คนฟังเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ มองอย่างรู้ทัน “ผู้หญิงแบบคุณ ถ้าไม่ต้องการผัวรวยๆ แล้วจะต้องการอะไรกันล่ะ”
“แต่นั่นไม่ใช่ความคิดของฉันสักหน่อย” ณดาทนคำดูถูกของเขาไม่ได้อีก
“แต่ผมยืนยันว่าใช่ ณดา พนารัตน์”
สาวน้อยยืนตัวสั่นเทาอยู่ภายใต้สายตาดูแคลนของผู้ชายที่หล่อระเบิดระเบ้อ หล่อนกัดปากแน่น มองเขาผ่านม่านน้ำตาแห่งความผิดหวังเสียใจ
“ความร่ำรวยของคุณไม่ได้ทำให้ทุกคนตาโตเสมอไปหรอกค่ะ”
ไหล่กว้างกำยำไหวน้อยๆ ขณะที่เขาโน้มศีรษะลงมาหา ดวงตาทั้งสองคู่สบประสานกัน และก็เป็นธีโอที่ต้องหลบสายตาก่อน
“หรือคุณจะปฏิเสธว่าไม่สนใจเงินในกระเป๋าสตางค์ของผม”
“ฉันไม่สนใจ!”
“และผมก็ขอบอกว่าไม่เชื่อ”
หญิงสาวกัดปากมองเขาอย่างโมโห “นั่นมันก็เรื่องของคุณ ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะกลับ”
ธีโอแค่นยิ้มหยัน “คุณไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นจริงๆ หรอก”
“แต่ฉันหมายความตามที่พูดจริงๆ ค่ะ” หล่อนจ้องเขาเขม็ง อย่างขุ่นเคืองเป็นที
