เครื่องบินใช้เวลาในการบินนานมากกว่าจะถึงสเปน กองฟางยังหลับไม่รู้เรื่องอะไรจนเครื่องลงจอดที่สนามบินในเมืองหลวงของสเปน มาตินอัสหันมามองคนที่กำลังหลับบนเก้าอี้ พลางยกยิ้มออกมาที่มุมปาก ' แม่หมีีน่ารักขนาดนี้ใครจะปล่อยให้อยู่คนเดียวล่ะ' มือหนาข้างขวายื่นไปลูบผมที่ปิดลงมาบนใบหน้าของเธอ.
แกรนิคเดินเข้ามาหามาตินอัสเพื่อรายงานว่าเครื่องจอดสนิทแล้ว มาตินอัสพยักหน้ารับ
" ให้ผมอุ้มน้องฟางไหมครับ? เฮียแขนหักอยู่คงอุ้มไม่ถนัด" แกรนิคถามด้วยความหวังดี มาตินอัสขบกรามแน่นพร้อมหันหน้ามามองหน้าแกรนิคพร้อมยกมือชี้หน้าเขา
" เสือก เมียกูเดินเองได้" มาตินอัสพูดออกมารอดไรฟัน พลางขบกรามแน่น แกรนิคกรอกตามองขึ้น ' อะไรจะหวงขนาดนั้นเฮีย' แกรนิคบ่นในใจแล้วเดินจากไป มาตินอัสหันหน้ามามองคนตัวเล็กที่ยังหลับอยู่พร้อมถอนหายใจเบาๆ' พ่อหมีอยากอุ้มแม่หมีจัง แต่แขนของพ่อหมีไม่อำนวยเลย เสียดายจังเลยแม่หมี' เขาบ่นในใจ มือ
