บทที่15
เลี้ยงหมาเลยต้องจัดท่าหมาNC
กลางดึกคืนที่ผมนอนไม่ค่อยหลับเพราะถูกไล่งับนิ้วเท้าบ้าง นิ้วมือบ้าง ไอ้หมาเน่าตัวเหม็นมันแหกคอกเพื่อขอขึ้นมานอนบนเตียงถึงผมจะพามันไปโรงพยาบาลสัตว์เพื่อฉีดวัคซีนและตรวจเลือดแล้วก็เถอะแต่มันเป็นหมาที่กันท่าไม่ให้ผมอยู่ใกล้แม่มัน เลี้ยงไม่ได้เปลืองอาหารเม็ด
"มังกรครับหม่ามี๊จะนอนไปเล่นกับดะดี๊นะ"
อะไร!!! เมื่อหัวค่ำฉันเป็นพ่อตอนนี้เปลี่ยนคำศัพท์อีกแล้วเหรอ บ้านฉันเชื้อจีนต้องเป็นปะป๊าสิถึงจะถูก
หงิง~
"ไอ้มังกรไปนอนที่ไป!"
เพียะ!!
ฝ่ามือเล็กๆ ของยัยสกปรกฟาดลงบนแขนของผมเต็มแรงแถมเธอยังทำหน้าตาขึงขังใส่ผมเหมือนผมไปทำความผิดร้ายแรงมา
"อย่าดุลูก!"
ร้องเหี้ยหนักมากไปสิกู!
ผมมองหน้าไอ้หมาเน่าที่กำลังทำหน้าหงอยเพราะถูกผมดุ คือผมต้องลงไปโอ๋มันเหรอไม่ได้ดิไม่เอาแบบนั้น
"อลิน"
"อย่ามาเจ๊าะแจ๊ะนะเฮียอลินจะนอน อลินต้องตื่นแต่เช้าพาลูกลงไปอึอีก"
"ม
