บทที่9 ลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟนNC
1086 คำ
บทที่9
ลึกซึ้งแต่ไม่ถึงแฟนNC
เมื่อร่างกายของทั้งสองเปลือยเปล่าปอร์เช่มองความงามของอลินทุกสัดส่วนไม่มีจุดด่างพร้อยแม้แต่นิดเดียว สติสัมปชัญญะของอลินหลุดลอยไปไหนต่อไหนสมองจดจำแต่ความกระสันเสียวอยากเสียตัวซะเต็มประดา
จากที่ปฏิเสธกลับร้องหา
จากที่ถอยหนีกลับตอบสนอง
หัวบานวาบวับถูไถตามกลีบสีหวานคนตัวเล็กนิ่วหน้ามองส่วนนั้นของเขาด้วยความตกใจ ขนาดมันใหญ่จนน่ากลัวมีเส้นเลือดปูดรอบลำยาว
"เฮีย.... อลินกลัว~"
"ฉันจะทำเบาๆ อย่าเกร็งไม่งั้นเธอเจ็บจนอักเสบแน่"
"อ๊ะ~ อลินเจ็บ~ อ๊าา เฮียใส่ถุงยางด้วยสิ~"
"ขอสดได้ไหม ไม่เคยเปิดซิงใครเลย นะๆ"
บทจะอ้อนก็อ้อนเหลือเกิน อลินทักท้วงอะไรเขาไม่ได้อยู่แล้วจำต้องยอมให้เขาครอบครองร่างกายแต่โดยดี ความใหญ่โตถูกดันเข้าไปจนสุดโคนแต่อลินร้องโอดโอยทรมานเหมือนจะขาดใจ
เลือดบริสุทธิ์ผสมความฉ่ำแฉะอาบชโลมลำยาว เขาเกร็งสะโพกเพราะของเธอทั้งรัด ทั้งตอด ทำเอาเขาเกือบแตกทุกครั้งที่ขยับ
ลมหายใจหอบเหือดของอลินบ่งบอกถึงความทรมานร่างกายแต่เพียงชั่วพริบตาเธอก็เสียวจนแทบบ้า เสียวจนไม่อยากให้เขาหยุด
เอวหนากระแทกอย่างรุนแรง เขาไม่สามารถทนความนุ่มนิ่มของเธอได้อีกต่อไปแล้ว
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊า~ เฮียย~ อลินไม่ไหวแล้ว ~"
"อดทนหน่อยเด็กดี~"
แค่เขาชมเธอก็อ่อนระทวยใส่เขา คนตัวเล็กถูกจับอ้าขาจนกว้าง เขาเหยียดตัวตรงเพื่อตอกตรึงจนสุดแรง จุดเชื่อมหวานของเขาและเธอเสียดสีเข้าออกจนหนำใจ นาทีนี้ยังไงก็ต้องเสร็จพร้อมกัน
"อ๊าาา~"
"อ่าา~"
ปอร์เช่ดึงลำยาวออกมาวางไว้บนเนินสาวที่มีขนบางๆ น้ำขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมาจนหยดสุดท้าย อลินกัดปากมองภาพน้ำกามอย่างคนกระหาย น้ำของเขาเยอะมากสีขาวขุ่นผสมเลือดสาวบริสุทธิ์
ทั้งสองมองสบตากันอลินรู้สึกใจหายและแอบเสียใจที่ตัวเองใจง่ายกับเขา ส่วนปอร์เช่สมองตีกันสับสนวุ่นวาย อลินเปรียบเสมือนน้องสาวแถมหม่าม้าของเขายังกำชับเอาไว้ว่าห้ามล่วงเกินน้องเด็ดขาด
"เฮียหนูเจ็บ"
"นอนพักเดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำก่อน"
เธอมองตามแผ่นหลังของเขาจนพ้นสายตาหันกลับมามองสภาพตัวเองก็ใจหาย เธอเสียความบริสุทธิ์ให้เขาแล้ว แถมเขายังไม่ได้แสดงอาการอะไรกับเธอเลย เขาเฉยชาและทำตัวปกติ
ปอร์เช่ออกจากห้องน้ำก็ไม่พบอลินแล้ว เธอกลับไปนอนพักที่ห้องเขาจึงล้มตัวลงนอนพัก คืนนี้จากที่อัดอั้นมานานเขากลับหลับสบายจนสายตะวันโด่ง
ปอร์เช่ตื่นขึ้นมาในตอนสายเขารีบเดินออกมาดูอลินที่ห้องแต่เธอล็อกประตูห้องเอาไว้มีเพียงเสียงขานรับของเธอที่บอกเขาว่าไม่ค่อยสบาย คนทำความผิดจึงรีบออกมาจากห้องหวังลงไปหาซื้ออะไรมาให้คนป่วยทานแต่ทว่าหน้าห้องกลับมีน้ำเต้าหู้ห้อยเอาไว้เหมือนเมื่อวานแถมยังมีโน๊ตสีชมพูแปะอยู่ในถุงด้วย
เติมพลังด้วยนะครับคนเก่ง
"มึงไม่ต้องห่วงกูใส่เต็มแมกไข้แดกอยู่ในห้องไม่รู้หรือไง"
ปอร์เช่เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมถุงน้ำเต้าหู้เขาห้อยไว้หน้าห้องของอลินแต่เธอก็ไม่ยอมออกมา จนเวลาผ่านไปอลินทนความหิวโหยไม่ไหวเธอค่อยๆ ย่องออกมาหยิบถุงน้ำเต้าหู้และหาขนมปังแต่สายตาดันมองไปเห็นไก่ทอดในจาน ครั้นจะตัดใจเดินเข้าห้องก็แสนลำบากเธอหิวจนแทบจะกินหัวคนได้อยู่แล้ว
"สงสัยไอ้ตัวเฮียไปแล้วมั้ง"
อลินวางของในมือลงเพื่อนั่งทานไก่ทอดอย่างสบายใจเธอไม่รู้เลยว่ามีคนยืนอยู่ด้านหลัง เขาเตรียมเอาไว้ให้เธอแต่ก็ไม่อยากเสียฟอร์ม เรื่องเมื่อคืนเขามีสติไม่ใช่ไม่มีดีชั่วรู้หมดแต่อดไม่ได้
"อร่อยไหม"
"มากก อ๊ะ!"
พอได้เห็นหน้าต่างคนก็ต่างนิ่งอลินหัวใจเต้นตุบตับภาพและเสียงรวมถึงเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ปอร์เช่เองก็เหมือนกันภาพของอลินเสียงหวานๆ ที่เรียกชื่อเขายังไม่จางหายไปไหนทุกสิ่งทุกอย่างจะตราตรึงอยู่ในใจ
"อลินอิ่มแล้วค่ะ ขอกลับไปนอนก่อนนะคะ"
แค่เธอลุกขึ้นยืนปอร์เช่ก็รีบเข้ามาขวางไว้จนลมหายใจของทั้งสองแทบจะประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน
"ไปหาหมอไหม" เขาเป็นฝ่ายเอ่ยถามแถมยังเอื้อมมือไปอังหน้าผากแต่ทว่าอลินกลับหันหน้าหนีแล้วถอยหลังขยับออกห่างจากตัวเขา
"กินยาเดี๋ยวก็คงดีขึ้นค่ะ เฮียไปพักเถอะเดี๋ยวคืนนี้ต้องไปเที่ยวกับเพื่อนอีก" ที่เธอรู้เพราะเห็นเขาขึ้นสเตตัสนัดรวมพลเหมือนทุกครั้ง
"เรื่องเมื่อคืนฉันคิดว่าเรา"
"ลืมๆ มันไปเถอะเฮีย เอาเป็นว่าหลังจากนี้ถ้าเฮียเมากลับมาอลินจะไม่เข้าใกล้หรือไม่เฮียก็นอนโรงแรมจะได้ไม่เกิดเรื่องแบบเมื่อคืนอีก"
ทั้งๆ ที่เขาจะเสนอรับผิดชอบเธอเนี่ยนะ ให้มันได้แบบนี้สิคนเอาแต่ใจเริ่มอยู่ไม่สุขเดินไปเดินมาหาทางออกให้กับปัญหานี้ถ้าเขาไม่เมาจะไม่เข้าใกล้แถมยังกล้าไล่เขาไปนอนโรงแรมอีกเหรอแบบนี้มันใจร้ายเกินไปแล้ว
"ใครจะยอมวะ!"
โปรแกรมออกล่าคืนนี้ต้องยุติลงเมื่อประธานนักล่าอย่างเขาไม่มีอารมณ์จะออกไปไหนอาหารที่สั่งมาก็วางอยู่แบบนั้นจนเย็นชืด อลินออกมาเอาน้ำในครัวเธอมองเห็นคนเอาแต่ใจนั่งเล่นเกมออนไลน์เปิดไมค์คุยกับเพื่อนๆ ก็รีบเดินหยิบขนมและน้ำที่เขาซื้อไว้วิ่งกลับเข้าห้อง คนเอาแต่ใจแอบยิ้มที่มุมปากอย่างน้อยก็ยังกินอะไรได้ดีกว่าปล่อยให้นอนตรอมใจอยู่ในห้อง
----------------------------------
เตรียมพบคนขี้หวงแบบเต็มรูปแบบ
หวงยันมดน้อยที่ไต่แขนน้อง ฮ่าๆๆๆ
- ผู้เขียน
