ธีโอนั่งหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่หลังโต๊ะทำงานมาหลายชั่วโมง บ่อยครั้งที่เขาต้องก้าวออกไปจากห้องทำงานและลงไปยังห้องรับแขกชั้นล่างเงียบๆ เพื่อดูว่าณดายังคงอยู่ในนั้นหรือเปล่า
เขาไม่ควรจะทำอะไรบ้าๆ แบบนี้เลย ให้ตายสิ!
มือใหญ่ยกขึ้นลูบใบหน้าแรงๆ หงุดหงิดอย่างหาสาเหตุไม่ได้ และในที่สุดก็ไม่สามารถนั่งนิ่งและแสร้งก้มหน้าทำงานได้อีกต่อไป ธีโอคว้าเสื้อสูทมาพาดแขน และเดินออกมาจากทำงานทันที
“คุณธีโอจะกลับแล้วเหรอคะ”
“อืม”
นาตาเลียก้มหน้ารับทราบ ในขณะที่เจ้านายหนุ่มเดินผ่านหน้าตรงไปยังลิฟต์ส่วนตัว
“เอ่อ คุณธีโอคะ คือ... ดิฉันไม่แน่ใจว่าคุณธีโอจะอยากทราบหรือเปล่า แต่ทางพนักงานข้างล่างพึ่งแจ้งขึ้นมาค่ะ”
“เรื่องอะไรครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยถาม แต่ไม่ได้หันมาหา
นาตาเลียเดินไปหยุดที่ด้านหลัง และก้มหน้ารายงานเสียงราบเรียบ
“เอ่อ เรื่องผู้หญิงคนนั้นน่ะค่ะ”
“หือ?” ธีโอหมุนตัวกลับมาจ้องหน้าทันที
นาตาเลียตกใ
