มองหาว่าที่สามี
1052 คำ
“ค่ะ เลิกแล้วค่ะ แต่วุ้นกำลังจะไปทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง แล้วคุณหมอละคะกำลังจะไปไหน” เขาก็ถอดเสื้อกาวน์แล้วเช่นเดียวกัน
“กำลังจะกลับเหมือนกันครับ”
วุ้นเย็นพยักหน้างึก ๆ นึกไปถึงบ้านพักของคุณหมอที่เธอเคยไปกินเลี้ยง พร้อมกับเพื่อน ๆ ในที่ทำงานครั้งหนึ่ง ที่รวมตัวกันเลี้ยงต้อนรับคุณหมอตอนมาทำงานที่นี่ใหม่ ๆ บ้านของเขาเป็นสองชั้นเป็นเรือนไม้ ปลูกอยู่ท่ามกลางสวนมะพร้าว มะม่วง และผลไม้ที่ปลูกได้ในภาคกลาง ตอนนั้นหมอซันเล่าให้ฟังว่า เขาได้รับที่ดินตรงนี้เป็นมรดกตกทอดมาจากคุณปู่ของเขา
“กินอะไรหรือยังคะ” เธอปากไวถามหมอซันออกไปในทันที
“ยังครับ วุ้นเย็นจะเลี้ยงข้าวเย็นผมหรือครับ” เขายิ้มหวาน ๆ ให้ เขายอมรับว่าผู้หญิงสาว ๆ ที่ทำงานในโรงพยาบาลแห่งนี้ คงมีวุ้นเย็นที่สูงยาวเข่าดี หน้าตาสวยงามน่ามองมาก ๆ คนหนึ่ง
“ค่ะ วุ้นหิวข้าวมากค่ะ และวุ้นก็อยากมีเพื่อนกินข้าวเย็นอยู่พอดี คุณหมอไปกินข้าวกับวุ้นไหมคะ” เธอถามเขาแบบไม่ปล่อยโอกาสดี ๆ แบบนี้ให้หลุดลอย
เขายิ้มกว้างอีกครั้ง ไม่คิดว่าเธอจะเอ่ยปากชวน เพราะไม่ค่อยได้คุยกันเลย
“ก็ได้สิครับ นานแล้วที่ไม่มีใครชวนไปกินข้าวเลย เป็นเกียรติมาก ๆ ครับ” เขาตอบแบบไม่คิด
“โอ้โห คุณหมอพูดแบบนี้ วุ้นตัวลอยเลยค่ะ ดีใจจัง” เธอแสดงอาการออกมาว่าดีใจจริง ๆ ยิ้มหวาน ๆ ให้กับหมอพรต
“ไปร้านไหนดีครับ” เขาก็รู้สึกยินดีเช่นกัน
“เออ...ร้านกุ้งนางดีไหมคะ มีห้องแอร์ด้วย เราสองคนจะได้นั่งเย็นสบาย และก็ไม่มียุงมาทำให้รำคาญใจค่ะ” เธอเสนอร้านชื่อดังในเมืองที่น่านั่งและกำลังมีชื่อเสียงอยู่ในตอนนี้
“ได้ครับ จะไปกันยังไง ไปด้วยกัน หรือว่าจะไปเจอกันที่ร้านเลยครับ”
“ค่ะ เจอกันที่ร้านก็ได้ค่ะ เวลากลับจะได้ต่างคนต่างกลับ มันสะดวกดี ไม่ต้องวนไปรับไปส่งกันอีกค่ะ”
“โอเคครับ งั้นเราสองคนไปเจอกันที่ร้านเลยนะครับ”
“ค่ะ” คุณหมอยิ้มให้ ก่อนจะขอตัวไปขึ้นรถ
วุ้นเย็นยืนจับมือของตัวเองขึ้นมาแนบอก มองตามคุณหมอหนุ่มตาละห้อย เต็มไปด้วยความหวัง
‘ไม่มีเวลาแล้วยายวุ้น วางยาคุณหมอซันนี่แหละ’ พลันในหัวก็ออกคำสั่ง
‘เฮ้ย...เล่นของสูงเลยนะ’ เธอก็ต๊กใจเหมือนกันกับความคิดของตัวเองแบบนี้
‘ของสูงบ้าอะไร แกไม่เห็นเหรอ สายตาเขามองแก เขาน่าจะสนใจแกอยู่นะ แล้วถ้าเขาไม่มีใจให้แก เขาจะตอบรับคำชวนไปกินข้าวเย็นกับแกหรือ คิดดูสิ’
‘อิอิ’ วุ้นเย็นทำท่าดีอกดีใจ ยืนอมยิ้มอยู่ตรงนั้น
‘วุ้นแกเป็นคนสวย หน้าตาดี แกเชื่อฉันสิ ฉันคิดว่า หมอซันต้องชอบแกแน่ ๆ คนนี้แหละ คุณหมอซันนี่แหละ จับเขาเอามาทำผัว อื้อ... วางยาคุณหมอเลย’
‘เอ๊ะ...หรือแกจะแต่งงานกับไอ้วัน’ เสียงหนึ่งในหัวดังขึ้นมาอีก
‘NO… no...’ เธอปฏิเสธตัวเองเสียงยาว
‘งั้นก็ไปหาอาวุธซะ อย่ามัวช้าร่ำไร’
หัวสมองสั่งงาน ปลายเท้าก็ออกเดินไปทางห้องยาของโรงพยาบาล ก่อนจะหายแวบเข้าไปในห้องยาที่มีกระปุกยาตั้งเรียงกันอยู่เต็มไปหมด เธอหยิบตัวยาที่เป็นส่วนผสมออกฤทธิ์ในการสร้างความกำหนัดปรารถนาของผู้คนตามตำราที่เรียนมา เธอรีบหยิบมันใส่ถุง แล้วรีบทุบ ๆ ให้มันแตกละเอียด ก่อนจะหยิบเอาวิตามินรวมเพื่อเอาไว้กินหลังเสร็จกิจ
‘บ้า... คิดบ้า ๆ ทำบ้า ฉันทำอะไรอยู่เนี่ย’ เธออมยิ้ม เขินไปกับความคิดแบบนี้ เธอรีบเดินออกมาจากห้องยา เป้าหมายคือร้านอาหารที่นัดกับคุณหมอเอาไว้ วุ้นเย็นมองถุงยาในมือ สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ถึงแม้ในหัวใจตอนนี้มันเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ แต่มันไม่มีทางเลือกสำหรับเธออีกแล้ว
‘ขอให้สำเร็จนะ’ เธออวยพรให้กับตัวเอง
ณ ร้านอาหารครัวกุ้งนาง
“กินอะไรดีคะคุณหมอ สั่งเลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจวุ้น”
“ใครบอกว่าผมเกรงใจครับ ผมจะสั่งมากินให้ท้องปลิ้นเลย” เขาก็หัวเราะ พูดทีเล่นทีจริง ซึ่งผิดจากที่เขาเคยคุยกับคนอื่น ๆ
หญิงสาวตื่นเต้นดีใจนิด ๆ ตอนนี้กำลังบริหารเสน่ห์ของตัวเองที่ไม่เคยทำมาก่อน ส่งตาเล็กตาน้อยให้กับคุณหมอ เธอคิดเข้าข้างตัวเองว่าหมอซันมีใจให้เธอแน่ ๆ คิดแล้วก็สุขใจ อิ่มเอมไปหมด
วุ้นเย็นพิศมองใบหน้าของคุณหมอซันทุกมุมตอนที่เขาก้มลงไปเลือกเมนูต่าง ๆ
‘คนนี้แหละ พ่อของลูกค่ะ พ่อของลูก’
‘แกจะขี้ตู่ไปไหมยายวุ้น’ มีเสียงขัดใจดังขึ้น
‘โอกาสสุดท้ายนะแก ไม่มีโอกาสไหนดีเท่านี้อีกแล้ว ยังไงคืนนี้ต้องจับหมอซันทำผัวให้ได้’ หญิงสาวยิ้มแบบหื่น ๆ
“วุ้นขอน้ำส้มคั้นค่ะ” เธอสั่งเครื่องดื่มของตัวเอง ตอนนี้บริกรมารับออร์เดอร์
“ผมขอเป็นกล้วยปั่นครับ”
เธอยกหน้าขึ้นมองเขา
“วุ้นเย็นสั่งน้ำนางเอก ส่วนผมสั่งน้ำพระเอกครับ กล้วยปั่นเพื่อสุขภาพ”
หญิงสาวทำสีหน้าประหลาดอมยิ้มนิด ๆ คุณหมอเหมือนพูดเป็นนัยๆ
‘หมอพูดแบบนี้เหมือนมีใจเลยแก กล้วยสื่อสารถึงไอ้จ้อนของหมอหรือเปล่านะ ฮา.....’ เธอหน้าแดง อมยิ้มแก้มปริ
“กินกล้วยทุกวันสิครับ กล้วยย่อยง่าย และก็เป็นยาระบายอ่อน ๆ ครับ อีกทั้งยังมีวิตามินสูง”
“อ๋อค่ะ” เธอยิ้มแล้วทำตาเยิ้ม คุณหมอเป็นกันเองกับเธอสุด ๆ
- ผู้เขียน
