บทที่ 12

1153 คำ

“พุด…ไม่ได้คิดกับนทีแบบนั้นค่ะคุณท่าน สำหรับพุดเราสองคนเป็นเพื่อนกัน” พุดกรองใช้เวลาคิดทบทวนอยู่นานก่อนจะตอบกลับไป สำหรับเธอแล้วนทีคือเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต     และมันคงจะเป็นได้แค่นั้น            ไม่มีวันที่เธอจะมอบเขาเป็นอย่างอื่นไปได้            “ความรักนี่บางทีก็ชอบเล่นตลกกับชีวิตคนนะหล่อนว่าไหม มีคนดีๆ ให้รักก็ดันไม่รัก ดันไปรักเอาคนที่ไม่ดี แต่ก็เอาเถอะนะ ถ้าหล่อนยังไม่อยากคิดเรื่องนี้ตอนนี้ก็ไม่เป็นไร ดีเหมือนกัน ฉันจะได้ไม่เหงา อย่างน้อยๆ หล่อนก็ดีกว่าหลานชายฉัน หมู่นี้อยู่ติดบ้านเสียที่ไหน” คนได้ยินทำเพียงแต่ยิ้มรับเบาๆ ก่อนจะหันกลับไปจัดการเก็บเสื้อผ้าให้ท่านต่อไป เพราะนางสร้อยกับนางอ่อนต้องร่วมเดินทางไปเที่ยวพักผ่อนกับคุณหญิงพิศเพลา หน้าที่คอยดูแลทุกอย่างภายในบ้าน รวมไปถึงคอยเปิดบ้านให้กับคนที่มักจะกลับดึกอยู่เป็นประจำจึงตกเป็นของพุดกรองไปโดยปริยาย หญิงสาวออกมานั่งรอชาญที่ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม