The Fake Of Love [รักหลอกหลอก] : EP 6
1483 คำ
The Fake Of Love
ตอนที่ 6
@ คฤหาสน์หรู ของตระกูลวัฒนรุ่งเรืองทรัพย์
วันนี้ เป็นงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมา และงานเลี้ยงแสดงความยินดี ของ วศิน วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ ที่สำเร็จการศึกษา ระดับปริญญาโท จากประเทศอเมริกา รวมทั้งการเข้ารับตำแหน่งประธานบริหารคนใหม่ ของเขาอย่างเป็นทางการด้วย
ซึ่ง วศิน เป็นลูกชายเพียงคนเดียว ของเจ้าสัวอนันท์ และคุณสิริโสภา วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ โดยเปิดงานเลี้ยง ที่คฤหาสน์หรู ราคากว่า 1,000 ล้านบาท บนเนื้อที่ กว่า 100 ไร่ ย่านชานเมือง
ภายในงานเลี้ยงนี้ จะมีคนในแวดวงเซเลป ไฮโซ นักธุรกิจที่มีชื่อเสียง คนดัง นักการเมือง ข้าราชการระดับบิ๊ก และเศรษฐีระดับประเทศมาร่วมงาน
เมื่อแขกผู้มีเกียรติต่างก็ทยอยกันมาถึงงาน ซึ่ง เจ้าของงานอย่างคุณอนันท์ คุณสิริโสภา วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ และลูกชาย คุณวศิน ออกมาต้อนรับอย่างเป็นกันเองที่สุด
“สวัสดีค่า / สวัสดีครับ คุณหญิง , ท่านนายพล สบายดีนะคะ”
คุณสิริโสภา กล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีค่าคุณน้อง สบายดีค่ะ นี่ลูกสาวเดี้ยนค่ะ ชื่อ อภิชชญา หรือจะเรียกว่า ภิชา ก็ได้ค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณอาทั้งสอง ภิชาค่ะ, หวัดดีค่ะพี่วศิน”
ภิชายกมือไหว้ และกล่าวทักทาย พร้อมกับส่งสายตาหวาน ๆ ให้วศิน
“หวัดดีค่ะหนูภิชา น่ารักจริง ๆ เลย นี่สองคนรู้จักกันหรือจ๊ะ”
คุณสิริโสภาเอ่ยถามขึ้น
“ค่ะคุณอา รู้จักกันตอนที่เรียนอเมริกาน่ะค่ะ ใช่ไหมคะพี่วศิน”
ภิชา พูดพร้อมแสดงท่าทางยั่วยวนวศิน
“ครับ”
“เชิญคุณหญิงกับท่านนายพลข้างในดีกว่าค่ะ” คุณอนันท์และคุณสิริโสภา [พ่อแม่ของวศิน] กล่าวเชิญ
“ลูกขออยู่กับพี่วศินนะคะ เดี๋ยวตามเข้าไปค่ะคุณพ่อคุณแม่”
"จ่ะลูก"
แม่ของภิชารีบรับคำลูกสาว
“ ดูแลน้องด้วยนะวศิน”
คุณสิริโสภาบอกลูกชาย พร้อมส่งสายตาเป็นนัยน์ ให้ลูกชายรู้ ว่าดูแลน้องให้ดีที่สุด
เมื่อผู้ใหญ่เดินเข้าไปข้างในแล้วจนลับตาแล้ว
“พี่วศินขา ทำไม? กลับมาไม่บอกภิชาคะ”
ภิชาทำเสียงออดอ้อน มือก็กอดแขนวศินไม่ยอมปล่อย
"พี่เรียนจบแล้ว ก็กลับบ้านถูกต้องแล้วนี่ครับ ว่าแต่ภิชาเถอะ ยังเรียนไม่จบแล้วกลับมาก่อนแบบนี้ คุณพ่อคุณแม่ไม่ว่าเอาหรือครับ"
"ว่าค่ะ แต่ภิชาไม่สน เดี๋ยวกลับไปเรียนต่อก็ได้หรือไม่ก็เรียนต่อที่ไทย ก็ภิชาคิดถึงพี่วศินนี่คะ"
ภิชาทั้งออดอ้อน และเกาะแขนวศินแน่นขึ้น
" ภิชา เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า? เรื่องของเรามันจบกันไปแล้ว ไม่ทำแบบนี้นะครับ ใครเห็นเข้ามันจะดูไม่ดี"
"ไม่เข้าใจผิดอะไรทั้งนั้น จะพูดแบบนี้ จะทำไมคะ แล้วคุณแม่พี่วศินก็ให้พี่ดูแลภิชานะคะ พี่อย่าลืมสิคะ"
ขณะเดียวกันนั้นเอง
ค๊อปเตอร์ นินิว และการ์ตูน กำลังเดินมา และเห็นเข้าพอดี
“อ่ะแฮ้ม! ไงวะไอ้วศิน ไม่ได้เข้ามาจัดจังหวะนะเพื่อน หวัดดีครับน้องภิชา “
ค๊อปเตอร์ทักทาย และทำน้ำเสียงกวน ๆ เพราะรู้ดีว่า วศินเลิกกับภิชาสักพักแล้ว ส่วนภิชาก็มีผู้ชายคนใหม่ไปแล้วด้วย
" ไงวะ เลิกกันไปแล้ว ทำไมตอนนี้มายืนกอดกันได้ คืนดีกันแล้วหรือวะ"
ค๊อปเตอร์กระซิบข้างหูวศินเบา ๆ
"พูดบ้าอะไรของมึง"
วศินกระซิบตอบ
“หวัดดีค่ะพี่ค๊อปเตอร์ แหม! ควงสาวสองคนเลยนะคะ ฮ็อตน่าดูเลยน๊า!”
“ครับ ก็คนมันมีเสน่ห์ครับ พี่ขอแนะนำล่ะกัน นี่นินิว น้องสาวพี่ครับ ส่วนคนสวยอีกคน.....[ค๊อปเตอร์พูดลากเสียงยาว หันไปมองหน้าการ์ตูน และยิ้มเจ้าเล่ห์] ชื่อการ์ตูน ครับ”
พี่ค๊อปเตอร์แนะนำสองสาวให้รู้จักกับภิชา
สาว ๆ ทั้งสามคน ก็ทักทายกัน
นินิวกับวศินบังเอิญสบตากัน และภิชาสังเกตุเห็นว่า วศินมองหน้านินิว
ภิชาก็รู้สึกได้ว่า มันต้องไม่ธรรมดาแน่ ภิชาจึงออกอาการ หึงหวง และจ้องมองหน้านินิวด้วยสายตาพิฆาต อีกทั้งแสดงออกให้เห็นถึงความเป็นเจ้าของในตัววศินอย่างชัดเจน โดยเดินควงแขนไม่ยอมปล่อย
“ขอบคุณครับ ที่น้องนินิว และน้องการ์ตูน ให้เกียรติมาร่วมงานเลี้ยงนะครับ”
“ค่ะ"
นินิวตอบสั้น ๆ
นี่ถ้ายัยการ์ตูนเพื่อนรักไม่คะยั้นคะยอให้มาด้วย นินิวคงไม่มาหรอก : นินิวคิดในใจ
คุณภิชา คงเป็นแฟนของเขาสินะ แสดงออกซะขนาดนั้น เกาะแขนทำยังกับกลัวหาย แถมมองหน้านินิว แบบเอาเรื่องทีเดียว อะไรของหล่อนกัยนะ
"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับทุกคน"
วศินเอ่ยชวน
สักพักใหญ่
พิธีกรในงาน เริ่มพูด และกล่าวถึงงานเลี้ยงวันนี้ และได้เชิญเจ้าสัวอนันท์และคุณสิริโสภา วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ ขึ้นมากล่าวบนเวที
"สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ก่อนอื่นผมและภรรยา ต้องขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอันมีค่า มาร่วมงานเลี้ยงต้อนรับลูกชาย ของผม ที่เพิ่งเรียนจบจากอเมริกา และกำลังจะได้รับตำแหน่งประธานบอร์ดคนใหม่ แทนผม และผมขอแนะนำให้รู้จักกับ ลูกชายของผม วศิน วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ ครับ"
หลังเจ้าสัวอนันท์พูดจบ เสียงปรบมือเกรียวกราว แล้ว วศิน ก็ก้าวขึ้นไปบนเวที
"สวัสดีครับ ผม วศิน วัฒนรุ่งเรืองทรัพย์ ผมรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยครับ ครับวันนี้เป็นงานเลี้ยงต้อนรับผม พร้อมกับตำแหน่งใหม่ของผมครับ ยังไงผมก็ต้องขอคำแนะนำจากคุณพ่อ และผู้อาวุโสทุกท่านนะครับ สำหรับค่ำคืนของวันนี้ ผมขอขอบพระคุณทุกท่านมากนะครับที่มาเป็นเกียรติ ขอให้ทุกท่านรับประทานอาหารอย่างอร่อย และสนุกสนานกับงานเลี้ยงนะครับ ขอบคุณมากครับ"
วศิน พูดจบลง เสียงปรบมือดั่งสนั่น พร้อมกับเสียงซุบซิบถึงความหล่อของวศิน ทำเอาสาว ๆ ที่มาร่วมงานส่วนใหญ่ ทำตาฟิน หวานซึ้ง
งานนี้ วศิน แจ้งเกิด และเป็นที่หมายปองมากยิ่งขึ้นในทันที ก็ครบเครื่องขนาดนี้ ใครไม่ชอบก็บ้าแล้ว
"เนื้อหอมนะครับ ไอ้คุณชายวศิน ระวังโดนแม่เสือสาวตะครุบเข้านะมึง"
คอปเตอร์แซว
"พูดบ้าอะไรของมึงอีกวะ"
"พี่วศินขา เต้นรำกันไหมค่ะ"
ภิชาชวนวศินเต้นรำ
"ไม่ครับ ผมต้องไปสวัสดีผู้ใหญ่อีกหลาย ๆ ท่าน ขอตัวนะครับ"
"นินิว ไปหาคุณพ่อคุณแม่ฉั้นกัน"
"พี่ขอไปด้วยครับ"
ค๊อปเตอร์เสนอหน้าจะไปด้วย
"เกี่ยวอะไรด้วยเนี้ย!"
การ์ตูนเอ่ยสวนขึ้น
"เอาเหอะน่าแก กัดกันอยู่ได้คู่นี้ ไปเหอะ ๆ"
สรุปเราทุกคนไปสวัสดีพ่อแม่การ์ตูน รวมทั้ง พี่วศินด้วย
"หวัดดีค่ะ/สวัสดีครับ/สวัสดีครับ คุณแม่ คุณพ่อ "
"นินิว ลูกเป็นไงบ้างสบายดีนะลูก ว่าง ๆ ไปหาแม่ที่บ้านด้วยนะลูก , วศิน ก็โตขึ้นหล่อมากเลยลูก, แล้วนี่?"
แม่ของการ์ตูนเอ่ยทักทาย
"พี่ค๊อปเตอร์ค่ะ เพื่อนของพี่วศิน และเป็นเหมือนพี่ชายแท้ ๆ ของนินิวค่ะแม่"
การ์ตูนรีบบอกเองเลย
"หล่อจริง ๆ เลยหนุ่ม ๆ" แม่การ์ตูนเอ่ยชม
"ชิ๊!! ไม่เห็นจะหล่อ" การ์ตูนสบถ
"พวกผมต้องขอตัวน้อง ๆ ไปเต้นรำนะครับคุณอา" วศินพูดขึ้น
"นินิว ให้เกียรติเต้นรำกับพี่นะครับ"
วศิน ขอนินิวเต้นรำ ไม่ทันให้เธอได้ทันตั้งตัว
"เอ่อ คือ.."
"ไปเถอะลูกนินิว " แม่การ์ตูนสนับสนุน
"คุณแม่ครับ ผมขอนุญาต ชวนน้องการ์ตูนไปเต้นรำด้วยนะครับ"
ค๊อปเตอร์ขออนุญาตคุณแม่ของการ์ตูน
"ชวนน้องเลยลูก"
แม่ของการ์ตูนหันไปบอกค๊อปเตอร์
"ให้เกียรติเต้นรำกับพี่นะครับ น้องการ์ตูน"
แม้การ์ตูนจะไม่อยากเต้นรำกับพี่ค๊อปเตอร์ แต่ก็ต้องจำใจยอม เพราะเกรงใจแม่ของเธอเอง
เมื่อทั้งสองคู่ออกไปเต้นรำกลางฟลอร์ ก็เป็นที่จับจ้องของทุกคนที่มาร่วมงาน โดยเฉพาะสาว ๆ ยิ่งภิชาด้วยแล้ว ไม่พอใจอย่างมาก
วศิน กอดเอวนินิวไว้แน่น เหมือนเขาจะตั้งใจ ส่วนนินิวก็เอามือประสานคล้องที่คอของวศินไว้
"ทำไมไม่ชวนแฟนคุณเต้นรำคะ มาชวนนินิวทำไม เดี๋ยวแฟนคุณก็.."
"ผมไม่มีแฟน"
นินิวยังพูดไม่จบประโยค วศินรีบพูดสวนตอบทันควัน
"ก็ผู้หญิงคนนั้นไงคะ"
"ไม่ใช่สักหน่อยครับ ทำไมไม่เรียก พี่ว่าพี่วศิน พี่เป็นเพื่อนของพี่ชายคุณนะ"
ทำไมวันนี้ เขาดูพูดเยอะนะ
*******************
ติดตามตอนต่อไปนะคะ ❤
- ผู้เขียน
