บทที่5
ทดลองของเล่นผู้ใหญ่
หนึ่งเดือนผ่านไป
ฉันถูกคุณเรียวมะพามายังเกาะ Setterland วันนี้เป็นวันเกิดของคุณไอริคุณเรียวมะมอบหน้าที่พี่เลี้ยงคุณหนูไดให้ฉันแล้วฉันก็ต้องรับหน้าที่นี้ไว้และต้องทำให้ดีที่สุด
งานเลี้ยงถูกจัดที่สนามหญ้าหน้าบ้านเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเครือญาติของเขาครบทุกคน คนอื่นขอไม่เอ่ยถึงนะเพราะฉันจำไม่หมดจริงๆ รู้เพียงแค่คุณเพลิงเป็นพี่ใหญ่สุดมีอำนาจสูงสุดลูกสาวคนโตชื่อคุณหนูอเดล คนเล็กอายุไล่ๆ กับคุณหนูไดชื่อคุณหนูไฟ ส่วนลูกสาวของเจ้าของวันเกิดชื่อยูมิกับคุณหนูคิมหันต์อายุมากกว่าคุณหนูได2ปี
ฉันปล่อยให้เด็กๆ วิ่งเล่นกันรู้สึกว่าจะมีลูกๆ คนอื่นด้วยโชคดีที่เด็กกลุ่มนี้ไม่ค่อยทะเลาะกันจะมีก็แต่คุณหนูไฟที่ชอบแย่งของเล่นพี่ๆ ไปซ่อน
“นี่เธอทำไมไม่เข้าไปนั่งกับคนอื่นล่ะ มานั่งอะไรคนเดียวปล่อยให้เด็กๆ เล่นกันไปเถอะ” ไอริเดินมาตามพี่เลี้ยงของหลานชายวันนี้เธอแต่งตัวน่ารักเล่นเอาหนุ่มๆ ต่างแซวเรียวมะไม่หยุดโดยเฉพาะเฮียเพลิง
“ไฟอยากได้พี่เลี้ยงไหมลูก”
“อยากได้ครับขอเป็นพี่นามินะครับพ่อ ไฟจะอ้อนทั้งคืนเลย”
“เฮียสอนลูกแบบนี้ได้ไงวะ แก่แดดถ้าลูกผมเป็นแบบนี้จะตีให้ตายเลย” เรียวมะพูดสวนเขามองหน้านามิอย่างเอือมระอาพี่น้องเขาแต่ละคนดีๆทั้งนั้น
“ไม่ได้นะครับพี่นามิเป็นของได ไดจะแต่งงานกับพี่นามิครับ”
“ถุยยย ลูกมึงไม่แก่แดดเลยว่างั้นเถอะ จู๋ยังไม่แข็งจะมีเมียแล้วได้เหรอวะฮ่า”
หนุ่มๆคุยกันเรื่องงานและเรื่องโรงพยาบาลส่วนฉันนั่งฟังคุณไอริเล่าเรื่องบนเตียงกับสาวๆ เธอตีแผ่วิชามารบนเตียงให้ทุกคนรู้ว่าการทำตัวเป็นอีหนูบนเตียงต้องทำยังไง ที่สำคัญคุณไอริแจกของสำคัญให้สาวๆ ในงานรวมถึงฉันด้วย ฉันไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไรเพราะฉันไม่ได้แกะดู คืนนี้ฉันต้องเดินทางกลับเกาะอายาโนะกันเลยเพราะพรุ่งนี้จะมีกลุ่มพันธมิตรจากญี่ปุ่นเดินทางมา คุณเรียวมะไม่อยากให้เข้ามาวุ่นวายบนเกาะมากนักเกาะของที่นี่เข้มงวดมากไม่ว่าจะเข้าหรือออก
มาถึงเกาะอายาโนะคุณเรียวมะก็พาคุณหนูไดไปนอนส่วนตัวเขาลงไปคุยกับบอดี้การ์ดเพื่อเตรียมตัวในวันพรุ่งนี้ ฉันนอนพลิกกายไปมาหัวสมองก็อดนึกถึงเรื่องที่คุณไอริเล่าไม่ได้ เรื่องบนเตียงมันสนุกสุดเหวี่ยงอะไรขนาดนั้น ฉันเหลือบไปเห็นถุงกระดาษที่คุณไอริให้มาจึงสปริงตัวลุกไปหยิบมันมาแกะดู
ลักษณะคล้ายๆ ลิ้นคนฉันไม่เคยเห็นและไม่รู้ว่ามันมีไว้ทำอะไรจึงเสิร์ชหาข้อมูลในเว็บถึงได้เห็นประโยชน์และการใช้งานของมัน ฉันตกใจมากแต่ก็หยุดที่จะศึกษามันไม่ได้
ตอนนี้ฉันคอแห้งกระหายน้ำแต่ร่างกายกลับหลั่งสารคัดหลั่งออกมาจนเหนียวบริเวณหว่างขา จะผิดไหมถ้าฉันจะลองใช้มันสักครั้งในชีวิต ความอยากรู้อยากลองมันทำให้ฉันถอดกางเกงของตัวเองลงแล้วยกขาทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น
ครืดดดด
เสียงการสั่นไหวของเครื่องเล่นผู้ใหญ่ดังขึ้นมันมีระบบสุญญากาศดูด เม้มแถมยังปรับให้อุ่นได้อีกด้วย จังหวะที่เครื่องทำงานก็ฝาครอบใสๆ ก็จะทำการดูดจนเนื้อปลิ้น ปลายลิ้นเทียมขยี้จุดเสียวจนฉันแทบขาดใจตายสมองเบลอน้ำแตกซ่านเป็นวงกว้าง
“อ๊า....”
(อ๊า...)
เสียงครางหวานดังมาจากห้องของนามิเรียวมะหยุดชะงักมองไปที่ประตูห้องของเธอเสียงแบบนี้ถามเด็กยังรู้ว่าเป็นเสียงอะไร เธอกำลังมีความสุขจนลืมนึกถึงเรื่องความเหมาะสมไปหรือเปล่า เขาเดินตรงไปที่ห้องของเธอเพื่อหวังจะติติงเรื่องนี้แต่เสียงที่เขาได้ยินหลังจากนี้ทำให้ขาที่สามของเขาแข็งทื่อจนต้องกุมเป้ากางเกงไว้
(อ๊า! อ๊ายยย นามิเสียว หย๊า.... อื๊ออ เสียวที่สุดเลยค่ะ)
“อะไรมันทำให้เธอเสียวขนาดนั้นวะ!” เขาบ่นอุบรีบเดินกลับห้องตัวเองเพื่อจัดการช่วยเหลือตัวเองในห้องน้ำขืนปล่อยไว้แบบนี้คงแข็งตายแน่
วันต่อมา
นามิตื่นแต่เช้าด้วยใบหน้าสดใสเธอจัดการทำมื้อเช้าให้เจ้านายทั้งสองคนได้ทาน เมนูสุดพิเศษของวันนี้ก็คือโจ๊กหมูใส่เห็ด ผัดผักกาดใส่ไข่ ไข่เจียวปูและผลไม้รวมที่ถูกจัดเป็นระเบียบสวยงาม
“ไดวันนี้อยู่กับพี่นามินะลูกพ่อมีคุยงานกับโทชิ”
“จะมีเรื่องกันไหมครับ ไดจะได้ปกป้องพี่นามิ”
“ไม่มี โทชิยอมเป็นพันธมิตรกับเราแล้วแต่ยังตกลงเรื่องที่จะอยู่ภายใต้การดูแลของพวกเราไม่ได้ พ่อไม่ไว้ใจใครเก็นชิจะอยู่กับลูกและพี่นามิห้ามออกไปไหนรู้ไหม”
“ครับ”
“เธอก็ด้วยอย่าออกไปไหนอยู่ในบ้านถ้าเกิดอะไรขึ้นเก็นชิจะพาเธอขึ้นเรือไปหาครอบครัวฉันเอง”
“ค่ะนายท่าน”
ด้านเรียวมะเขานั่งฟังข้อตกลงที่ทางฝั่งโทชิเสนอมาแล้วก็ไม่มีอะไรติดขัดคงมีแต่ตัวเขาเองที่ลบเสียงครางหวานของนามิออกจากหัวไม่ได้เลย เสียวมากไหม เสียวอะไรขนาดนั้นแม่คุณ
“เรื่องเงินกองกลางพวกผมขอให้คุณเรียวมะยืนยันได้ไหมครับว่าจะไม่เกิดการหักหลังกันเกิดขึ้น”
“เงินที่พวกคุณต้องจ่ายก็เป็นเงินเดือนของนักฆ่าที่จะคอยปกป้องคุณ ทุกๆ รัศมีห้าร้อยเมตรจะมีคนของผมปะปนอยู่ในวันงานประชุมขององค์กรอย่าทำอะไรนอกเหนือคำสั่ง ผมกับเคนเซไม่ใช่พันธมิตรกันหากใครไม่ใช่พวกของมัน มันจะส่งคนมาป่วนไม่จบไม่สิ้น”
“ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องฝากให้คุณเรียวมะช่วยดูแลเรื่องความปลอดภัยในวันงานด้วย” โทชิหันไปมองบอดี้การ์ดกระเป๋าใบใหญ่จึงถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าเปิดออกมาก็พบเงินเยนจำนวนมากมูลค่ามหาศาล เงินพวกนี้เรียวมะจะให้ลูกน้องที่ทำงานให้เขาและเป็นหลักประกัน จะเรียกว่าทั้งเกาะอายาโนะเป็นขุมทรัพย์เลยก็ว่าได้
“ตอนผมเข้ามาผมเห็นผู้หญิง สวยมากเลยเธอเป็นใครหรือครับ” โทชิลูบขาตัวเองอีกมือลูบท้ายทอยอาการเขินอายผิดไปจากเมื่อกี้อย่างสิ้นเชิง
“เด็กในบ้านของผมเอง”
“เป็นแค่เด็กในบ้านใช่ไหมครับ”
เรียวมะไม่ตอบคำถามไร้สาระโทชิจึงเปลี่ยนเรื่องคุย เรื่องลูกชายของเขานอกจากครอบครัวก็ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าหนูไดยังมีชีวิตอยู่แม้แต่นามิเธอก็ถูกปกปิดเอาไว้เพื่อความปลอดภัยเช่นกัน
------------------------------
ยัยน้องก็ไม่เบาเลยนะเล่นซะขาที่สามของอิพี่โผล่เลย