เด็กพี่มันส์ยั่ว

EPISODE9

เด็กพี่มันส์ยั่ว

EPISODE9

ณ เอชคลับ เวลา 20.24 น.

เบบี๋ได้แต่มองไนต์คลับครบวงจรที่เธอได้เดินตามหลังโซลเข้ามา ไม่คิดเลยว่าธุระของเขาจะอยู่ที่นี่ แต่ถ้าเขาจะมาสังสรรค์ก็ไม่จำเป็นต้องหิ้วเธอมาก็ได้นี่

ที่โซนวีไอพีโซลเดินตรงไปยังโต๊ะหนึ่ง ซึ่งมีกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยกำลังนั่งดื่มกันอยู่ก่อนแล้ว เมื่อหนุ่มนักแข่งสุดฮอตอย่างเขามาถึง เหล่าสาวสวยที่นั่งอยู่ต่างก็รีบหันเหเป้าหมายมายังโซลทันที

“โซลมาแล้ว มานั่งกับจีจี้นะคะ” เสียงหวานของสาวสวยในชุดเดรสสั้นสีแดงสดเอ่ย พร้อมกับลุกขึ้นมาคล้องแขนชายหนุ่ม ให้ลงไปนั่งข้างเธอ

“ไหนว่าไปปารีสไง” โซลเอ่ยถาม ทำให้สาวเจ้าทำหน้าง้ำใส่

“แหม ก็โซลไม่ไปกับจีจี้นี่คะ ไปคนเดียวน่าเบื่อจะตาย จีจี้เลยอยู่รอดูโซลแข่งดีกว่า” เธอว่าเสียงอ้อนแล้วซบหน้าลงกับต้นแขนเขา

เบบี๋ที่ไม่รู้เลยว่าควรพาตัวเองไปอยู่ตรงไหนของสถานการณ์จึงได้แต่ยืนนิ่ง คนเหล่านี้มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นพวกคุณหนูคุณชายที่ใช้เงินพ่อแม่กันจนเคยชิน ทำเป็นพูดว่าการไปปารีสมันง่ายเหมือนไปเดินเที่ยวจตุจักรอย่างนั้นแหละ

“ยืนทำไม ที่นั่งเยอะแยะ” เสียงเรียบของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ทำให้ทุกคนมองมายังสาวน้อยที่ก่อนหน้านี้ถูกมองเป็นอากาศธาตุ จีจี้เองเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เธอควงแขนอยู่กำลังเอ่ยกับยัยผู้หญิงที่มองยังไงก็ ‘ราคาถูก’ ก็ได้แต่แค่นเสียงหยัน

“นั่งนี่สิ มากับไอ้โซลเหรอ” ในสถานการณ์ที่เธอกำลังทำตัวไม่ถูกใครบางคนก็ตบมือลงบนโซฟาที่ว่างอยู่ให้เธอไปนั่ง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะหย่อนก้นเสียงตบมือลงบนที่ว่างข้าง ๆ กับคนเจ้าอารมณ์ก็ดังขึ้น

“มานี่” โซลเอ่ยสั้น ๆ สายตาคมที่มองปราดมาเร่ง ทำให้เบบี๋ได้แต่เหลือบมองหน้าชายคนที่อุตส่าห์เชื้อเชิญเธอเล็กน้อย ก่อนจะเดินเลยไปนั่งลงข้าง ๆ กับโซล

‘ร็อค’ เห็นว่าแม่สาวน้อยท่าทางกระอักกระอ่วนใจไปหมดก็ได้แต่ไม่เข้าใจเพื่อน ถ้าหมอนั่นไม่ชอบใจเธอขนาดนี้ แล้วจะหิ้วเธอมาด้วยทำไม

“ใครเหรอคะ ทำไมโซลต้องหิ้วมาด้วย” จีจี้เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เธอกำลังหมายตาเรียกให้ยัยเด็กซอมซ่อมานั่งข้าง ๆ ก็ชักไม่สบอารมณ์ขึ้นมา

“น้องสาว” โซลตอบสั้น ๆ แล้วหันมามองสบตาคนข้าง ๆ นั่นทำให้เบบี๋ได้แต่หลุบสายตาลงต่ำ

“น้องเหรอวะ บ้านนายมีแต่พี่น้องผู้ชายล้วนไม่ใช่รึไง” คำตอบของโซลทำให้ร็อคอดเอ่ยถามหาความกระจ่างไม่ได้

“นั่นสิคะ โซลมีน้องสาวตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ใช่ว่าจู่ ๆ ก็เปลี่ยนรสนิยมนะ นี่มันบ้าชัด ๆ” จีจี้ที่ทำหน้ารับไม่ได้เช่นเดียวกับคนทั้งโต๊ะ ทำให้โซลได้แต่รับแก้วเหล้าจากร็อคมากระดกลงคอ

“ลูกของคุณอา พอดีว่ายังดูแลตัวเองไม่ได้ แม่เลยฝากไว้กับฉัน ใช่ไหม...เบบี๋” ชายหนุ่มว่า แล้วหันกลับมาถามเธอในตอนท้าย

“ค่ะ” เบบี๋จะว่าอะไรได้ล่ะ เขาคงอยากพูดอะไรให้เธอขายหน้าแบบนี้อยู่แล้วสินะ

“แต่เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ ถามจริง? คิดว่าโซลว่างมากรึไง เขาต้องซ้อมแข่งนะ จะไปมีเวลาตามดูเธอได้ยังไง ให้ตายสิ...นี่มันเรื่องตลกใช่ไหม” จีจี้ได้ฟังก็ยิ่งคิดว่ามันไร้สาระสุด ๆ

“ช่างเถอะน่าจีจี้ อย่าทำให้ทุกคนเสียอารมณ์ไปเลย ไหน ๆ ก็มาแล้ว น้อง...เบบี๋ใช่ไหม อยากดื่มอะไรสั่งได้เลยนะ พี่ชื่อร็อค วันนี้พี่เป็นเจ้ามือ” ร็อคเอ่ยปรามสาวสวย ก่อนจะหันมาให้ความสนใจสาวน้อยที่โซลพามาด้วย

“ขอบคุณพี่ร็อคค่ะ แต่บี๋ไม่ดื่ม แค่มารอพี่โซลค่ะ” สาวน้อยตอบ ในตอนท้ายแทบจะไม่ได้ยินเสียง แต่สายตาคู่สวยที่เหลือบมองไปยังคนข้าง ๆ ก็ทำให้ร็อคพอจะเข้าใจได้

“โซลขา โซลพาน้องมาด้วยแบบนี้ แล้วคืนนี้จีจี้จะทำยังไงล่ะคะ” จีจี้ที่จงใจเอ่ยเสียงดังให้เบบี๋ได้ยิน ทำให้โซลตวัดท่อนแขนไปรั้งเอวเธอขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะก้มลงจูบที่ไหล่ขาว ๆ ของสาวสวย

“ทำไม? ไม่เจอกันแค่ไม่กี่วันก็คิดถึงฉันขนาดนั้นเลย” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเนิบ ทำให้คนบนตักทำหน้าง้ำ แล้วก้มลงจูบลงที่ข้างแก้มเขา

“ก็ต้องคิดถึงสิคะ หรือว่าช่วงที่ไม่เจอกันโซลไม่คิดถึงจีจี้” สาวสวยย้อนถามอย่างออเซาะ พลางลูบไล้ฝ่ามือไปตามแผ่นอกกำยำของเขา

เบบี๋ที่เห็นว่าทั้งสองคนดูเปิดเผยกันแค่ไหนก็ได้แต่ทำตัวไม่ถูก ถ้าจะนั่งลูบนั่งจูบกันขนาดนี้ ทำไมไม่ไปเปิดห้องสักห้องเลยล่ะ

“พี่โซลบี๋ขอไปห้องน้ำนะคะ” สุดท้ายเธอก็ทนมองพฤติกรรมเปิดเผยของเขาไม่ไหว เห็นแล้วมันพะอืดพะอมไปหมด จึงได้บอกเขาไปแบบนั้น แล้วลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำทันที

ความอึดอัดใจที่ต้องไปไหนมาไหนด้วยกันในช่วงหลายวันมานี้มันยังกดดันเธอไม่พอสินะ ผู้ชายร้ายกาจอย่างเขาถึงได้พาเธอมาที่นี่ด้วย แต่เอาเถอะ...อย่างน้อยการอยู่ที่บ้านของคุณป้า มันก็ดีกว่ากลับไปอยู่กับพ่อเลี้ยงอย่างทศ แค่เธอไม่ต่อปากต่อคำ พูดให้น้อย ทำตามให้มาก ไม่ขัดหูขัดใจโซล...มันก็น่าจะพอทนได้ล่ะนะ

“ขอแค่ทนเขาจนถึงเรียนจบ ตอนนั้นก็ค่อยบอกคุณป้าว่าจะย้ายออกก็ได้มั้ง อย่างน้อยก็ไม่อยากทำให้ความตั้งใจของคุณป้าที่อยากรับเลี้ยงสูญเปล่า” สาวน้อยเอ่ยเสียงแผ่ว มองหน้าตนเองในกระจกเงาที่สะท้อนเพียงใบหน้าแสนอมทุกข์ของตัวเองให้เห็น

ไม่นานนักเบบี๋ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ทว่าตอนที่กำลังจะกลับไปที่โต๊ะ สายตาเธอก็ดันเหลือบไปเห็นเจ้าของร่างสูงคุ้นตาที่โดดเด่นด้วยเสีนผมสีเงินสะท้อน ที่จุดสูบบุหรี่มีร่างของชายหนุ่มหญิงสาวกำลังกอดกันนัวเนีย ซึ่งผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แม่สาวสวยจีจี้ แต่ผู้ชายคือโซลไม่มีผิด เบบี๋ได้แต่มองภาพนั้นนิ่งยิ่งเมื่อตอนที่แม่สาวคนนั้นย่อตัวลงพร้อมกับมือที่ปลดประดุมกางเกงยีนส์ของเขาออก มือขาวที่สอดเข้าไปคว้าเอาความยาวใหญ่ที่ซุกตัวอยู่ในกางเกงชั้นในออกมาแล้วจัดการอ้าปากดูดเลียมันราวกับเธอกำลังหิวกระหายแบบนั้น ทำให้เบบี๋ได้แต่ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง แววตาคู่สวยไหวระริกไปหมด ยิ่งตอนที่เขาเหลือบสายตาคมปลาบมามองสบตาเธอ แล้วกระตุกยิ้มบนมุมปากใส่น้อย ๆ ก็ทำให้เบบี๋ต้องถอยกลับเข้าไปในห้องน้ำหญิงอีกครั้ง หัวใจของเธอเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่ง ไม่คิดว่าโซลจะกล้าทำเรื่องน่าอายแบบนั้นในที่ที่อาจจะมีผู้คนผ่านไปมาแบบนี้

“เขามันน่าไม่อายเกินไปแล้ว” สาวน้อยสบถ แล้วก็ได้แต่พาตัวเองเข้ามานั่งลงในห้องน้ำห้องหนึ่ง

พระเจ้า! เธอต้องทนอยู่กับคนแบบนี้จริง ๆ เหรอ