ตอนที่ 9 ปล่อยฉัน
422 คำ
บัวกรี๊ดร้องออกมาอีกครั้งอย่างตกใจสุดขีด....เขามาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...เขากำลังปั่นหัวเธอ
...ทำให้เธอกลัวอยู่แน่ๆ..ไหนจะเสียงที่ดูคุ้นๆนี่อีก
"กะ...แก...เป็นใคร" บัวถามออกไป
"จุ๊ .จุ๊..พูดไม่เพราะเลยนะคะ!....ผมเป็นใครกันน้าาาา?"
"ทำแบบนี้ทำไม....แกเป็นใคร...ต้องการอะไร"
"ผมจะตอบทีละคำถามนะครับ....งั้นเอาคำแถมแรกก่อนนะ.......ที่ีผมทำแบบนี้ก็เพราะว่าทำแล้วผมสนุก...แล้วก็ผมชื่อลี..."
ชายหนุ่มพูดเว้นช่วงก่อนจะเอื้อมมือไปดึงมีดที่ปักอยู่ตรงแอปเปิ้ลออกมาควงเล่น....."เป็นสามีในอนาคตของคุณยอนฮวา....และผมก็ต้องการคุณยอนฮวาครับ"...ลีควงมีดเล่นไปมาก่อนจะใช้มันกรีดกายไปมาที่ร่างบางอย่างเบาๆ...เน้นหนักส่วนที่มีเสื้อผ้า..ก่อนจะค่อยๆตัดกระดุมเสื้อบางออกทีละเม็ด
"อะ...อยะ...อย่า.." บัวร้องห้ามออกมาอย่างหวาดกลัว...คนตรงหน้าดูไม่ค่อยปกติ
"มาให้ขย้ำถึงที่แบบนี้....ผมคงทำใจยาก...ถ้าจะต้องปล่อยยอนฮวาไป"
"เรา..รู้จักกันหรือเปล่า...ทำไม..กะ..คุณถึงรู้ชื่อ..ของ..ฉัน" บัวชวนคนตรงหน้าคุยเพื่อยื้อเวลา..รอจังหวะให้ผู้ชายคนนี้เผลอ
"ผมรู้....รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ..ทุกเรื่อง...รู้ด้วยว่าวันนี้เธอใส่กางเกงในสีอะไร..."
ลีก้มหน้ามามองตรงส่วนล่างของหญิงสาวก่อนจะเปลี่ยนตำแหน่งควงมีดลงมาเรื่อยๆจนถึงใจกางกระโปรงตัวสวย.....ที่ล่นขึ้นมาจนเกือบจะเห็นกางเกงในสีดำ....ก่อนจะใช้มีดบางเฉียบแต่คมกริบยกกระโปรงนักเรียนตัวสวยขึ้นมาให้เห็นสิ่งที่อยู่ใต้กระโปรงชัดๆ....,ผิวขาวเรียบเนียนตัดกับกางเกงในลายลูกไม้สีดำ...ชักอยากจะขย้ำเหยื่อซะแล้วสิ
บัวใจหายวาบ..ปลายแหลมของมีดกรีดวนเวียนอยู่แถวๆร่องสาวของเธอ..ขนในกายลุกชันอย่างหวาดเสียว..ได้แต่นั่งตัวเกร็งอย่างไม่กล้าขยับตัว..เพราะกลัวว่าหากขยับแม้แต่นิดมีดนั่นอาจจะกดลงมาแบบจริงๆก็เป็นได้
"ฮึก..ฮึก..ปะ..ปล่อย...บัว..ไปเถอะนะคะ!...กะ..กลัวแล้ว"
ร่างบางพนมมือขึ้นประกบกันสองข้างยกไหว้ร่างหนาของชายหนุ่มแปลกหน้าด้วยความกลัว..น้ำตาใสไหลรินจนอาบทั่วใบหน้า
- ผู้เขียน
