพี่มีเงินให้เป็นค่ารักษาแม่ก็แล้วกัน”ญาทิสาตัดบท
“ค่ะพี่สา”
คนเป็นพี่วางสายเรียบร้อย รินณดามองโทรศัพท์สีหน้ากังวล อยากถามหลายเรื่องแต่ไม่กล้าเพราะพี่สาวคงไม่อยากตอบ พี่เอาเงินมากขนาดนั้นมาจากไหนกัน หรือสิ่งที่คุณยศร
