7
1191 คำ
บทที่ 7
นั่นไง! เอาแล้วไง! รอยยิ้มของเธอแข็งค้าง รู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้เพราะอับอายขายขี้หน้าต่ออดีตคนเคยรัก แต่ทำไงได้ล่ะ ก็มันไม่ใช่เรื่องจริง เธอมัดมือชกอยู่ฝ่ายเดียว
มือใหญ่ที่โอบเอวกิ่วกระชับแน่นขึ้น จนกลายเป็นรั้งเธอเข้ามากอดแนบอก เมื่อเห็นใบหน้าแดงก่ำของเธอ
“ผมไม่ได้รัก แต่หลงหัวปักหัวปำเลยครับ.. แนนเขาอาจจะไม่สวยในสายตาของอื่น แต่ในสายตาผมเธอสวยและน่ารักที่สุดในโลก การมีเธออยู่ใกล้ ๆ ทำให้ผมมีความสุขมากครับ”
“แนนแต่งงานตอนไหน ทำไมนัทไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ” ปากของเขาถามเหมือนยินดี แต่สายตาบ่งบอกว่าไม่เชื่อ เขาก็มีเพื่อนที่รู้จักกับเธอและทำงานอยู่ที่คาสินโนหลายคน ถ้าเธอแต่งงานเขาต้องรู้ข่าวบ้างสิ
“เรายังไม่ได้แต่ง”
“เราอยู่ด้วยกันเฉย ๆ”
ภพธรและสุริษาตอบออกไปเกือบจะพร้อม ๆ กัน แม้จะคนละคำตอบแต่ก็สื่อออกมาความหมายเดียวกัน
“เสียดายจังเลยนะคะ กำลังคุยกันถูกคอเลย แต่คงต้องขอตัวก่อน เพราะพี่ใหญ่มีนัดกับลูกค้าคนสำคัญ” สุริษาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขามีนัดสำคัญรออยู่ จึงรีบบอกลาอีกฝ่ายทันที
ภพธรมองเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู เห็นเหลืออีกไม่ถึงสิบนาทีจึงพยักหน้าเห็นด้วยกับเธอ
“ผมกับแนนคงต้องขอตัวก่อนนะครับ”
“เชิญเลยค่ะ”
“ครับ” แขกไม่ได้รับเชิญทั้งคู่ตอบรับ
“งั้นแนนกลับก่อนนะคะพี่ใหญ่ เย็นนี้เจอกันที่บ้านนะคะ” สุริษารีบหาเรื่องชิ่งจากเขาเช่นกันเมื่อสบโอกาส
“ตกลงไม่อยู่รอพี่จริง ๆ เหรอ” ภพธรยอมเล่นกับเธอต่อ
“ไม่ดีกว่า เผื่อพี่ใหญ่คุยธุระนาน แนนไปรอที่บ้านดีกว่านะคะ”
“ตามใจ” สามีกำมะลอพยักหน้ารับ กระชับร่างเล็กในวงแขนให้แน่นขึ้น แล้วก้มลงไปจูบปากเธออวดสายตาชาวบ้านหนึ่งทีหนักๆ “เย็นนี้เจอกันจ้ะที่รัก”
“.....” การกระทำอันอุกอาจของเขาทำให้หญิงสาวลืมคำพูดไปชั่วขณะ ได้แต่พยักหน้ารับใบหน้าแดงซ่าน ดีนะที่เขาค่อย ๆ ปล่อยแขนออก ไม่งั้นเธอได้ร่วงไปกองอยู่กับพื้นแน่
ภพธรจากไปพร้อมรอยยิ้มชื่นมื่น หน้าตาระรื่นชื่นบาน เธอไม่อยู่รอก็ไม่เป็นไร เพราะมั่นใจว่าน้องทึ่มที่มีนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นแบบเด็ก ๆ ต้องกลับมาเอาเรื่องเขาแน่ ฮา ๆ ๆ ฮา ๆ ๆ
แต่ภพธรก็ต้องหงุดหงิดกับการรอคอย เขาหรืออุตส่าห์สั่งกับประชาสัมพันธ์ไว้ว่าถ้าเธอมาขอพบเขา ให้รีบต่อสายตรงถึงเขาทันที ถ้าเขาไม่อยู่ก็ให้โทรหา ห้ามปฏิเสธเธอเด็ดขาด
แต่จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบจะครบเดือนแล้ว เธอยังกบดานอยู่เลย หายเข้ากลีบเมฆกลีบไหนไปแล้วก็ไม่รู้ รู้อย่างนี้แลกนามบัตรกันไว้ก็ดี ไม่น่าชะล่าใจเกินไปเลย
เขาจะให้เวลาเธออีกหนึ่งอาทิตย์ ถ้าเธอยังไม่แสดงตัว เขาจะเป็นฝ่ายไปตามหาเธอเอง เขาคงต้องตัวช่วยเสียแล้ว
บ้านของภาสกร
“พี่ปูนขา”
“ขา” สามีขานรับเสียงหวาน สายตายังจับจ้องอยู่กับหนังสือที่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ อ่านเตรียมไว้ทั้งที่ยังไร้วี่แวว
“พี่ใหญ่เขาจะไปทำธุระที่หลวงพระบาง แต่เขาอยากจะไปพักที่คาสิโนของเราน่ะค่ะ”
“ก็ไปสิ จะไปเมื่อไหร่ล่ะ พี่จะได้บอกให้เด็กเตรียมห้องไว้ให้” เขาหมายถึงห้องพักส่วนตัวของเขาเอง
“น่าจะสองสามวันนี้แหละค่ะ แล้วก็ยังมีอีกเรื่อง คือพี่ใหญ่เขาไม่คุ้นกับการขับรถพวงมาลัยซ้าย ถ้าให้คุณแนนช่วยดูแลเขาหน่อยจะได้ไหมคะ”
“ได้สิคะ แต่ทำไมต้องเป็นแนนล่ะ คนอื่นได้ไหม” สามีถามภรรยาด้วยความสงสัย
“จูนเห็นว่าพี่ใหญ่กับคุณแนนพอคุ้นเคยกันอยู่บ้าง น่าจะไปด้วยกันสนิทใจกว่าน่ะค่ะ” พี่ชายเธอบอกว่าอยากได้คนที่คุ้นเคยช่วยขับรถให้สักวัน เธอจึงบอกเขาว่าสุริษาอยู่ที่นั่นพอดี ถ้ายังไงจะไหว้วานเธอให้ก็แล้วกัน พี่ชายรีบตอบรับทันที บอกว่าโชคดีมาก ๆ ที่เจอคนกันเอง แบบนี้จะได้ไม่อึดอัดสักเท่าไหร่ “หรือว่าไม่ได้คะ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะ”
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ จะไปวันไหนก็บอกมาอีกทีละกัน พี่จะได้โทรไปบอกแนนให้”
“ขอบคุณนะคะพี่ปูน จูนนวดให้นะคะ อยากให้นวดตรงไหนเป็นพิเศษไหมคะ” ได้คำตอบที่พอใจแล้วก็รีบเอาอกเอาใจสามี
“หนูไม่ต้องนวดให้พี่ทุกวันก็ได้ เมื่อยมือเปล่า ๆ” วางหนังสือแล้วหันไปพูดกับภรรยาที่ขยันนวดให้ทุกวัน นวดจนเส้นไม่ทันตึงสักที
มือเรียวชะงัก เอียงหน้ามองสามี “พี่ปูนไม่ชอบเหรอคะ”
“ชอบสิ ชอบมากด้วย แต่พี่ไม่อยากให้หนูเหนื่อย พี่นวดที่คาสิโนก็ได้ เรามีบริการนวดแผนไทยให้ลูกค้าอยู่แล้ว”
“ไม่เอาหรอกค่ะ จูนอยากทำให้พี่ปูนเอง ไม่อยากให้ผู้หญิงอื่นมานวดให้สามีตัวเอง ไม่อยากให้ผู้หญิงหน้าไหนมาถูกเนื้อต้องตัวสามี หวงค่ะหวง” แล้วขโมยหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ก่อนจะหัวเราะเสียงใส
ภาสกรยิ้มกว้างกับคำพูดที่เธอสรรหามาพูดเอาอกเอาใจเขา
“งั้นพี่ส่งหนูไปเรียนนวดที่วัดโพธิ์ดีไหม”
“ค่าจ้างเรียนห้าแสนค่ะ จ่ายสดไม่รับเช็ค”
“ขอจ่ายเป็นชิปแทนก็แล้วกัน” หยอกกลับพร้อมเสียงกลั้วหัวเราะ “เห็นรองเท้าคู่ใหม่แล้วหรือยัง”
“เห็นแล้ว สวยมาก ๆ เลยค่ะ” แล้วหอมแก้มสามีอีกหนึ่งที “ขอบคุณนะคะ แต่พี่ปูนไม่ต้องซื้อให้จูนอีกแล้วนะ ที่มีอยู่ยังใส่ไล่ไม่ครบเลย”
“พี่ไม่ได้ซื้อหรอก คุณอลิซเขาไปเล่นที่บ่อนแล้วติดลบ ก็เลยยืมเงินไปหมุน เขาบอกว่ากำลังจะมีรุ่นใหม่นำเข้ามา พี่ก็เลยให้เขาเอามาให้หนูแบบละหนึ่งคู่ แล้วก็หักลบกลบหนี้กันไป” เขาพูดถึงผู้บริหารระดับสูงของบริษัทนำเข้าสินค้าแบรนด์หรูระดับไฮเอนให้ภรรยาฟัง
“เขาก็ใช้วิธีนี้กับพี่ปูนตลอดแหละคุณอลิซน่ะ”
“เขาคงรู้ว่าพี่รักเมียมากมั้ง เลยหาทางขายของเอาคืนเราบ้าง” แล้วเอนตัวไปพิงเธอ ทำให้เธอนวดไม่ได้ ต้องเปลี่ยนมาเป็นกอดเขาไว้แทน
- ผู้เขียน
