คิมหันต์
ผมนั่งมองร่างบางที่เดินเข้ามาในบ้านในเวลาหัวค่ำด้วยท่าทีเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ไม่แปลกที่เธอจะเหนื่อย ก็ต้องออกไปทำงานหนักนี่ หึ
“คงจะเหนื่อยน่าดูสินะ” ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอเดินเลยไปจากห้องนั่งเล่น
ปริมระตาหันมามองผมนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองทันที ผมเลยลุกไปหาป้าน้อยที่ห้องครัวเพื่อบอกป้าน้อยไม่ต้องตั้งโต๊ะ ทำอะไรเรียบร้อยแล้วไปพักได้เลย ก่อนจะเดินขึ้นไปข้างบนทันที
ผมขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียงเล่นโทรศัพท์รอปริมระตาอาบน้ำ เพราะว่าเข้ามาในห้องเธอก็เข้าห้องน้ำไปแล้ว และไม่นานเธอก็ออกมา เธอตกใจนิดหน่อยที่ออกมาแล้วเห็นผมนั่งอยู่ แต่ก็แค่แป๊บเดียวก่อนจะเดินไปแต่งตัวเหมือนไม่เห็นผม
“ออกไปหาชู้มาสนุกไหม” ผมถามขึ้น ทำให้ปริมระตาที่นั่งอยู่หน้ากระจก ซึ่งเธอก็มองผมผ่านกระจกออกมา
“พูดถึงตัวเองอยู่หรอคะ” ปริมระตาถามออกมาก่อนจะหันไปสนใจกระจกต่อ
“ก็อย่างว่า คนอย่างเธอขนาด
