AW136 เหินเวหาบนนภาในยามราตรี ทะยานสู่อากาศหลังมีคำสั่งขึ้นบิน เพื่อไปยังปลายทางแห่งธาห์ดอร์บี อันมีบุตรชายของ เชคฮ อานัส อยู่รอเพื่อรับความช่วยเหลือในการขนย้ายคนไข้ไปรักษาให้ทันท่วงที คำอนุญาตที่ได้ยินจากปากบิดา ทำเอาจาห์มาล์ถึงกับเผลอยิ้มด้วยความโล่งใจ หันเหสายตามองหน้าจัสซีเนียอย่างใจชื้น
"ไม่ต้องกังวลหรอกครับ ยังไงนางก็ปลอดภัย" ริฎวานทักท้วง เมื่อสังเกตอยู่นานแล้วว่านายเหนือหัวเอาแต่เพ่งพิศสายตามองจัสซีเนียที่นอนนิ่ง
"อะไร! เราไม่ได้กังวลเสียหน่อย" ปฏิเสธเสียงแข็ง เปลี่ยนอิริยาบถท่าทางอย่างวางมาด จากที่ฉีกยิ้มและมองจัสซีเนียด้วยแววตาอ่อนโยน ต้องรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าทันที
"แววตาและสีหน้าท่านชัดเจนขนาดนั้น ยังจะปากแข็งอีก" ริฎวานโต้ตอบตามที่เห็น
"แล้วนี่นางจะฟื้นเมื่อไหร่หมอ" แต่อีกคนกลับเบี่ยงประเด็นเฉไฉ หันไปพูดกับหมอแทนอย่างหลบหลีก เมื่อถูกจับพิรุธได้
"เฉไฉอีกต่างหาก" ริฎวานพูดขึ
