กินน้ำส้มสายชูโดยไม่รู้ตัว เมื่อได้ฟังคำแนะนำของจูเจิ้งถิง เขาเองก็จะลองทำตามดูบ้าง ยามนี้เขารู้สึกว่าอยากกลับจวนอยากเห็นใบหน้าของนางถ้าหากเขาทำตามหัวเช่นนี้ก็จะพอรู้คำตอบหรือไม่? แต่ทว่าเมื่อกลับมาถึงก็ได้ยินเสียงหัวเราะเอ่ยพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน จึงทำให้เท้าทั้งสองก้าวเท้าเดินเข้าไปก็พบว่าหวังซูเหยากำลังเอ่ยพูดคุยกับบุรุษอื่นที่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เขามิเคยเห็นมันมาก่อนเลยสักครั้ง ยิ่งเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้อารมณ์เสียยิ่งนัก ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาทั้งสองคนทันที “หวังซูเหยา” เสียงที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นใบหน้าแสดงความรู้สึกไม่พอใจออกมา หญิงสาวที่เห็นแบบนี้ก็เอ่ยเรียกเขาด้วยความฉงนงุนงง “ท่านแม่ทัพ?” “เจ้ากำลังทำสิ่งใดอยู่ถึงได้เอ่ยพูดคุยกับบุรุษอื่นด้วยท่าทางเช่นนี้กันล่ะ!” ตรงเข้าไปจับแขนของนางอย่างแรง “ท่านแม่ทัพโปรดใจเย็นก่อนเถิดขอรับ ข้ามีนามว่าเฟิ่งหวงเป็นคนที่ฮูหยินผู้เ