แตงโม | แล้วความรู้สึกกู?

3879 คำ

ที่ฉันตัดสินใจมายืนตรงนี้ ไม่ใช่ว่าจะขอให้เขารับผิดชอบ แต่ฉันแค่ต้องการให้เขาไปตรวจเลือด แต่ไม่ยักรู้ ว่าเพื่อนฉันสองคนมันจะมาถึงที่นี่ก่อน “หมวย ฉันเคลียร์ตัวเองแล้ว อย่างที่บอกหมวยไง เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มันจะไม่มีอีกแล้ว เรื่องแบบนั้น” ณีเวีย กับน้ำหวาน เห็นฉันแล้วเริ่มร้องไห้ แปลกกับฉันตอนนี้ ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยด... “ก็ดีที่เคลียร์ตัวเอง ที่ผ่านมาฉันก็เคลียร์ตัวเองเหมือนกัน” ฉันก้าวไปหาหน้ากวน ๆ นั้น “หมวย ตอนนี้ฉันจบกับทุกคนแล้ว หมวยมีอะไรถามได้เลย ถามมาจะตอบให้หมด” ฉันส่ายหน้า รู้สึกไม่มีคำถามอะไรในหัว “ไม่ถาม ไม่รู้ถามอะไร เอ้อ พรุ่งนี้ไป โรงพยาบาลด้วยนะ ฉันต้องการผลตรวจเลือด” เขาไม่ตอบ... แต่เดินเข้ามากอดฉันแน่น “หมวยที่หายไป ทำเพื่อหมวยนะ เราจะได้ไม่ต้องมีปัญหากัน อีกนะหมวย มีเรามีลูก” ฉันผละออกมามองสายตากวน ๆ ของเขา ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา... “มีแค่ฉันกับลูก...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม