บนรถม้า?
“เหยาเหยานี่มันคือดอกอันใดงั้นรึ?” พระชายาฟางหรูเอ่ยถามเด็กสาวข้างกายพร้อมก้มมองดอกไม้สีฟ้าอย่างสนใจ
“ดอกเทียนหลันฮวาเพคะ”
“ความหมายเล่าคืออันใดงั้นรึ ข้าเด็ดสักดอกได้หรือไม่?” หวังซูเหยาเห็นท่าทีสนใจของพระชายาพลางยิ้มออกมา
“ได้แน่นอนเพคะ ความหมายของมันก็คือได้โปรดอย่าลืมข้าเพคะ”
“ความหมายมันดูเศร้าจังเลยนะ แถมมีกลิ่นหอมอีกด้วย!”
“ถ้าหากพระชายาชอบหม่อมฉันจะให้บ่าวรับใช้นำไปปลูกที่จวนได้นะเพคะ”
ฟางหรูได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาพร้อมเอ่ยขอบคุณอย่างดีใจ
“เช่นนั้นข้าต้องรบกวนเจ้าแล้วล่ะ”
“มิเป็นเพคะ^^”
“ข้าได้ยินว่าเจ้าทำอาหารอร่อย วันนี้ข้าขอฝากท้องไว้กับเจ้าสักมื้อได้หรือไม่?”
“แน่นอนเพคะ^^”
ภายในห้องครัว
“เหยาเหยาเจ้ากำลังทำสิ่งใดอยู่งั้นรึ?” หวังซูเหยาหันหน้าไปตามเสียงเอ่ยเรียก
“หม่อมฉันกำลังทำหมูน้ำค้างผัดกะหล่ำปลีเพคะ” พระชายาฟางหรูหยิบเนื้อหมูขึ้นมาลองดม กลิ
