เขื่อนคิดเสมอว่าบ้านใกล้เรือนเคียงกันมีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน แม้ข้อเสียของประภพคือความเจ้าชู้แต่ก็มีน้ำใจกับเพื่อนบ้านเสมอ เขาว่าเพื่อนบ้านดีจะทำให้สุขภาพจิตของเราดีตามไปด้วย ถ้ามีเพื่อนบ้านไม่ดีทั้งปวดหัวทั้งรำคาญใจ ดีไม่ดีอาจจะมีเรื่องทำร้ายร่างกายกันได้
“หายดีออกจากโรงพยาบาลแล้วครับ” เขื่อนตอบหลานชาย เขตต์ถอนใจเฮือกใหญ่
“เป็นห่วงอาจินดาเหรอ”
“เปล่าครับ กลัวว่าถ้าเป็นอะไรมาก ผมจะติดคุก” เขตต์ทำหน้าม่อย เขื่อนจำได้ว่าเขาบอกหลานชายไปเช่นนั้นเพราะไม่อยากให้หลานชายแกล้งคนอื่นอีก คนเราท้องเสียหนักๆ ถ้าช่วยไม่ทันก็อาจจะตายได้เหมือนกัน การที่หลานชายรับปากว่าจะไม่แกล้งคนอื่นแบบขาดสติอีกถือเป็นการตัดไฟเสียแต่ต้นลม เด็กๆ คือผ้าขาวถ้าเราพูดเราเตือนหรือสอนอะไรก็ควรจะทำเสียตั้งแต่ยังเด็ก เหมือนดั่งสุภาษิตที่ว่าไม้อ่อนดัดง่ายไม้แก่ดัดยาก เพราะถ้าแก่ตัวไปแล้ว ไม่เคยฝึกตัวเองให้เป็นคนดี มีน้ำใจ เห็
