เช้าวันต่อมา...
กิตติภพก็เดินกลับเข้าบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ร่างสูงใหญ่เดินผิวปากฮัมเพลงเดินผ่านห้องโถงใหญ่อย่างอารมณ์ดี แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินก้าวเท้าขึ้นบันได เสียงเรียกของสาวใช้ก็ดังเสียก่อน ร่างสูงใหญ่ชะงักเท้า จากนั้นก็หันมามองสาวใช้ด้วยความแปลกใจ
“มีอะไรหรือดอกไม้”
“คุณท่านกับคุณผู้หญิงเชิญคุณกฤตที่ห้องโถงนะคะ”
ดอกไม้บอกเจ้านายหนุ่ม
“ขอบใจนะ” กิตติภพเอ่ยขอบใจสาวใช้ จากนั้นก็หันหลังกลับ แล้วก็เดินไปหาบิดามารดาที่ห้องโถง
ดอกไม้ยืนอึ้ง เธอไม่เคยได้ยินคำว่า ‘ขอบใจ’ จากเจ้านายหนุ่มคนนี้เลยสักครั้ง วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรือยังไงกัน วันนี้เธอถึงได้ยินคำนี้ออกมาจากบ้านของผู้เป็นนายหนุ่ม
กิตติภพยืนยิ้มอารมณ์ดีเข้ามาในห้องโถง สายตามองไปเห็นบิดามารดานั่งมองเขามาเช่นกัน ร่างสูงใหญ่สาวเท้าเดินตรงไปนั่งข้างมารดา ใบหน้าคมเข้มยังปรากฏรอยยิ้มแห่งความสุข
“อรุณสว
