เด็กพี่มันส์ยั่ว

EPISODE10

เด็กพี่มันส์ยั่ว

EPISODE10

“ทำไมไม่มองหน้าฉัน” คำถามของโซลดังขึ้นขณะเดินนำเธอออกมาจากไนต์คลับเพื่อกลับบ้าน

“ทำไมบี๋ต้องมอง” เบบี๋ย้อนถาม ถ้าเป็นไปได้เธอไม่อยากอยู่ใกล้เขาด้วยซ้ำ และยิ่งรู้ว่าเขาไปทำอะไรประเจิดประเจ้อแถวโซนสูบบุหรี่มา เบบี๋ก็ยิ่งสะอิดสะเอียนไปหมด

“หึ! ที่ห้องน้ำ...เธอตั้งใจดูจนจบรึเปล่า ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นล้วงของฉันออกมา เธอดูตื่นตาตื่นใจมากเลยนี่ เธอเคยจับแต่ยังไม่เคยเห็นมันชัด ๆ ใช่ไหม” โซลเอ่ยประโยคน่าไม่อายออกมาอีกครั้ง ทำเอาคนที่เดินตามหลังเขากำมือแน่น

“ไม่ได้มองอะไรทั้งนั้น แล้วก็ไม่สนใจด้วยว่าพี่จะทำอะไร” เบบี๋ตอบกลับเสียงเรียบ ถ้านี่คือสิ่งที่โซลทำเพื่อต้องการทรมานเธอ เพราะเธอดันมาเป็นภาระของเขา บอกเลยว่าเบบี๋ยังคงฝืนทนกับมันได้

“เธอแน่ใจ?” ทว่าเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดมาแบบนั้น เจ้าของร่างสูงจู่ ๆ ก็หมุนตัวกลับมาหาเธอ ทำให้เบบี๋ที่กำลังเดินตามเขาต้อย ๆ ชนเข้ากับแผ่นอกกว้างอย่างจัง เอวเล็ก ๆ ถูกโซลคว้ารวบไว้แน่น ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกดันให้ถอยไปยังมุมสลัวข้างไนต์คลับที่เชื่อมไปยังลานจอดรถ

“ปล่อยบี๋นะ! พี่คิดจะทำอะไรอีก ไหนว่าจะกลับบ้านแล้วไง” เจ้าของร่างนุ่มประท้วง พลางขยับตัวไปมาอย่างคนที่ต้องการหลุดจากพันธนาการของท่อนแขนกำยำ ทว่าเธอก็ไม่เคยสู้แรงของโซลได้เลย

“ไหนว่าไม่สนใจว่าฉันจะทำอะไรไงล่ะ” ชายหนุ่มย้อนถาม ใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงต่ำ จนสายตาคมประสานกับแววตาไหวระริกของเธอ ทำให้เบบี๋ขมวดคิ้วมุ่น

“บี๋หมายถึงเรื่องที่พี่ทำกับคนอื่น” เธอแย้ง ก่อนที่รอยยิ้มร้ายกาจของเขาจะปรากฎขึ้นบนมุมปากจาง ๆ

โซลหลุบสายตามองร่างที่เขากำลังกอดไว้แน่น คอเสื้อที่เผยออ้าออกเพราะเธอดิ้นรนจะหนีไปจากเงื้อมมือเขา ทำให้เนินอกอิ่มดันขึ้นมาสู่สายตาคนมอง ยิ่งเธอทำสีหน้าเหมือนรังเกียจ และพยายามต่อต้านเขา โซลก็ยิ่งนึกสนุกในใจพานคิดไปรสชาติของความอวบหยุ่นหอมหวานคู่นี้ที่เขาเคยลิ้มลองมาแล้ว ร่างกายมันก็เริ่มเร่าร้อนไปตามกลไกธรรมชาติ

ฝ่ายเบบี๋ที่เห็นว่าเขาเอาแต่จ้องอยู่ที่ตำแหน่งเดิมก็ใบหน้าแดงซ่านไปหมด แววตาคมกริบของเขาที่มองมา ราวกับจะใช้มันปลดเปลื้องผืนผ้าบนร่างเธอออกไปอย่างนั้นแหละ

“ฉันรู้ว่าเธอแอบดูฉันใช่ไหม” โซลถามขึ้น

“ทำไมบี๋ต้องไปแอบดูพี่ด้วย อย่าคิดว่าทุกคนเขาจะทำพฤติกรรมไร้ยางอายแบบพี่สิ” เธอเถียงทันควัน ได้โปรดอย่ามายัดเยียดข้อกล่าวหาทุเรศ ๆ แบบนั้นให้เธอ

“เช็คดูก็รู้” โซลว่า สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เขาจะดันร่างเธอให้ถอยเข้าไปมากขึ้น

“พี่จะทำบ้าอะไรอีก ถ้าพี่ทำอะ...อื้อ!” ยังไม่ทันที่เบบี๋จะเอาคุณป้าอัญญามาอ้าง โซลก็ก้มลงมาบดขยี้เรียวปากของเธอที่กำลังเผยออ้าเสียแล้ว ความรุนแรงที่เขาบดเบียดกลีบปากเธออย่างเร่งร้อน ทำให้เบบี๋ทั้งเจ็บทั้งทรมาน เธอพยายามดันร่างเขาให้ถอยห่าง ทว่ายิ่งเธอต่อต้านโซลก็ยิ่งเบียดร่างกำยำเข้าหาเธอมากขึ้นจนแผ่นหลังของเบบี๋กระแทกเข้ากับผนังกำแพงแข็ง ๆ เธอกลัวเหลือเกินว่าจะมีใครผ่านมา กลัวเหลือเกินว่าใครเหล่านั้นจะมองมาเห็นว่าเธอกำลังถูกทำเรื่องบ้า ๆ อยู่

“อื้อ ๆ อ่อย (ปล่อย) ” เธอประท้วงในลำคอมือก็ทุบอกเขาไปด้วย ทว่าทุกการดิ้นรนจู่ ๆ กลับต้องหยุดกึก เมื่อมือของเขาสอดลูบเข้ามาใต้กระโปรง เบบี๋ถึงกับเบิกตาโตเมื่อเขาเลื่อนฝ่ามือขึ้นมาสัมผัสที่ส่วนนั้นก่อนจะสอดมันเข้าไปใต้แพนตี้ตัวจิ๋วของเธอ

“ฉันจำได้ว่าตรงนี้มันไม่มีอะไร ยังสงสัยว่าเธอสิบเก้าแล้วใช่ไหม หรือว่าเธอแว็กซ์มันตลอด” เสียงทุ้มกระซิบถามข้างหูทำคนฟังหน้าร้อนผ่าว ก่อนที่คมฟันของโซลจะขบกัดเบา ๆ ที่ใบหูเล็กของเธอ ความรู้สึกเสียววาบเมื่อถูกกระตุ้นส่วนอ่อนไหวทำร่างเธอสะท้านเยือก นั่นเขาคิดจะทำอะไรอีก

“อ๊ะ...อื้อ!” เสียงครางหวานดังขึ้น เมื่อเรียวนิ้วของเขาลากลงไปสัมผัสที่รอยแยกกลางกายสาวซึ่งยังคงปิดสนิท ร่างของเธอเอาแต่สั่นกลัวไปหมด แววตาคู่สวยไหวระริกกับสิ่งที่เขากำลังกระทำ

“นี่มันคุกคามชัด ๆ พี่เป็นบ้าอะไร ทำไมต้องทำแบบนี้กับบี๋ด้วย” น้ำเสียงสั่นเครือของเธอเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

“ไหนว่าไม่ได้สนใจฉันไง แล้วตรงนี้...มันแฉะขนาดนี้ได้ยังไง” คนที่เอาแต่ปาดนิ้วขึ้นลงไปตามรอยแยกจนบางครั้งมันเผลอไถลเข้าไปแทรกระหว่างกลีบพูที่ชื้นแฉะน้อย ๆ ทำให้เบบี๋ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นอย่างอดทน

“เลิกทำแบบนี้สักที ไม่งั้นบี๋จะฟ้องคุณป้า” เธอกลั้นใจเอ่ยขู่เขา ทว่ากลับเห็นเพียงรอยยิ้มตอบกลับมาราวเจ้าตัวไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านอะไร

“ฟ้องว่าอะไร? บอกว่าคุณป้าคะพี่โซลเขาเอานิ้วแหย่เข้ามาในร่องของบี๋ค่ะ พี่เขาแหย่จนบี๋แฉะไปหมด บี๋ครางให้พี่เขาฟังด้วยค่ะคุณป้า อ่าส์! แบบนี้ใช่ไหมที่เธอจะพูด” ถ้อยคำที่ถูกดัดเสียงให้มันนิ่มลงเพื่อเยาะหยันเธอ ทำเอาเบบี๋ตัวสั่นไปด้วยความโกรธ ทำไมเขาถึงได้หน้าหนาหน้าทนขนาดนี้นะ

“ฮึก! เลว...” ความโกรธที่เอาแต่ไต่ระดับขึ้นมาทำให้เธอทรมานในอกไปหมด เธออยากจะเข้าไปบีบคอเขาให้ตาย ๆ ไปซะ

“ว่าไงนะ? บอกว่าฉันเลว...ให้ตายเธอรู้เหรอว่าความเลวจริง ๆ มันเป็นยังไง”

พรวด!

“อื้อ! มันเจ็บนะ”

คนที่ถูกด่าทอแบบนั้นเป็นครั้งแรกเอ่ยถาม ก่อนที่นิ้วของเขาจะแทงพรวดเข้าไปในรูร่องที่ยังไม่เคยถูกใครสัมผัสมาก่อน ความยาวและแข็งของข้อนิ้วที่ทะลวงผ่านเข้าไปอย่างหยาบคายทำให้เบบี๋ครางลั่นน้ำตาซึม

“ให้ตาย...แค่นิ้วเดียวก็ทำเธอตอดแน่นขนาดนี้เลย” โซลเอ่ยแล้วเริ่มขยับแทงมันเข้าออกซ้ำ ๆ จนร่างเล็ก ๆ สะท้านไหว มันเจ็บและแสบภายในโพรงอ่อนนุ่มไปหมด เรียวนิ้วยาวที่ควงคว้านอย่างเอาแต่ใจ ทำให้เบบี๋ได้แต่กัดฟันแน่น ร่างเธองอลงอย่างคนที่ต้องการจะหลีกเลี่ยงการกระทำบ้า ๆ ของเขา

“อื้อ...อ่าส์...หยุดเดี๋ยวนี้ ฮึก!” เธอเอ่ยห้ามพยายามดึงมือเขาที่รุกรานเข้ามาในรูร่อง แต่ยิ่งเธอต่อต้านเขาก็ยิ่งทำมันถี่กระชั้นมากขึ้น ความปั่นป่วนที่โซลคิดว่ามันเล็กน้อย แต่กลับทำให้เธอแสดงสีหน้าทรมานออกมาจนน้ำตาคลอ ยิ่งเห็นแบบนั้นร่างกายเขาก็ยิ่งร้อนรุ่มไปหมด

“เงยหน้าขึ้นมา” เสียงขุ่นเอ่ย แล้วใช้มืออีกข้างบีบปลายคางเธอให้เชิดขึ้นรับจูบจากเขา ริมฝีปากหยักสวยที่แนบลงมาดูดดุนกลีบปากพร้อมกับนิ้วที่เอาแต่ขยับเข้าออกจนร่างเธออ่อนระทวยพิงกับกำแพง ยิ่งทำให้โซลรุกไล่เธอมากขึ้น เรียวลิ้นที่สอดล้ำเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวเอาลิ้นของเธอไปดูดอย่างแรงจนเบบี๋น้ำตาริน ความรู้สึกแปลบปลาบที่ร่องอ่อนไหวซึ่งถูกเขากระทำซ้ำ ๆ ทำร่างเธอเกร็งเครียด มือที่เคยทุบตีเขาแปรเปลี่ยนเป็นจับแน่นที่ท่อนแขน กดจิกกรงเล็บลงจนลึกเมื่อความหฤหรรษ์กำลังเล่นงานส่วนนั้นของเธออย่างหนัก