หนามรัก ลวงใจร้าย

บทที่ 7

เพราะนาน ๆ พี่ชายจะยอมกลับมาค้างที่บ้านด้วย ทิวาจึงตัดสินใจบอกเลิกนัดแฟนหนุ่ม ซึ่งเขาก็เข้าใจถึงเหตุผลที่เธอให้ไป

           “เรียนจบแล้วพี่ธัญญ์กับมุกจะหย่ากันจริง ๆ เหรอ ถ้าแม่รู้มีหวังบ้านแตก” เพราะเธอกับเพื่อนรักสัญญากันแล้วว่าจะไม่มีความลับต่อกัน เรื่องข้อตกลงระหว่างมุกดากับพี่ชายจึงถึงหูเธอหลังจากที่ทั้งสองจดทะเบียนกันได้ไม่นาน แม้จะรู้แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องนี้ จนกระทั่งตอนนี้ที่เวลานั้นใกล้มาถึงเข้าไปทุกที

           “ใช่ เพราะพี่ไม่ได้รักเขา คนไม่ได้รักกันจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ยังไง” ถึงวันนั้นทุกคนในครอบครัวต้องเข้าใจในจุดนี้ด้วย โดยเฉพาะแม่ของเขาที่ต้องรับความจริงให้ได้ ว่าไม่ว่าท่านจะพยายามให้ตายยังไงเขาก็ไม่เคยคิดพิศวาสแม่คนดีของท่านอยู่ดี

           เธอเป็นคนสวยเรื่องนี้เขายอมรับ ไหนจะงานบ้านงานเรือนก็ถอดแบบกุลสตรีมาทุกระเบียบนิ้ว แต่ก็ใช่ว่าดีพร้อมแล้วเขาจะชอบ

           สำหรับเขาแล้วผู้หญิงที่เขาอยากแต่งงานด้วยมีแค่คนรักคนเดียวเท่านั้น แม้อีกฝ่ายจะเก่งสู้คนของแม่ไม่ได้ แต่เขาก็รักเธออยู่ดี

           “มุกไม่ดีตรงไหน หน้าตาก็สวย นิสัยก็แสนจะน่ารัก แถมยังทำกับข้าวอร่อยอีก” ผู้ชายคนไหนต่างก็อยากได้เพื่อนรักของเธอไปเป็นแฟนกันทั้งนั้น จะมีก็แต่พี่ชายของเธอนี่แหละที่ตาต่ำไปคว้าเอาผู้หญิงปากร้าย แถมนิสัยยังไม่น่าคบอย่างยัยดารานั่นมาเป็นแฟน

           แขไข นางเอกเบอร์หนึ่งที่โด่งดังขึ้นมาได้ด้วยข่าวฉาว เธอเคยเจอผู้หญิงคนนั้นอยู่บ่อย ๆ ตอนที่พี่ชายยังอยู่ที่บ้าน ทั้งสองแอบคบหากันมานานหลายปีเพราะแม่ของเธอไม่ยอมรับ

           ท่านให้เหตุผลว่าไม่ถูกชะตาด้วย ซึ่งมันเป็นเหตุผลที่ไม่ว่าใครได้ยินก็ต้องหัวเสียไม่เว้นแม้แต่พี่ชายเธอ แต่เพราะพี่ธัญญ์รักแม่มาก เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับปากว่าจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น

           แต่แล้วเมื่อไม่กี่ปีก่อนท่านก็เกิดจับได้ว่าพี่ธัญญ์ไปสอบไม่ทันเพราะต้องรีบไปหาแม่นั่นที่กำลังป่วย เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ท่านรู้ความจริงว่าที่ผ่านมาพี่ชายของเธอไม่เคยเลิกยุ่งกับแม่นั่นเลย ผลที่ได้คือเขาถูกปรับตกทำให้พลาดเข้าคณะแพทย์ คณะที่พ่อกับแม่อยากให้เรียนไปอย่างน่าเสียดาย

ซึ่งมันเป็นเรื่องใหญ่ของบ้านทีเดียว วันนั้นแม่กับพี่ชายเธอทะเลาะกันอย่างรุนแรง ก่อนที่พี่ชายเธอจะตัดสินใจย้ายตัวเองไปอยู่ที่ไร่ของตาที่เชียงราย ซ้ำยังสอบเข้าคณะเกษตร ทำราวกับจะซ้ำเติมให้พ่อกับแม่ได้รู้ว่าพวกท่านไม่มีสิทธิ์บงการชีวิตเขาอีกต่อไป

           “เรายังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจ ชีวิตคู่ใช่ว่าจะมีแค่เรื่องที่เราว่าเสียเมื่อไร ถ้ามีแค่นั้นแล้วเป็นเมียที่ดีได้ ผู้หญิงคนไหนบนโลกก็เป็นได้ทั้งนั้น” เรื่องนั้นไม่จริงสักหน่อย ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะมีทั้งหมดที่เธอว่า ดูอย่างเธอสิ หน้าตาก็งั้น ๆ แถมทำกับข้าวไม่ได้เรื่อง

           ผิดกับเพื่อนรักที่แสนจะเพียบพร้อม ถ้าให้เลือกระหว่างสองคนนี้เธอขอเลือกยัยมุกอย่างไม่ต้องคิดให้เหนื่อย ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเป็นเพื่อน แต่เพราะเธอเห็นตรงกันกับแม่ว่ามีบางอย่างระหว่างเพื่อนรักกับพี่ชายที่ดูเหมาะสมกัน

           “อ้อ ค่ะ งั้นคงต้องเพิ่มฟรีเซ็กซ์เข้าไปอีกข้อเหมือนแม่คนรักของพี่ธัญญ์สินะ ถึงจะดีพร้อมเหมาะสมที่จะเป็นแม่ของลูกพี่น่ะ” คนเป็นน้องสาวได้ทีเย้าแหย่ด้วยความหมั่นไส้คนรักของพี่ชาย ที่ไม่ว่าจะเมื่อไรผู้หญิงคนนั้นก็มักจะถูกพี่ชายเธอปกป้องเสมอไม่ว่าจะทางไหน

           “ทิวา!”

           “คนเขารู้กันทั่วว่านางแอบกินกับพระเอกของช่องลับหลังพี่ มีแต่พี่นี่แหละที่หูหนวกตาบอดไม่เชื่อ ไม่รู้โดนนางทำของใส่หรือเปล่า” นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่เธอกับแม่กำลังสืบกันอยู่อย่างลับ ๆ เพราะพี่ชายดูจะหลงแม่นั่นจนบางครั้งก็ดูคล้ายคนไม่มีสติ

เพราะต่อให้หล่อนจะมีข่าวฉาวออกมาแค่ไหนพี่ชายของเธอก็พร้อมอ้าแขนปกป้องออกหน้าแทนทุกครั้ง ไม่รู้จะรักจะหลงอะไรขนาดนั้น ทั้ง ๆ ที่คนดี ๆ ก็มีให้เลือกอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ ๆ กลับไม่เลือก

           “นั่นมันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด เราเองก็อย่าไปเชื่อข่าวซุบซิบพวกนั้นให้มันมากนัก เอาเวลาไปตั้งใจเรียนจะดีกว่า” อ้อ จ้า นั่งตักป้อนแตงโมริมหาดลับตาคนกันเบอร์นั้น ออกมาบอกว่าแค่เพื่อนร่วมช่องใครเชื่อ จะบ้าเต็มทนแล้ว ไม่สิ! คนเชื่อก็นั่งอยู่ตรงหน้านี้แล้วไงตั้งหนึ่งคน

“ขึ้นมากรุงเทพฯ ทำไมไม่โทร.บอกแขก่อนล่ะคะ แขจะได้เคลียร์คิวไว้รอ” การมาของคนรักทำเอาแขไขตกใจจนปรับสีหน้าไม่ถูก เป็นอีกครั้งแล้วที่เขานึกจะมาก็มา ไม่แม้แต่จะบอกกล่าวให้ได้รู้ล่วงหน้า

           “พอดีผมขึ้นมาฉลองวันเกิดของคุณแม่ครับ กะทันหันเลยไม่ทันได้โทร.บอก แล้วนี่ดึกขนาดนี้แขจะออกไปไหนครับ” ธัญญ์ถามก่อนจะลอบมองแฟนสาวที่อยู่ในชุดเกาะอกสีแดงเพลิงอย่างชั่งใจ

           “คืนนี้แขมีนัดสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ค่ะ แต่ถ้าธัญญ์ไม่อยากให้ไปแขไม่ไปก็ได้นะ” คนตอบตอบอย่างทีเล่นทีจริง ส่วนคนฟังนั้นแม้จะรู้สึกเสียดายแต่เขาก็พร้อมที่จะเข้าใจ

           “นาน ๆ จะมีวันหยุดทั้งทีแขไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ เถอะ ผมแค่แวะมาหา” ถึงเขาจะอยากใช้เวลากับเธอก็เถอะ แต่พอคิดในมุมกลับ คนรักเองก็ทำงานหนักมาตลอดหลายเดือน เพราะละครเรื่องใหม่ที่เธอได้รับเลือกให้เล่นเพิ่งจะเปิดกล้องได้ไม่นาน เขาจึงไม่ว่าอะไรเวลาที่เธอมักจะออกไปสนุกกับเพื่อน ๆ หรือผู้จัดการเวลาที่มีวันหยุด

           “เอาอย่างนั้นเหรอคะ”

           “ครับ”

           “ไม่โกรธแน่นะคะ”