ตอนนี้ที่ลาสเวกัสนิ้วโป้งกำลังนั่งใช้ความคิดที่มีอยู่ว่าจะทำอย่างถึงจะได้กลับเมืองไทย เขานั่งในห้องที่ตอนนี้เหลือแค่เขาคนเดียวเมียของเขาได้หนีไปแล้ว ไม่รู้ว่าเธอไปไหนด้วยซ้ำ
" ทำอย่างไงดีน่า เขาไม่อยากเป็นผีเฝ้าที่นี้ เขาจะต้องหาคนท่ี่มีอำนวจช่วยให้กลับไปเมืองไทย ใครล่ะที่จะช่วยเขาได้" นิ้วโป้งนั่งใช้ความคิดอยู่นั้นนานหลายชั่วโมงเลยก็ว่าได้
ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูหน้าห้องของเขาดังขึ้น นิ้วโป้งหยุดคิดทันทีพร้อมเงยหน้าไปมองที่ประตู เขาลุกจากเก้าอี้แล้วเดินตรงไปที่ประตูทันที เขาก้มลงมองดูผ่านตาแมวของประตู ชายฉกรรจ์สี่คนอีกแล้ว
" เปิดประตูให้พวกกูเดี๋ยวนี้" ผู้ชายคนเดิมบอกกับนิ้วโป้ง เขายืนคิดอยู่สักพักหนึ่งแล้วถอนหายใจ ยื่นมือไปเปิดประตู
" ไปทำงานใช้หนี้ " ผู้ชายคนเดิมพูดออกมา นิ้วโป้งทำหน้างง
" อย่าทำหน้าโง่แบบนั้นสิว่ะ มึงแค่ไปล้างห้องน้ำตลอดชีวิตของมึงเอง ตายวันไหนหนี้ของมึงก็หมด เข้า
