เห็นจะไม่ได้หรอกนะศีตะลาคงเพราะว่าชีวิตของฉันกับของเธอนั้นต่างกันและชีวิตของฉันถูกขีดไว้กับคนที่คู่ควร
1226 คำ
ตอนที่ 8
และศีตะลาเงยใบหน้าจ้องตอบ ด้วยคำพูดที่เชือดเฉือน
“อุ้ย..ไม่ต้องห่วงฉันหรอกนะมุกล้อมต่อให้เป็นโจรป่าหรือดงทะเลทรายขวากหนามอุปสรรคมากแค่ไหนฉันก็ไม่สน..”
และพยักหน้ายอมรับอีกครั้ง
“ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำอยู่นั้นมันอันตรายแค่ไหน..แหม..ถ้าเธอคิดจะสงสารฉันอย่างนี้นะ ก็ แล้วทำไมล่ะจ้ะ เธอไม่กระโจนเอาตัวเองเข้ามาแลก เป็นเหยื่อแทนฉันล่ะมุกล้อม”
“อ้อ..เห็นจะไม่ได้หรอกนะศีตะลาคงเพราะว่าชีวิตของฉันกับของเธอนั้นต่างกันและชีวิตของฉันถูกขีดไว้กับคนที่คู่ควรพร้อมสรรพแล้ว อย่างพี่อัยการ..นั่นไงเพราะฉะนั้นฉันไม่มีวันหวนมาเจอนรกอย่างที่นี่แน่นอน” มุกล้อมกล่าวอย่างมั่นใจ
“นี่เธอมองเห็นว่ามันเป็นนรกหรือนี่ แต่ฉันคิดว่าเป็นสวรรค์ต่างหากก็เพราะได้ห่างไกลจากพวกใจบาปคนที่คอยแต่จะระรานซ้ำกระหน่ำเติมชีวิตฉัน..” หล่อนเอ่ยพูดด้วยความคับแค้นใจ
“นี่ยังไงล่ะที่ฉันคิดว่าถึงยังไงก็ยังเป็นบุญของฉันบ้างล่ะที่หลุดออกมาจากคฤหาสน์หลังงามที่ใจของฉันลุกเป็นไฟตลอดเวลา.. เธอน่าจะยินดีกับฉันด้วยนะและสถานที่ธรรมชาติแบบนี้ฉันก็ชอบมากด้วย แม้ว่าจะห่างไกลจากความเจริญมากหน่อย..และฉันก็คิดว่าคนอย่างฉันศีตะลาสามารถปรับตัวเข้าไปกับสถานที่ได้ทุกอย่าง” เมื่อหล่อนกรีดเสียงเข้มอีกครั้งเป็นการทิ้งทายก่อนที่จะปล่อยให้มุกล้อมกำลังจะก้าวเดินจากไป ซึ่งมุกล้อมกลับทะนงตัวเองว่าเป็นผู้ชนะ และศีตะลาก็หยิกกัดเหน็บได้แสบทรวง
“ก็ตอนนี้ฉันจะทำแบบเธอกำลังจะปรับเปลี่ยนตัวเองให้เป็นจิ้กจกไงล่ะจ้ะมุกล้อม แม่กิ้งก่าเปลี่ยนสี ก็ขอให้เธอเสวยสุขกับทรัพย์สมบัติของฉันก็แล้วกันนะ..นังน้องสาวเจ้าเล่ห์”
และท้ายในคำพูดหล่อนก็ถูกศีตะลาพี่สาวนอกไส้กระแทกเสียงด่าใส่ด้วย มุกล้อมจึงรีบพาตัวเองก้าวไปจากทันที ฮึช่างปากคอเราะร้ายเหลือเกินนะศีตะลา ก็มีบางครั้งเหมือนกัน ที่หล่อนตั้งใจจะญาติดีหวังดีกับศีตะลานี่หากแต่ศีตะลามักจะแปลวัตถุประสงค์ของหล่อนในด้านร้ายเหลือเกิน หล่อนจะห่วงญาติเชื้อบ้างไม่ได้หรือยังไง เพราะบางครั้งรู้สึกสงสารในชะตากรรมของศีตะลาที่เหมือนถูกปล่อยให้อยู่โดดเดี่ยวห่างไกลจากคนรู้จักและญาติพี่น้อง
นั่นไงเขาหมายปิ๊งและหมายตัวไว้คือสาวสวยเจ้าเสน่ห์..คนน้องนั่นไง แล้วก็คนอย่างไอ้ตัวแสบและไอ้หินคิดออกแล้วก็คือตัดสินใจวางแผนลักพาตัวเลยนั่นเลยปะไรจากเฟอร์รารี่เรือหรูขนาดเล็กส่วนตัวถูกขับทะยานมาเดี่ยวโดดอยู่กลางอ่าวไทยและตรงดิ่งมาที่เกาะเหมือง..ซึ่งเขาหนุ่มหล่อเหลาจัดอย่างดามิฬครุ่นคิดไว้แล้ว เขาจะต้องนำเรือมาจอดเพื่อนซุ่มกายหลบซ่อนไว้แล้วพาตัวเองไปปรากฏตัวในงานอีกต่อหนึ่งเพื่อไม่ให้ใครๆพากันสงสัยเพื่อดูว่าโฉมตรูคนสวยที่เขาหมายตัวนั้น.. สวยจริงหรือเปล่าและก่อนหน้านั้นเขาจะชอบสังเกตว่าสาวสวยคนน้องนี้ชอบที่จะออกมาเดินเล่นในเวลาใดหล่อนมีท่าทางจะชื่นชอบกับบรรยากาศที่ร่มรื่นสงบเป็นธรรมชาติของป่าไม้และดอกไม้ป่าของที่นี่พอสมควรเขารู้ว่าควรวางแผนอย่างไร ที่จะได้ตัวสาวสวยไปอยู่ด้วยกัน
อีกอย่างคุณดาริกาแม่ของเขาก็อยู่ที่นี่ด้วยก็เข้าทางเป๊ะ.. คิดจะปกปิดเรื่องการแต่งงานเป็นความลับหรือยังไงล่ะไอ้เถื่อน แต่มันไม่มีทางหรอก..เมื่อเขากล้าเข้าไปหาคุณดาริกาแบบหน้าตาเฉย..ในฐานะที่เป็นแม่กับลูกกันพี่ชายอย่างไอ้เถื่อนคงไม่ว่าลองมาว่าสิแม่เขาจะได้เอ็ดด่าตำหนิเสียปะไร.. ที่เรื่องแค่นี้ให้เกียรติน้องชายตัวเองที่เป็นลูกของแม่เดียวกันแต่ต่างพ่อไม่ได้ เพียงแค่นี้ก็ถือว่าหนำใจของเขากับแผนการที่ตระเตรียมวางไว้ในใจและงานนี้คงไม่มีใครทราบหรอกว่าเป็นฝีมือของเขาเสร็จจากงานแล้วเขาจะรีบลากลับ ไปที่จันทบุรีเลย
และถือว่าสองวันทีเดียวที่เขาแอบซุ่มสังเกตดูพฤติกรรมของสาวสวยที่มาจากเมืองกรุงว่าหล่อนชอบตื่นแต่เช้าก่อนใครในบ้าน..และชอบเดินมาที่หลังบ้าน เหมือนไม่กลัวดูดอกไม้ป่าเดินเล่นอยู่บริเวณนั้น..ทำไมช่างใจกล้านัก และไปคนเดียว
ซึ่งเขาขบคิดแต่เอ๊ะใจกล้าแบบนี้ก็ดีสิเพราะมันเข้าทางเขาพอดีเขาเองก็ใจกล้าเหมือนกัน ใจกล้าที่จะลักพาตัวหล่อนไปเพื่อกวนหาเรื่องส้นตีนและก็ช่วยทำเรื่องให้ไอ้เถื่อนพี่ชายต่างมารดาของเขา นั้นมันปวดหัวเพราะเขาจะช่วยปั่นป่วนสมองเล่น คิดว่าเขาจะใช้เวลาก่อนสายๆและก่อนดวงอาทิตย์จะขึ้นต้องตรงดิ่งมาเพื่อจัดการตามที่ตนเองปรารถนาและทุกอย่างต้องเสร็จสรรพ
*********************************
นั่นคือเสียงตะโกนโวยวายดังขึ้น
“ไอ้ตัวแสบนี่แก..มาได้ยังไงบอกมาหน่อยซิฉันไม่ได้เชิญให้แกมาเป็นแขก” ศีตะลาบังคับอารมณ์ไม่ให้ขมขื่นอยู่ในใจ..แต่ว่าหล่อนทำไม่ได้ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วเป็นเรื่องที่หล่อนจำต้องยอมรับกับชะตากรรม
เสียงของดามิฬเอ่ยตอบอย่างท้าทายและเขาถือว่าแม่นั้นจะต้องถือท้ายให้เขา
“อ๊ะนี่อย่าเพิ่งโมโหสิวะไอ้พี่ชายเดี๋ยวเลือดกำเดาไหลเอ้ยโรคหัวใจถามหา ฉันก็ติดตามแม่มาสิ และก็แม่บอกว่าพี่ชายสุดแสนจะโปรดคนนี้เขาจะแต่งงานทั้งที แล้วก็ไม่คิดจะเชื้อเชิญวงค์วารที่ยังมีอยู่ฝ่ายโน้นมั่งเร๊อะ..ถึงแม้ไม่ใช่นามสกุลเดียวกัน ก็ตามเถอะ แต่ก็แม่เดียวกันนี่นา” นั่นมันเล่นลิ้นยวนยั่วเขาอีกครั้ง
ซึ่งชายหนุ่มเจ้าบ่าวที่ได้ชื่อฉายา เจ้าเหมืองคนเถื่อนอย่างนายเถื่อนก็ถึงแก่อึ้งเขาเข้าใจแล้วล่ะว่าไอ้แสบมันพูดถูกรู้สึกขัดเคืองจะต่อปากโต้คารมมันก็ไม่ถนัดนัก
ส่วนว่าที่เจ้าสาวคนสวยของเขาเห็นเธอนั้นยิ้มให้อย่างหยันเย้ยทำให้เขาแสนเคืองในใจ
ฆเนศวรมองจ้องตาหล่อน เอ๊ะ..หรือว่านิสัยของสาวชาวกรุงเรื่องมากปัญหาเยอะแบบนี้และคุณนายคงชอบความสะดวกสบายแต่ที่นี่มันมีแต่ป่ามีแต่ภูเขา แล้วก็เป็นเหมืองพลอยของเขาเท่านั้นถ้าอยากจะไปหาความหรูหราสะดวกสบายต้องเข้าไปในตัวเมืองโน่น..หรือไม่ก็ข้ามเรือไปยังเกาะอูฐที่อยู่ตรงข้ามกันที่นั่น
- ผู้เขียน
