หวังเสี่ยวหราน
ณ ค่ายทหารชายแดนทางใต้
เมื่อสั่งงานให้รองแม่ทัพเสร็จชายหนุ่มก็เดินกลับเข้ามาในกระโจมของตัวเองก่อนจะมองไปที่โต๊ะพร้อมจดหมายหลายฉบับที่ถูกส่งมา
พร้อมกับคลี่อ่านทีละบรรทัด
เรียนท่านแม่ทัพสบายดีหรือไม่เจ้าคะ บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าข้ามิอาจเดินทางไปกับท่านได้ ได้โปรด…ดูแลตัวเองด้วยนะเจ้าคะ
หวังซูเหยา
พร้อมกับเปิดคลี่อ่านจดหมายฉบับต่อไป
ช่วงนี้เข้าสู่ฤดูวสันต์แล้วดอกไม้ออกดอกเต็มสวนเลยเจ้าค่ะ หากท่านแม่ทัพได้มาเห็นด้วยก็คงจะดี อ๊ะ! ข้าเผลอคิดและเขียนไร้สาระไปแล้ว ปล.หวังว่าท่านจะสบายดีนะเจ้าคะ
หวังซูเหยา
มือหนาเปิดอ่านเรื่อยๆ พร้อมวางจดหมายลง นี่นางเขียนสั้นมากไปนานขนาดนี้ยังไม่นึกถึงเขาเลยหรืออย่างไรถามแต่สุขภาพของเขาอยู่ได้ ดูแลตัวเองให้ดีก่อนเถอะ!
หันไปเทชาแล้วยกถ้วยดื่มทันที
“ท่านแม่ทัพขอรับ!” เสียงทหารดังออกมาจากกระโจน แม่ทัพหานสือเสวี่ยนจึงวางถ้วยชาลงพร้อมจะโกนออกไ
