ทนความคิดถึงไม่ไหว

1779 คำ

กองฟางกำลังนั่งรถไปสนามบินโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่าจะไปส่งมาตินอัสที่นั้นโดยแกรนิคเป็นคนขับรถให้ กองฟางกับมาตินอัสนั่งเบาะหลังโดยเธอโดนคนตัวโตกอดหอมคลอเคลียแถวซอกคอไม่ยอมหยุดมืออีกข้างกอดเอวกิ่วของเธอแน่น จนรถแยกระหว่างทางไปสนามแข่งรถแต่รถของพวกเขากับเลี้ยวไปอีกทาง กองฟางหันหน้ามามองมาตินอัสอย่างงงวย มาตินอัสเขาได้บอกและเล่าให้ทุกคนรับทราบทุกเรื่องแล้ว และเขาได้บอกกับ มัม แด๊ด คุณตา คุณยายของกองฟางแล้วทุกคนรับรู้และเข้าใจ ทุกคนต่างสัญญาว่าจะดูแลกองฟางให้ดีที่สุด และจะไม่ทำให้เธอเหงาเลย ทุกคนมายืนส่งเขาที่หน้าบ้าน ทุกคนต่างทำตัวปกติไม่ได้มีอะไรผิดแปลกเลย จนกองฟางคิดว่ามาตินอัสจะไปทำงานที่สนามแข่งรถ " พ่อหมีนี้เราจะไปไหนเหรอค่ะ?" กองฟางถามคนที่ไม่หยุดคลอเคลียสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอเธอเลย แกรนิคจ้องมองที่กระจกรถด้านหลังแล้วถอนหายใจเบาๆ' หมีเป็นใบ้' " พ่อหมี เรากำลังจะไปไหนกันค่ะ?" กองฟางถามอี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม