“และอย่าพึ่งนั่งลงก่อนนะจ๊ะนิต้า”
อีกฝ่ายเลิกคิ้วสูง “มีอะไรหรือคะคริสตัล...มีอะไรเร่งด่วนจะให้ฉันทำหรือเปล่าคะ?”
คริสตัลส่ายหน้า “ไม่จ้ะ...ฉันไม่มีธุระอะไรด่วนที่จะให้เธอช่วย แต่คนที่มีธุระกับเธอน่ะ...”
ผู้จัดการร้านรองเท้าหยุดคำพูดก่อนหันหน้าไปยังประตูของห้องด้านในขณะที่นิตามองตาม ที่ตรงนั้นร่างเพรียวระหงในชุดสูทเข้ารูปของแองเจิ้ล เลขาส่วนตัวของประธานเวสเนอร์ กรุ๊ป ยืนยิ้มให้ก่อนจะก้าวเข้ามาหยุดที่คนทั้งสอง
“สวัสดีค่ะ คุณนิต้า”
“ค่ะ...สวัสดีค่ะ...เอ้อ...คุณแองเจิ้ลมีอะไรหรือเปล่าคะถึงได้มาที่นี่แต่เช้า”
นิตาถามขึ้น เธอไม่ได้วางกระเป๋าและไม่ได้นั่งลงที่โต๊ะตามคำสั่งของคริสตัล แองเจิลเอียงหน้าและยิ้มหวาน เธอช่างมีมาดของเลขาที่น่าชื่นชม แม้แต่ท่ายืนเธอยังวางมือทั้งสองประสานกันไว้ด้านหน้าด้วยท่วงท่าที่ดูดี
“ดิฉันมาตามคำสั่งของท่านประธานค่ะ”
นิตาย่นคิ้วเข้าหากันกระทั่งคริสตัลเป็นฝ่ายก
