ตอนที่ 4 กระต่ายน้อยตื่นตูม

643 คำ
"ปะ..ปล่อย..ฉันนะ นี่นายทำบ้าอะไร!" บัวพยายามขืนตัวออกมาเธอกลัวเขาจริง ๆ "ยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะครับ..มาทำอะไรตรงนี้คนเดียว " นอกจากไม่ปล่อยแล้วเขายังดึงเธอมากอดเอาไว้แล้วเลื่อนมือลงมาลูบไล้สะโพกกลมแน่นนั่นของเธอแผ่วเบา หญิงสาวขืนร่างหนี รู้ตัวว่าถูกลวนลามอย่างหน้าไม่อายจากผู้ชายคนนี้ เธอเสียงเขียวขึ้นมาทันที "มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ..ปะ..ปล่อยฉันนะ ไม่งั้นฉันร้องจริง ๆ ด้วย" บัวได้ยินเสียงหัวเราะของเขาชัดเจน ช่างเป็นเสียงหัวเราะที่ทำให้เธอฝันร้ายจริง ๆ "เรามีเรื่องต้องคุยกันไม่ใช่เหรอ เมื่อกี้เห็นหมดแล้วนี่ยังจ้องตาไม่กะพริบ ทำไมอยากเหรอคะ". "อยากอะไร อึก!" บัวถามเสียงสั่นแต่แล้วจู่ ๆ เธอก็สะอึกขึ้นมา ผู้ชายหยาบคายคนนี้กอดเธอแน่นขึ้นอีก และก้มลงมาคล้ายกระซิบที่ข้างหู "อยาก...โดนบ้างหรอ โดนเอาน่ะ เสียวนะอยากลองมั้ย จะจัดให้เด็ดกว่าผู้หญิงคนนั้นเลยรับรอง" ชายหนุ่มแปลกหน้าใช้มืออีกข้างจับใบหน้านวลให้เงยขึ้นมาก่อนจะโน้มใบหน้าคมลงไปใกล้ๆ จนจมูกโด่งคมสันชนเข้ากับจมูกรั้นเล็ก... "ไอ้บ้า ไอ้ลามก ใครจะอยากเอากับแก ปล่อยนะ ปล่อยฉัน" บัวตะโกนด่าแต่กลับถูกผู้ชายคนนั้นก้มลงมาปิดปากด้วยปากของเขา เสียงเพลงดังจนเธอหูอื้อ และไม่มีใครสนใจเธอและเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอเป็นคนของเขา ริมฝีปากหนาแทะเล็มริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอไม่หยุด เขาจูบรุนแรงเรียกร้องเอาแต่ใจและหยาบคาย จูบจนเธอหายใจไม่ทันยังพยายามจะล้วงลิ้นเข้ามาในปากของเธอ ในขณะที่บัวกำลังมึนงงและเหมือนจะตกใจมาก นั่นเองที่ทำให้เขาสอดลิ้นเข้ามาได้สำเร็จ นี่เป็นครั้งแรกที่มีใครล่วงล้ำเข้ามาด้วยลิ้นของเขา เธอจึงตกใจและรู้สึกถึงความแปลกใหม่ที่ไม่เคยพบเจอ สัมผัสเจนจัดทำให้เธออ่อนระทวยและเริ่มหายใจไม่ออก เธออึดอัดและผลักไสแต่เขากอดประกบจูบเธอดูดดื่มจนกระทั่งลากลิ้นออกมาเลียริมฝีปากเล็กแล้วประกบจูบดูดดื่มลงมาอีกครั้ง เธอไม่ประสาจึงถูกรังแก ส่วนคนที่รังแกก็ทำราวกับว่ามันไม่พอ เขาเรียกร้องเอาแต่ใจและอยากได้เพิ่มอีก บัวถูกเขาจูบจนรู้สึกเหมือนปากตัวเองจะบวมช้ำ สุดท้ายผุ้ชายคนนั้นก็ปล่อยเธอ ร่างกายของบัวอ่อนแรงซวนเซซบอยู่บนอกของเขา ในขณะที่ชายนุ่มพูดเสียงไม่ดังแต่ได้ยินชัดเจน "หวานมากครับค่ะคนสวย นี่แค่จูบนะคะยังอร่อยขนาดนี้ ว่ายังไงข้อเสนอของพี่ไม่สนใจเหรอคะ ไปต่อกันดีหรือเปล่า" "..กะ...แก ไอ้เลว ไอ้คนฉวยโอกาส" บัวเพิ่งได้สติ เธอผลักเขาออกแล้วชี้นิ้วใส่หน้าคนโตกว่าด้วยความโกรธเกี้ยว...เขาเป็นใครกัน..มีสิทธิ์อะไรมาทำกับเธอแบบนี้!... "ผมชื่อลี...เรียกให้ดีๆหน่อยสิครับ ว่าแต่ว่าสนใจหรือเปล่า เอากับผมมั้ย รับรองคุณคนสวยจะลืมไม่ลง" "ไอ้ชั่วเอ้ย...ไอ้เลว ไอ้คนฉวยโอกาส" บัวก่นด่าใส่ชายหนุ่มก่อนจะรีบวิ่งหนีไปหาเพื่อน..เพราะดูๆแล้วถ้าอยู่ต่อ..เธออาจจะเป็นเหมือนผู้หญิงที่อยู่ในห้องนั้นก็ได้... และเธอยังรู้สึกหลอนเมื่อยังได้ยินเสียงของผู้ชายคนนั้นดังก้องอยู่ในหู เอากับผมมั้ย รับรองคุณคนสวยจะลืมไม่ลง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม