การินซาวด์
การินกลับมาที่ร้านเครื่องเสียง ตามเท่าไหร่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมคุยด้วยจึงต้องกลับมาตั้งหลักที่ร้าน การินเปิดร้านติดตั้งเครื่องเสียงรถยนต์และด้านข้างเปิดร้านเกม ที่ดินเป็นที่ของแม่เขา สองร้านนี้ทำให้เด็กวัยรุ่นมาสุงสิงอยู่ที่ร้านมากมาย เขาเป็นคนที่เด็กวัยรุ่นให้ความเคารพนับถือมาตลอด
ปึก! เงินวางลงกลางโต๊ะ
“ไปเหมาหม่าล่าร้านเจ้พริกหน่อย” เด็กวัยรุ่นที่อยู่กับการินมานานวางเงินที่ได้มาจากลูกพี่พร้อมคำสั่งของลูกพี่
“เจ้พริกจะขายเหรอพี่” วัยรุ่นคนหนึ่งถาม เคยไปเหมาเจ้พริกบอกไม่ขาย ทั้งยังมาด่าเฮียกานต์ถึงร้าน เฮียกานต์ผู้เก่งกาจทำยังไงอะเหรอ ก็ยืนเงียบ ๆ ให้เจ้พริกด่าไงล่ะ
“รอบนี้เฮียบอกว่าให้พวกมึงใช้หัวหน่อย ไม่ใช่เดินโง่ ๆ ไปเหมาให้เจ้พริกจับได้”
“งั้นพี่เกริ่นมาหน่อยพวกผมต้องใช้วิธีไหน เจ้พริกเขารู้ไส้รู้พุงเฮียกานต์ยิ่งกว่าเมียแท้ ๆ ของเฮียอีก”
เพี้ยะ! มือของอีกคนฟาดที่ปากคนพูด “ไอ้สัดหาพูดไป เดี๋ยวเมียเฮียได้ยินก็ทะเลาะกันอีก เรื่องเจ้พริกหวานห้ามให้เมียเฮียรู้เด็ดขาด เรื่องนี้มันเป็นความลับสุดยอดเลยนะมึง”
“จะกลัวอะไร เมียเฮียเขาโกหกเฮียตั้งเท่าไหร่ อีกอย่างเฮียก็เลิกกับเมียเขาแล้วแค่เมียเขาไม่ยอมหย่าสักที”
“เรื่องครอบครัวเข้าไปยุ่งมาก ๆ เดี๋ยวก็ได้หอนหรอกมึง เฮียเขาไม่เลือกเจ้พริกของเราหรอก ถ้าเลือกเขาเลือกไปนานแล้ว”
“เฮียก็ไม่น่าไปยุ่งกับเจ้พริกอีก ปล่อยเจ้มีผัวใหม่ไปดีกว่า”
“กูถามจริงใครจะกล้าจีบเจ้พริกวะ ใครเข้ามาสนใจหน่อยก็ตามไปจัดการเขา ทุกวันนี้สั่งเราตามดูว่าเจ้พริกทำอะไรมีคนมาจีบไหม ถ้ามีให้รีบมาบอก สรุปเฮียรักใครวะ”
“พูดตามตรงเรื่องเจ้พริกเฮียก็ทำไม่ถูก เฮียต้องเลิกกับเมียแท้ ๆ ก่อนดิค่อยมายุ่งกับเจ้พริกของเรา เจ้เราก็สวยขนาดนั้นเฮียมองข้ามเจ้บ่อย ๆ ได้ยังไงวะ เห็นว่าเจ้รักเลยเอาเปรียบงั้นเหรอ กูรู้ว่าเมียแท้ ๆ ของเฮียก็สวย แต่สวยและใจดีต้องเจ้พริกของเราดิวะ”
“พวกมึงหยุดพูดคำว่าเมียแท้ ๆ ได้ไหมวะ เขามีชื่อ เขาชื่อกล้วยหอม”
“เฮียชอบกินกล้วยหอมมากกว่าพริกหวาน”
“พวกมึงจะพูดถึงเฮียอีกนานไหมวะ ไปรีบไปเหมาหม่าล่ามา”
“ค้าบ รับทราบครับ” ลูกน้องหยิบเงินมาแบ่งกันเพื่อไปทำตามที่ลูกพี่สั่ง ปากเฮียกานต์บอกพี่น้อง ไม่ได้รักแต่จะรู้ไหมที่ทำอยู่ภาษาวัยรุ่นเรียกหวงก้าง หรือเฮียแก่จนเลอะเลือนถึงไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้
เก่งทุกเรื่องแต่เรื่องครอบครัวเฮียตัดสินใจพลาดมาก
เวลา 22:54 น.
การินและกลุ่มวัยรุ่นตั้งวงหน้าร้านเครื่องเสียงเหมือนเช่นทุกวัน เขารอคอยให้เธอมาโวยวายเรื่องให้คนไปเหมาหม่าล่า ทว่าไร้วี่แววของคนตัวเล็กที่เขาเฝ้ารอ
ลงทุนไปห้าพันเลี้ยงหม่าล่าแทบทั้งซอย แต่แม่ค้าไม่สนใจ
“เดี๋ยวกูจะเมาแล้วพวกมึงไปส่งกูที่ห้องพริก” ยังไงคืนนี้ก็ต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง
“ถ้ามีผู้ชายอยู่ในห้องกับเจ้พริกอะเฮีย”
“กูก็จะกระทืบไอ้ชู้คนนั้นเลยไง กล้ามายุ่งกับเมียกู”
“…” ลูกน้องต่างมองหน้ากัน คิดในใจ อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ ถ้าไม่ใช่เฮียกานต์ผู้มากบารมีพวกเขาคงจะถามว่าเฮียทิ้งเขาไปแต่งงานไม่ใช่เหรอ จะมาเป็นผัวอะไรอีก
ไหนว่าพี่น้อง ทำไมเปลี่ยนเป็นผัวอีกแล้ว