บทที่10 ขอ ยสตน.NC

1160 คำ
บทที่10 ขอ ยสตน.NC หนึ่งสัปดาห์เต็มๆที่อลินตีตัวออกห่างจากปอร์เช่เธอนั่งรถไปเรียนเองเพราะอ้างว่าเวลาเรียนไม่ตรงกัน จนสุดท้ายปอร์เช่ทนไม่ไหวเขาเรียนไม่รู้เรื่องและไม่มีสมาธิทำอะไรทั้งนั้น ขายาวก้าวลงมาจากตึกเพื่อมายังจุดกิจกรรมของนักศึกษาปีหนึ่งด้านล่าง อลินกับไอริณและต๊อปช่วยกันทำงานกลุ่มมีเต้นไก๊ไก่ด้วยกันตามคำสั่งของรุ่นพี่แต่ปอร์เช่เดินผ่าวงนักศึกษาที่นั่งอยู่ไม่มีเกรงใจใครทั้งนั้น มือหนาคว้าแขนเล็กของอลินได้เขาก็ดึงกระชากเธอออกมาท่ามกลางสายตาของทุกคน "เฮีย!" เมื่อพ้นสายตาของนักศึกษาอลินรีบสะบัดแขนออกจากมือของปอร์เช่ เธอมองหน้าเขาอย่างไม่พอใจคนอะไรไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย "เป็นบ้าอะไรของเฮีย!" "ฉันสิต้องถามเธอว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานไหม!" "เป็นอะไร!' "อยากรู้ไหมล่ะว่าเราสองคนเป็นอะไรกันกลับไปคืนนี้ฉันจะได้ทบทวนความทรงจำให้" เสียงที่กดต่ำลงบ่งบอกว่าเขากำลังโมโหคนตรงหน้า "เฮียหยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นอลินจะบอกเรื่องนี้กับหม่าม้า!" "ก็บอกสิ ทีนี้แหละเธอไปไหนจากฉันไม่ได้แน่อลิน!!" เขาต้อนเธอจนมุมจนได้อลินได้แต่เม้มปากเข้าหากันสมองก็คิดถึงสิ่งที่เขาพูดมันจริงทุกอย่างถ้าผู้ใหญ่รู้เรื่องนี้คงเป็นเรื่องแน่ "แล้วเฮียต้องการอะไรหรืออยากได้อลินอีกพูดมาสิ!" ทั้งสองต่างจ้องหน้ากันไม่ลดละแต่สุดท้ายก็ต้องถอยออกจากกันเพราะมีกลุ่มนักศึกษาเดินผ่านมา ปอร์เช่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงหลังพิงกำแพงสายตามองไปยังสนามด้านข้าง ส่วนอลินหันไปมองอีกทางทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "เลิกเรียนกี่โมง" เขาถามเธอขณะมองทอดไปด้านนอกไม่ได้มองเธอสักนิดเดียว "สามโมงค่ะ" เขายกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกาอีกแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้นจึงปล่อยให้เธอกลับไปทำกิจกรรมต่อ ส่วนเข้ายกเก้าอี้พลาสติกไปนั่งอยู่ใกล้ๆ มองเธอไม่คาดสายตา "อลินพี่ชายแกเป็นไรมากปะ ทำเหมือนว่ากลัวแกหายไปไหน" ไอริณกระซิบถาม "นั่นสิ เราไม่กล้าขยับตัวเลย" ต๊อปกลืนน้ำลายลงคอหลบสายตาของรุ่นพี่ ถึงจะสวมใส่แว่นสีชาแต่ก็สัมผัสได้ว่ารุ่นพี่อารมณ์ไม่ค่อยดี "ปล่อยเถอะหมาบ้าก็แบบนี้แหละ -_-" คนขี้หงุดหงิดอ่านปากออกเขาเน้นเขี้ยวเน้นฟันใส่เธอแต่เธอไม่สนใจ ทุกคนนั่งทำงานกันต่อจนถึงเวลากลับ อลินยังล่ำลากับเพื่อนไม่เสร็จก็ถูกมือหนาลากมาขึ้นรถแล้ว เธอกำลังกลายเป็นตุ๊กตาล้มลุกถูกเขาจับไปตรงนั้นตรงนี้ตามใจตัวเอง ถึงคอนโดอลินรีบเดินหนีขึ้นมาบนห้องหวังจะเข้าห้องนอนแล้วล็อกประตูแต่ทว่าปอร์เช่เขาเร็วกว่ารีบตามเข้าห้องแล้วล็อกประตูลงกลอน "เฮีย!" "มาคุยกันก่อนได้ไหม เธอเป็นแบบนี้ฉันไม่สบายใจ" "อะไรของเฮียอลินก็คืออลินเฮียนั่นแหละเป็นบ้าอะไร กับผู้หญิงคนอื่นที่ไปจิ้มมาเป็นแบบนี้บ้างหรือเปล่า ตามเฝ้าเป็นหมาแบบนี้ไหม!!" "นี่เธอกล้าว่าฉันเป็นหมาเหรอยัยตัวแสบ!" "ก็เออไง เฮียจะอะไรกับอลินนักหนาก็บอกแล้วว่าให้ลืมๆ มันไปซะ คนอย่างเฮียมีผู้หญิงเข้าหาไม่รู้เท่าไหร่จะมาสนใจอลินทำไม! อื๊ออ~" เขาปิดปากร้ายด้วยริมฝีปากของเขา ลิ้นสากสอดใส่แลกลิ้นดูดดื่มหยอกเย้าจนคนตัวเล็กขาอ่อน เขารีบจับเธอมานั่งบนที่นอนแล้วดันตัวให้นอนราบโดยมีเขาคร่อมร่างเอาไว้โดยที่ปากไม่หลุดออกจากกัน คนหัวใจอ่อนแอหมดเรี่ยวแรงจะทักท้วงร่างกายกำลังตกเป็นของเขาอีกครั้ง เพียงแค่เขาสัมผัสเนินสาวผ่านเนื้อผ้าอลินก็หอบแฮกหลับตาลงด้วยความเขินอาย เขาไม่รอให้เธอได้สติรีบถอดเสื้อผ้าจนอลินเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า เขาเองก็รีบถอดเสื้อผ้าจนเห็นไปทั้งร่างกายรอยสักตรงไหนที่เธอไม่เคยเห็นวันนี้ได้เห็นอย่างเต็มตาเพราะความสว่างของไฟห้อง "ประจำเดือนใกล้มาหรือยัง" "อะ อีกไม่กี่วัน" "อยากสดแล้วแตกใน นะๆ" จะห้ามได้หรือเขาเล่นจ่อลำยาวเข้ามาแล้วดันจนสุดโคน อลินเกร็งไปทั้งตัวเธอทั้งเจ็บทั้งจุก "อ๊าา~ ฮะ เฮีย~" "โอ๊ยย~ อลิน อย่าเกร็งแบบนี้มันเจ็บ" เธอเจ็บจนนิ่วหน้าสองมือจิกลำแขนจนเขาจนเป็นรอย ปอร์เช่โน้มตัวลงมาจูบเธอเพื่อกระตุ้นน้ำหวานในกายสาวให้อาบชโลมลำยาวของเขา เอวหนาสาดกระแทกจนอลินร้องครางไม่เป็นศัพท์ คนตัวโตพ่นลมหายใจอยู่ข้างหูเธอ ปากก็ซุกไซร้ฝากรอยรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า "อ๊ะ~ อ๊ะ~ อ๊ะ~" "แน่นมากเลยเด็กดี อ่าาา~" แต่ท่ามิชชันนารีก็ทำเอาปอร์เช่แทบเสร็จแล้ว เขาผ่อนแรงลงแต่อลินนึกคึกขมิบตอดจนเขาสะบัดหน้าห้ามปรามเธอให้หยุด เขาอ้อนวอนเธอทางสายตานั่นทำให้อลินรู้ทันทีว่าเขามีจุดอ่อนแบบไหน จังหวะที่เขาหยุดเธอกระดกก้นใส่แล้วควงเอวเบาๆ ปอร์เช่ขบจนสันกรามปูด เขาเสียวมากแต่คนนอนราบยิ่งได้ใจกระดกเอวเร่าๆ ใส่ไม่หยุดหย่อน ปึก! ปึก! ปึก! "อลิน~ พอก่อนฉันไม่ไหว~ ซี๊ดด~" "อ๊าา~ เฮีย~ อลินเสียวมันจะเสร็จ" "จะไม่เสร็จได้ไงร่อนเอวไม่หยุดเลยอยากทำก็บอกดีๆ สิ" พูดจบเขาก็พลิกตัวนอนหงายจับเธอขึ้นมานั่งคร่อมโดยที่สองสิ่งไม่หลุดออกจากกัน อลินขยับเอวไปตามจังหวะมือที่ถูกเขาควบคุม เอวบางโยกไปตามแรงขนาดไม่ออกแรงมากเธอยังจุกและเสียวจนร่องสาวตอดเขาตุบๆ ความเสียวซ่านที่ก่อตัวเพิ่มขึ้นทำให้เขาและเธอใกล้ถึงความปรารถนา อลินถูกดึงลงมาซบอกส่วนเขายกขาตั้งชันเพื่อกระแทกสวนเธอซ้ำๆ จนเสียงร้องครางของเขาและเธอดังระงม "อ๊าา~ อ๊าาา~ อ๊าาา~" "อ่าาาา~" "เฮียเสร็จข้างในทำไม" "มันอุ่นดี ครั้งแรกเลยนะที่เสร็จแบบนี้เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันพาไปฉีดยาคุมแต่วันนี้กินยาคุมฉุกเฉินก่อน" "นิสัยเสีย" "ปากดีรอบต่อไปเสร็จใส่ปากแม่งเลยดีไหมฮะ" "อ๊าาา~ เฮียย พอก่อนน~" ------------------------------------ อิเฮียเริ่มกินไม่หยุดแล้วนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม