“อยากรู้อะไรก็ถาม เลิกนั่งทางในเหมือนหมอดูในคณะละครโชว์ปาหี่ซะที ผมเห็นแล้วหงุดหงิด”
อาการหน้าบูดบึ้งแถมคิ้วขมวดเป็นผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนของคนนั่งข้างๆ ดูขัดตาจนเขาอดไม่ไหวที่จะทำลายความเงียบระหว่างการเดินทาง
“เซเรน่าเป็นแฟนเก่าของคุณเหรอคะ ?”
นาริณแทบอยากกัดลิ้นตัวเองให้ขาดที่เผลอหลุดคำถามคาใจออกไป แต่ก็ช่างมันในเมื่อเขาเองเป็นคนเอ่ยปากบอกให้เธอถามได้
“คุณหึงผมงั้นหรือ ?”
เขาทำหน้าแปลกใจ แต่ก็ไม่ยอมตอบคำถามที่นาริณสงสัยให้กระจ่าง
“ฉันไม่คิดจะก้าวก่ายหน้าที่ของคุณนายคอนราร์ดตัวจริงหรอกค่ะ”
นาริณปฏิเสธเสียงแข็ง เพราะเขาใช้คำว่า ‘หึง’ กับเธอ ซึ่งมันควรจะใช้สำหรับคนที่เป็นคู่รักกันหรือคู่สามีภรรยา
“คุณกำลังประชดประชันเหมือนพวกแม่บ้านวัยทองตอนโดนสามีเด็กแอบนอกใจ”
จอห์นยิ้มในหน้า รู้สึกดีขึ้นมาทันทีที่รู้ว่านาริณแคร์เรื่องของเขา
“นั่นเป็นคำพูดที่คุณต้องใช้กับมาเทียส ไม่ใช่กับฉัน”
