ปลายตะวันตวัดสายตามามองคนเจ้าเล่ห์ด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ กับท่าทีออดอ้อนของชายหนุ่มตัวโตที่นั่งซบหัวไหล่ของเธออยู่ ใบหน้าหวานอมยิ้มเมื่อเหลือบไปเห็นคนข้างกายหลับตาลง ในขณะที่มือหนาจับมือของเธอเอาไว้แน่น
หญิงสาวคิดว่านี่คือสิ่งที่เธอค้นหามาเนิ่นนาน ในใจกลับนึกขอบคุณภานุวัฒน์ไม่น้อย ที่ชายหนุ่มยังคงรักและยึดมั่นอยู่กับเธอมาตลอดหลายปี ถึงเธอทำตัวไม่ดี เอาแต่ใจตัวเอง จนทำให้ความสัมพันธ์ของเธอและเขาต้องจบลง แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่ยอมให้ความรักความผูกพันที่มีมาเนิ่นนานต้องจบลงเพราะความไม่รู้จักโตของเธอ ปลายตะวันนั่งยิ้มกับตัวเองในขณะที่ภานุวัฒน์นั่งนิ่งซบไหล่ของเธอ
“ตัวเล็กว่าไอ้กฤตกับนารา จะเคลียร์กันได้ไหม”
“ไม่มีทางเคลียร์ได้หรอกคะพี่วัฒน์ นาราเสียใจมากกับสิ่งที่เพื่อนพี่วัฒน์ทำ”
“นารารักเพื่อนพี่มากใช่ไหม ตัวเล็ก”
“ค่ะ...รักมากก็เลยเจ็บมากด้วย ในขณะที่ยัยนารารักแต่เพื่อนพี่วัฒน์กลับคบยัยนา
