“ไงเรา” ฉันนั่งเงียบ ๆ ที่ริมสระน้ำตรงบริเวณที่เพิ่งจัดปาร์ตี้ไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน นั่งกระดกเบียร์ที่ถือออกมาเงียบ ๆ คนเดียวไม่นานเสียงของพี่เวย์ก็ดังขึ้น “พี่เวย์ไม่ง่วงเหรอคะ” “ง่วงสิ” เขาตอบแล้วก็ทิ้งตัวนังลงที่เตียงริมสระข้างฉัน แต่หน้าตาไม่ได้ดูง่วงสักนิด แถมยังหยิบเบียร์ที่ฉันเอามาอีกกระป๋องเปิดดื่มหน้าตาเฉย “ความจริงไม่ต้องมาก็ได้นะ” “ไม่เป็นไร พี่บอกแล้วว่าไม่ได้ลำบากอะไร ดีกว่าปล่อยเราร้องไห้คนเดียว” “...แย่เนอะ อกหักโคตรเจ็บเลยพี่เวย์ พี่เวย์เคยอกหักไหม” “พี่เหรอ ไม่หรอก” “ดีจังเลยค่ะ” ฉันพูดแล้วก็ปาดน้ำตาที่ไหลออกมา ตอนนี้หยุดร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้ว มีแค่น้ำตาที่ไหลออกมาเป็นระยะทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องพี่โฬม “ไอ้นั่นมันชอบใคร” “อิงไม่ตอบได้ไหม” ฉันไม่อยากให้ใครรู้ เพราะแม้แต่เรื่องที่ฉันแอบชอบพี่โฬมยังไม่มีใครรู้เลย เพื่อนสนิทก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นให้พี่เวย์รู้แค่ฉันแอ