บทที่ 5 อยากรู้อยากลองเป็นเหตุ2

1212 คำ
“อิง...อิงฟ้า! เปิดประตูเดี๋ยวนี้ อิงได้ยินไหม คุณฟรานบอกให้เปิดประตู!” เสียงตะโกนด้วยความเป็นห่วงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพร้อม ๆ กับมือหนาส่งแรงเคาะเรียกไปด้วย เป็นไปไม่ได้ที่อิงฟ้าจะหลับไปแล้ว เพราะยาที่ผสมอยู่ในน้ำหวานสีฟ้าสวยเป็นยากระตุ้นที่มีฤทธิ์แรงมาก เขาไม่อยากคิดเลยว่าตอนนี้เด็กสาวร่างบางจะทรมานมากแค่ไหน “อิง! ถ้าไม่เปิด คุณฟรานจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ โธ่โว้ย!” เสียงตะโกนพร้อมกับเสียงทุบประตูยังคงดังต่อเนื่อง และมีทีท่าจะดังขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์ของชายหนุ่ม ไม่นานประตูไม้ขนาดใหญ่เปิดออกพร้อมกับความร้อนใจขอบฟรานเชสโกพลันหยุดชะงัก “คุณฟรานเองเหรอคะ มีอะไรคะ?...เอ่อ...อิงไม่สะดวกคุยตอนนี้ มีอะไรคุยพรุ่งนี้ได้ไหมคะ” เสียงหายใจหอบแผ่วจากริมฝีปากบางที่ยื่นหน้าออกมาให้เห็นเพียงนิด เนื่องจากเจ้าของห้องเพียงเปิดประตูแง้มออกเล็กน้อยเท่านั้น ตอนนี้เด็กสาวไม่ต้องการพบเจอกับใครทั้งนั้นเพราะรู้สึกไม่สบายขึ้นมาอย่างกะทันหัน หลังจากขึ้นมาบนห้องเมื่อแยกจากคุณอเล็กซ์แล้ว เธอก็มีอาการร้อนวูบวาบ ครั่นเนื้อครั่นตัวยังไงบอกไม่ถูก เลยตัดสินใจอาบน้ำอีกรอบและก็ถือโอกาสนอนแช่น้ำเย็น ๆ ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่เพื่อบรรเทาอาการ จนเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูแว่ว ๆ พร้อมเสียงตะโกนโวยวาย จนต้องรีบหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นสวมแล้ววิ่งออกมาเปิดประตู ก็ต้องออกอาการแปลกใจเข้าไปใหญ่ เมื่อเห็นเจ้าของบ้านหน้าดุที่หายหน้าหายตาไปหลายวัน ยืนทำหน้าเหมือนไปโกรธใครมาขนาดหนัก “เรียกตั้งนาน! ทำอะไรอยู่ถึงเพิ่งมาเปิดฮะ?” ฟรานเชสโกเผลอตะคอกถามออกไปด้วยความเป็นห่วง จนร่างเล็กตรงหน้าสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจ สีหน้าซีดเผือดหลุบตาลงต่ำ ด้วยไม่กล้ามองสบตาคมที่กำลังวาวโรจน์ด้วยเพลิงโทสะ “เอ่อ อิงอาบน้ำอยู่ค่ะ ไม่ได้ยินเสียงเคาะประตู” อ้อมแอ้มตอบเสียงอ่อยด้วยเข้าใจว่าฟรานเชสโกคงมายืนรอนานแล้วเลยทำให้หงุดหงิดอารมณ์เสีย “ดึกแล้ว ทำไมเพิ่งอาบน้ำ นึกว่านอนหลับไปแล้ว” น้ำเสียงตอบกลับสั่นระริก หวาดกลัวของคนตัวเล็ก ทำให้ฟรานเชสโกนึกได้ว่า ขึ้นมายืนอยู่ตรงนี้ด้วยเรื่องอะไร น้ำเสียงที่ใช้จึงเริ่มอ่อนลงตามไปด้วย สายตาคมกวาดมองสำรวจร่างบางที่ตอนนี้กำลังยืนกระสับกระส่าย หายใจหอบแรง ส่งผลให้สาบเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวตัวใหญ่เริ่มแยกออกจากกันเผยให้เห็นเนินอกขาวผ่อง ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ดวงตาหวานฉ่ำช้อนขึ้นมองสบดวงตาคมด้วยความเชิญชวนโดยไม่รู้ตัว “โอ้ะ!....อิงฟ้า” เสียงทุ้มแหบพร่าครางออกจากลำคอหนาเมื่อลากสายตาขึ้นมาสบกับแววหวานยวนใจจากดวงตากลมที่เคยสดใส บัดนี้เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กสาวตรงหน้าคือยัยตัวเล็ก ตากลม แก้มป่องไร้เดียงสาที่เขาเคยเจอเมื่อไม่กี่วันก่อน “อิงไม่สบายค่ะ ไม่รู้เป็นอะไร มันร้อนไปหมด อิงนอนแช่น้ำตั้งนานแล้วมันก็ ไม่หาย ตามเนื้อตัวเหมือนมีตัวอะไรไต่ยุบยิบไม่หมด” เสียงออดอ่อยเอื้อนเอ่ยพลิ้วบางผ่านริมฝีบางจิ้มลิ้ม ช่างน่ารักเหลือเกินในความคิดของฟรานเชสโก มือบางยกขึ้นลูบไล้ไปมาตามลำแขนเรียว ไล่มาตามลำคอละหงขึ้นลงสลับไปมาทั้งซ้ายขวา เรียวขาสวยเริ่มบิดส่ายไปมา เพื่อบรรเทาอาการบางอย่างที่กำลังเกิดขึ้นตรงจุดกลางร่างสวย “ถ้าไม่มีธุระอะไร อิงขอตัวนะคะ” อิงฟ้าตัดบทเดินหันหลังไม่รอฟังคำอนุญาตจากร่างสูง ด้วยเพราะตอนนี้เธออยากนอนแช่น้ำเย็น ๆ จะแย่แล้ว ไม่สนใจร่างสูงที่เดินตามเข้ามาโดยที่เจ้าของห้องก็ไม่รู้ตัว ปากเล็กบ่นพึมพำเสียงหงุงหงิงราวกับเสียงแมวตัวน้อย ด้วยความร้อนที่แล่นพล่านไปมาเมื่อร่างกายเสียดสีกับเนื้อผ้าที่สวมใส่ ทำให้ร่างบางรีบดึงสายรัดที่ผูกไว้หลวม ๆ ออกโดยเร็ว ส่งผลให้เสื้อคลุมสีขาวหลุดร่วงลงไปกองอยู่กับพื้นอย่างง่ายดาย และพลันได้ยินเสียงปิดและกดล็อคประตูด้านหลัง ทำให้ร่างบางต้องหันกลับมามองที่ประตูด้วยความตกใจ ไม่นึกว่าฟรานเชสโกจะเดินตามเข้ามาในห้องด้วย “ค..คุณฟราน!...ข..เข้ามาทำไมคะ!?” ด้วยความตกใจ อิงฟ้าหันมาเผชิญหน้ากับฟรานเชสโกโดยลืมไปว่าตอนนี้ร่างกายของตนไร้สิ่งปกคลุมใด ๆ “พระเจ้า!...อิงฟ้า” เสียงครางแหบพร่าของร่างใหญ่ตรงหน้าส่งผลให้ร่างบางรู้สึกหวิวไหวแปลก ๆ ทรวงอกอวบใหญ่แข็งคัดขึ้นมาทันตาจนเจ้าตัวรู้สึกเจ็บตึงไปหมด “สวยมากอิง ทำไมใหญ่ขนาดนี้” ทุกสิ่งรอบตัวฟรานเชสโกหยุดนิ่งอยู่กับที่ เขาไม่สามารถคิดหาเหตุผลใดๆ เพื่อหยุดความต้องการที่กำลังแล่นพล่านจากทุกประสาทสัมผัส ภาพทรวงอกอวบใหญ่เกินตัวของร่างบาง ทำให้ฟรานเชสโกถึงกับต้องเรียกหาพระเจ้าด้วยความตื่นตะลึง ไม่คิดว่าเด็กสาวร่างเล็กบอบบางจะมีสิ่งสวยงามมหัศจรรย์เป็นที่น่าอิจฉาของผู้หญิงมากมาย มือใหญ่ยกขึ้นลูบไล้ความอวบใหญ่นุ่มมือด้วยความลำพองใจกับการได้ครอบครองสิ่งสวยงามไม่เป็นสองรองใครของร่างเล็กตรงหน้า “นุ่ม ลื่น เต็มมือดีจังอิงจ๋า...” ด้วยความเลื่อนลอยพร่าเบลอควบคุมตัวเองไม่ได้ ร่างใหญ่ทรุดเข่าลงตรงหน้าอิงฟ้า ที่ตอนนี้ยืนตัวสั่นระริก แขนขาอ่อนแรงไม่สามารถขยับตัวต่อต้านใด ๆ ได้เลย คงเพราะฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปผสมเข้ากับความไม่ประสาในเรื่องความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างชายหญิง ใจหนึ่งก็อยากจะผลักไสด้วยรู้ว่าไม่ควรปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น อีกใจก็ต้องการสัมผัสอุ่นที่กำลังสร้างความรัญจวนเสียดเสียวจนร่างกายไม่อาจปฏิเสธได้ ทำไมเป็นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเธอ “อือ....คุณฟรานขา...” แรงนวดคลึงบีบเคล้นเต้าทรวงทั้งสองข้างจากมือใหญ่ ทำให้สติยั้งคิดของร่างบางหลุดลอย ตาหรี่ปรือค่อย ๆ ปิดลงไม่รับรู้สิ่งผิดถูกใด ๆ อีกแล้วในตอนนี้ เธอชอบสัมผัสนี้เหลือเกิน ไม่เคยรู้เลยว่าการถูกบีบ นวด เคล้นคลึงด้วยฝ่ามือหนาจะก่อให้เกิดความรู้สึกรัญจวน ซ่านใจได้ขนาดนี้ “ขอคุณฟรานชิมหน่อยนะคนดี” ฟรานเชสโกไม่รอฟังคำอนุญาตให้เสียเวลา ริมฝีปากหยักหนาอ้ากว้างฉกวูบเข้าไปรวบดูดเต้าอวบใหญ่ด้านขวาอย่างหิวกระหาย โอ้วพระเจ้า! นี่ขนาดเขาอ้าปากกว้างมากแล้วนะ ยังไม่สามารถกลืนกินแหล่งอาหารทิพย์ได้หมดทั้งเต้าเลยให้ตาย! ทำไมมันใหญ่ล้นมือ ล้นปากได้ขนาดนี้แม่คุณ! “ดีเหลือเกินอิงจ๋า หวาน อร่อยมาก อร่อยเหลือเกิน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม