“แกพาตัวเล็กไปเถอะ อีกอย่างฉันกับนาราก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันเสียหน่อย” กิตติภพบอกภานุวัฒน์เสียงเข้ม สายตาเริ่มกร้าวขึ้นจนคนที่ยืนมองแทบหยุดหายใจ
ปลายตะวันถอนหายใจออกมาอย่างกังวล ยิ่งเห็นใบหน้าคมเข้มดูขรึมก็ยิ่งไม่สบายใจ เธอคิดถูกหรือเปล่าหนอที่บังคับให้นาราภัทรเดินมาดูแปลงกุหลาบด้วยกัน เกิดกิตติภพทำร้ายนาราภัทรขึ้นมาแล้วใครจะคอยช่วยเหลือ ถึงแม้ตอนนี้เพื่อนรักของเธอจะดูเข้มแข็ง เย็นชาก็เถอะ แต่ภายในจิตใจก็ยังคงอ่อนแออยู่ดี
“งั้นเราไปกันเถอะตัวเล็ก เดี๋ยวแดดจะร้อน”
“แต่พี่วัฒน์ค่ะ แล้วนาราล่ะคะ”
“ไปเถอะตัวเล็ก เดี๋ยวทางนี้ปล่อยให้ไอ้กฤตมันจัดการกับปัญหาของมันเองแหละ ก่อขึ้นมาเองก็ให้มันแก้เอง พี่ว่าจะเป็นการดีที่สุด” น้ำเสียงอบอุ่นก้มลงมากระชิบบอกให้ได้ยินเพียงสองคน
“แต่ตัวเล็กเป็นห่วงเพื่อนนะคะ” น้ำเสียงหวานใสเอ่ยออกมาอย่างกังวล
“ไม่เอาน่าตัวเล็ก อย่าทำหน้าแบบนี้สิ”
“ก็ตัวเล็กเป็นขอ
