คลั่งรักเมียเก็บ...ตก

บทที่ 5 อยากรู้อยากลองเป็นเหตุ1

“อ้าว! คุณอิงฟ้า ยังไม่นอนเหรอครับ” อเล็กซ์ร้องเสียงตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมีใครเห็น มือขวาที่ถือถาดใส่น้ำสีสวยน่ากินรีบเบี่ยงออกไปให้พ้นสายตาช่างสงสัยของเด็กสาว ที่ตอนนี้กำลังยืดคอขึ้นมาดูสิ่งที่อยู่บนถาดด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“อะไรคะนั่น? สีสวยจัง” แก้วบรรจุน้ำสีฟ้าใส ๆ วางอยู่บนถาดเรียกความสนใจจากเด็กสาวได้ไม่น้อย เนื่องจากเป็นสีโปรดของตัวเองและแถมยังดูน่ากินอีกด้วย ทำให้เด็กสาวเผลอกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกด้วยความอยากชิม

“มันกินได้ใช่ไหมคะ? ขออิงชิมบ้างได้ไหม ตั้งแต่เกิดมาอิงไม่เคยเห็นน้ำหวานสีฟ้าแบบนี้เลยค่ะ”

“เอ่อ ไม่ได้ครับ คุณอิงฟ้าดื่มไม่ได้ครับ” เอาล่ะสิ งานเข้าแล้วเรา จะบอกยังไงล่ะว่านี่เป็นเครื่องดื่มพิเศษ มีไว้สำหรับผู้ใหญ่ดื่มเท่านั้น อเล็กซ์คิดอย่างจนปัญญา ถ้าบอกไปตรง ๆ ไม่ดีแน่เพราะคุณอิงฟ้ายังเด็กอยู่มาก คงต้องอธิบายกันยาว

“แหม มีหวงด้วยเหรอคะ อิงเห็นมีตั้งสามแก้ว คุณอเล็กซ์กับคุณเบน คนละแก้วน่าจะพอนะคะ อีกแก้วนั่นขออิงชิมนิดเดียว” เสียงหวานออดอ้อนน่าเห็นใจ ดวงตากลมแป๋วมองมาอย่างเว้าวอนจนบอดี้การ์ดหนุ่มชักเริ่มใจอ่อน

ส่วนอิงฟ้าเมื่อเห็นแววตาของอเล็กซ์ก็ฉีกยิ้มสมใจเพราะท่าไม้ตายแบบนี้ ไม่เคยมีใครใจร้าย ปฏิเสธคำขอของเธอได้สักคน

“ขอบคุณค่ะคุณอเล็กซ์!” สิ้นเสียงหวานเอ่ยขอบคุณ อเล็กซ็ก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อเห็นมือเรียวของเด็กสาวเอื้อมมาคว้าแก้วน้ำสีสวยบนถาดไปดื่มรวดเดียวหมดแก้ว แล้วหันมายิ้มสดใส เมื่อได้สัมผัสกับรสชาติของน้ำหวานสีโปรด มันอร่อยมากอย่างนี้นี่เอง คุณอเล็กซ์ถึงได้หวงนักหวงหนา

“เฮ้ย! คุณอิงฟ้าครับ น้ำนั่นมัน....เอ่อ” จะบอกยังไงดีล่ะเนี่ย ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากเขกหัวตัวเองนักที่สะเพร่าเดินถือของแบบนี้เข้ามาในบ้าน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามีเด็กอยู่ รู้อย่างนี้เดินออกทางหลังบ้านก็ดี

“เดี๋ยวพรุ่งนี้อิงจะถามคุณแม่บ้านมาเรีย ว่าเขาเรียกว่าน้ำอะไร อิงชอบจังค่ะ มันอร่อยมาก” เน้นเสียงคำว่ามากซะยาวเหยียด เพื่อยืนยันกับเจ้าของว่าอร่อยจริง ๆ พรุ่งนี้ต้องขอให้คุณแม่บ้านมาเรียทำให้อีกดีกว่า

“เอ่อ...ผมว่าคุณอิงฟ้ารีบขึ้นห้องดีกว่านะครับ อากาศเริ่มเย็นแล้ว เดี๋ยวผมปิดประตูบ้านให้ครับ” เมื่อไม่รู้ว่าจะบอกความจริงกับเด็กสาวตรงหน้าว่าอย่างไรดี อเล็กซ์เลยคิดว่าคงต้องไปรายงานให้เจ้านายทราบโดยด่วน

“ได้ค่ะ อิงจะขึ้นนอนเลยเหมือนกัน ตอนแรกว่าจะออกไปนั่งเล่นดูดาวสักหน่อย แต่วันนี้ฟ้ามืดแปลก ๆ เหมือนฝนจะตกเลยค่ะ”

“ครับ ดีครับ...เอ่อ...ราตรีสวัสดิ์นะครับ” น้ำเสียงบอดี้การ์ดหนุ่มเริ่มร้อนรนเนื่องจากอยากไปตามเจ้านายมาที่นี่โดยเร็ว

“ฝันดีค่ะ คุณอเล็กซ์” อิงฟ้าตะโกนตามหลังบอดี้การ์ดหนุ่มที่รีบร้อนเดินออกไป พร้อมกับหันหลังเดินขึ้นห้องของตัวเอง ลิ้นเล็กเผลอยื่นออกมาเลียรอบ ๆ ริมฝีปากบางเพื่อกวาดชิมรสชาติน้ำหวานสีสวยที่ยังมีติดอยู่บริเวณขอบปากบาง พร้อมกับอมยิ้มหวานด้วยคาดหวังว่าพรุ่งนี้จะต้องชิมซ้ำอีกให้ได้

ทางด้านบอดี้การ์ดหนุ่มก็รีบเดินจ้ำอ้าวตรงไปยังเรือนรับรองที่ตอนนี้บรรยากาศกำลังสนุกสนานเต็มที่ บรรดาสาวงามหุ่นเซ็กซี่ กำลังวาดลีลายักย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลงเร้าใจแข่งกัน เพื่อสร้างความพอใจให้กับเจ้าของงานอย่างสุดความสามารถ เพียงหวังว่าตนจะถูกเลือกให้เป็นผู้โชคดี มีโอกาสเข้าไปสัมผัสกับความสุขสุดเหวี่ยงราวกับได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด กับเจ้าของงานสุดหล่อ เพอร์เฟคที่สุดในค่ำคืนนี้ หรือบางทีอาจจะต่อไปถึงเช้าของอีกวันก็เป็นได้

“นายครับ...เอ่อ...คือ” อเล็กซ์ก้มลงกระซิบที่ข้างหูผู้เป็นนายด้วยท่าทางกล้า ๆ กลัว ๆ สร้างความแปลกใจให้กับฟรานเชสโกเป็นอย่างยิ่ง เพราะไม่เคยมีสักครั้งที่บอดี้การ์ดหนุ่มคู่หูของเบนสันจะเกิดอาการลังเล ไม่มั่นใจสิ่งใด

เมื่อเห็นอาการดังกล่าวของลูกน้องหนุ่ม ทำให้ผู้เป็นนายจำต้องลุกขึ้นเดินออกมา เพราะคิดว่าต้องมีเรื่องอะไรผิดปกติแน่ ๆ

“มีอะไรอเล็กซ์?” ยิ่งเมื่อเห็นสายตาลูกน้องหนุ่มมองไปยังบ้านหลังใหญ่ด้วย

สีหน้ากังวล ซึ่งก็รู้อยู่ว่ามีใครกำลังนอนหลับสบายอยู่ที่นั่น ยิ่งทำให้ฟรานเชสโกร้อนใจ เค้นเอาคำตอบจากอเล็กซ์

“คือว่า...คุณอิงฟ้า” อเล็กซ์เสหลบตาเมื่อเห็นดวงตาคมตวัดมองเมื่อเอ่ยชื่อเด็กสาว

“อิงเป็นอะไร...” ฟรานเชสโกกดเสียงต่ำเอ่ยถามออกไปด้วยความพยายามระงับอารมณ์ที่กำลังเริ่มพุ่งขึ้นสูง เมื่อลูกน้องเอ่ยชื่อเด็กสาวเจ้าของดวงตากลมใสแก้มป่อง ที่อยู่ในความทรงจำของเขาตลอดเวลา ไม่เว้นแม้ช่วงเวลาที่เขากำลังเริงร่า ปลดปล่อยกับบรรดาสาวงามทั้งหลายในหลายคืนที่ผ่านมา

เพราะอิงฟ้ายังเด็กนัก เรียกได้ว่าอ่อนเดียงสาเหลือเกินกับเรื่องแบบนี้ เขาไม่อยากต้องทำให้เธอต้องแปดเปื้อนไปมากกว่านี้ แค่วันนั้นที่เขาเผลอตัวเผลอใจล่วงเกิน

ฟรานเชสโกก็ให้รู้สึกผิดจนทุกวันนี้ ฉะนั้นกิจกรรมวันพักผ่อนสุดเหวี่ยงที่แมทธิวและราฟาเอลวางแผนไว้ตั้งแต่แรก จึงถูกใช้เป็นเครื่องมือในการที่เขาจะได้ไม่ต้องมีเวลามาใกล้ชิดกับอิงฟ้ามากนัก

“คุณอิงฟ้าเธอดื่มน้ำ...เอ่อ...ที่ผสมยาเข้าไปครับ” อเล็กซ์รีบรายงานด้วยกลัวว่าถ้าช้าอีกเพียงเสี้ยววินาที คงได้โดนกำปั้นหนัก ๆ กระแทกปากแน่ ๆ

ฟรานเชสโกยืนจ้องประตูห้องนอนของอิงฟ้าอยู่พักใหญ่ ก่อนยกมือเคาะ

แรง ๆ อีกสองสามครั้ง แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าเจ้าของห้องจะเปิดออกมา

เขายืนเคาะประตูนี่ตั้งนานแล้วนะ ทำไมยังไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ ดังออกมาให้ชายหนุ่มได้คลายความร้อนรุ่มในใจสักนิดเลยล่ะ

หรือว่าอิงฟ้าจะเกิดอาการช็อก เนื่องจากยาที่ผสมอยู่ในน้ำหวานนั่น ถึงแม้จะใช้ในปริมาณน้อยแต่ประสิทธิภาพของมันกลับตรงกันข้าม ใครที่ใช้มันไม่เคยผิดหวังเขารู้ดี

“อิง...อิงฟ้า! เปิดประตูเดี๋ยวนี้ อิงได้ยินไหม คุณฟรานบอกให้เปิดประตู!” เสียงตะโกนด้วยความเป็นห่วงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพร้อม ๆ กับมือหนาส่งแรงเคาะเรียกไปด้วย เป็นไปไม่ได้ที่อิงฟ้าจะหลับไปแล้ว เพราะยาที่ผสมอยู่ในน้ำหวานสีฟ้าสวยเป็นยากระตุ้นที่มีฤทธิ์แรงมาก เขาไม่อยากคิดเลยว่าตอนนี้เด็กสาวร่างบางจะทรมานมากแค่ไหน

“อิง! ถ้าไม่เปิด คุณฟรานจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ โธ่โว้ย!”