นาราภัทรชักสีหน้าเมื่อรู้ว่าตัวเองทำอะไรกิตติภพไม่ได้ ใบหน้างามจ้องมองใบหน้าคมเข้มอย่างเอาเรื่อง เธอไม่มีทางยอมแพ้ชายหนุ่มอีกแล้ว เธอหนีมาพอแล้ว ในเมื่ออยากคุยกับเธอเธอก็จะคุย เรื่องระหว่างเธอกับเขาจะได้จบกันเสียที
“คุณมีเรื่องอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า อีกอย่างนี่ก็ดึกแล้ว พรุ่งนี้ฉันต้องทำงานอีก”
“คืนนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะนารา”
“มีอะไรก็ว่าสิคะ ฉันกำลังฟังอยู่”
“เราเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม ผมรู้ว่าผมผิดนะนารา แต่ผมขอโอกาสสักครั้งจะได้ ผมสัญญาว่าต่อไปนี้ผมจะไม่ทำให้นาราต้องเสียใจอีก ผมโอ...”
“ฉันว่า...”
“อย่าเพิ่งพูดสิ ฟังผมพูดให้จบก่อนนะครับ” ร่างสูงเลื่อนลงมานั่งอยู่บนพื้น มือหนาเอื้อมไปจับมือเรียวเล็กมาแนบแก้ม “ผมรู้นะนาราว่าเมื่อก่อน ผมทำให้นาราเสียใจมาก แต่ผมรักนาราจริงๆ นะ รักมากด้วย นาราให้อภัยผมสักครั้งได้ไหม ผมขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม แค่ครั้งเดียวก็พอนะครับ”
นาราภัทรก้มลงมามอ
