“พุดขอคิดดูก่อนนะนที” สุดท้ายก็เลือกที่จะตอบเลี่ยงๆ ไปก่อนซึ่งอีกคนก็พร้อมจะเข้าใจ เขาไม่ได้เร่งรีบที่จะเอาคำตอบกับเธอตอนนี้
หลังจากอยู่คุยกับเจ้าของบ้านได้พักใหญ่นทีก็ขอตัวกลับไปโดยมีพุดกรองเดินออกมาส่ง เธอต่อว่าเขาที่ทำอะไรไม่บอกกันให้รู้ตัวล่วงหน้าก่อนซึ่งเขาก็ให้เหตุผลกลับมาว่าที่ไม่บอกก็เพราะรู้ว่าเธอคงปฏิเสธคำชวนเพราะเกรงใจคุณหญิงพิศเพลา เพราะรู้อย่างนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจเดินทางมาที่นี่เพื่อขออนุญาตท่านให้เธอไปเที่ยวบ้าน เมื่อได้ฟังเหตุผลจากที่โกรธอยู่หน่อยๆ ก็ค่อยๆหายโกรธในที่สุด เธอโกรธใครไม่นานอยู่แล้ว โดยเฉพาะกับเพื่อนสนิทอย่างนทียิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปใหญ่
หญิงสาวถอนหายใจก่อนจะกรีดร้องขึ้นเมื่อต้นแขนถูกกระชากอย่างรุนแรงจากใครบางคนที่ไม่รู้ว่าเขาเดินตามกันออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่
“ปฏิเสธไอ้บ้านั่นไปซะ! ฉันไม่ให้ไป” ชาญออกมาคำสั่งเสียงแข็ง ยิ่งได
