เสียงทุ้มหนักนั้นล่องลอยท่ามกลางความเงียบสงัด นิตายังนิ่งเงียบ หญิงสาวเพียรสกัดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล เธอกำลังบอกตัวเองว่าคลีฟเป็นคนไร้หัวใจและเขาอาจจะทำร้ายเธออีกได้ตลอดเวลา
“นีน่า...” เขาเรียกผะแผ่ว นิตาคิดว่าเธอจะต้องแข็งใจไม่พูดอะไรออกไปทั้งที่หัวใจอ่อนยวบทุกครั้งที่ได้ยินเสียงนั้น
“นีน่า...ผมรู้ว่าคุณไม่อยากพูด แต่ผมได้ยินเสียงของคุณ”
นิตาเม้มปากเข้าหากันแน่นเพื่อส่งสัญญาณให้เขารู้ว่าเธอไม่ปรารถนาที่จะโต้ตอบใด ๆ กับเขา ใบหน้าคร้ามเข้มโน้มต่ำลงไปอีก เขาทำเหมือนกำลังเล่นสงครามจิตวิทยากับเธออย่างไรอย่างนั้น และดูเหมือนจะได้ผล หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเขาโน้มลงไปใกล้จนเกือบชิด
“อย่า...”
เสียงหวานดังลอดผ่านออกมาจากเรียวปากอิ่มเมื่อริมฝีปากของเขากำลังจะแนบลงกับกลีบปากนุ่ม นิตามีอาการกระตุกและคลีฟรู้ว่าเธอยังไม่หายตระหนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อหัวค่ำ
