The Fake Of Love [รักหลอกหลอก] : EP 7
1604 คำ
The Fake Of Love
ตอนที่ 7
ขณะที่ วศิน และ นินิวเต้นรำกันอยู่นั้น สายตาของคนทั้งงานก็พุ่ง และจับจ้องมายังทั้งคู่ มีทั้งสายตาที่เป็นมิตร และสายตาที่ไม่เป็นมิตร แฝงไปด้วยความริษยา
" คุณไม่ต้องเกร็งมากก็ได้นะ ทำตัวสบาย สบาย"
"ค่ะ"
[จะไม่ให้เกร็งได้ยังไงล่ะ ก็เขาเล่นกอดเธอแน่นอย่างนี้ อีกอย่างคุณวศิน คือคนสำคัญของงานนี้ แต่เขาดันมาชวนเธอเต้นรำ ก็ไม่แปลกที่คนทั้งงานจ้องมองมาที่เราทั้งคู่ เธอเชื่อเลยว่า ทุกคนคงอยากจะรู้ว่าเธอเป็นใคร และมีความสำคัญอะไรกับคุณวศิน..?]
"ผมต้องการคำตอบตอนนี้ ว่า คุณจะตกลงมาทำงานเป็นเลขาของผมไหม?"
วศิน ถามอย่างคาดคั้น เพื่อต้องการคำตอบ
"ฉันยังไม่ตัดสินใจเลยค่ะ"
"ถ้าแทนตัวเองว่า นินิว จะน่ารักกว่านะ"
วศินจ้องมองนินิว แล้วก็อมยิ้ม และหันมองไปทางอื่น
"นินิว จะให้คำตอบอีกที ขอเวลาคิดอีกหน่อยได้ไหมคะ"
นินิวตอบด้วยความเกรงใจ นี่เธอไม่ได้เล่นตัวนะ แต่ขอเวลาคิดทบทวนอีกสักนิด
วศินเหมือนจะไม่พอใจในคำตอบที่เขาได้ยินสักเท่าไหร่
ส่วนด้านคู่กัด
[คู่ของการ์ตูน และค๊อปเตอร์]
"นี่คุณ ขอความกรุณาเป็นสุภาพบุรุษหน่อยเหอะ จะมากอดรัดฉั้นแบบนี้ไม่ได้นะ มันอึดอัด และอย่ามาฉวยโอกาสทำแบบนี้"
การ์ตูนเริ่มที่จะไม่พอใจค๊อปเตอร์ เธอจึงพูดด้วยความเหลืออด
"ขอโทษครับ การเต้นรำมันก็ต้องแบบนี้แหละครับคนสวย"
ค๊อปเตอร์มองคนตรงหน้าแล้วก็ส่งยิ้มให้ แต่เป็นยิ้มที่ตั้งใจจะก่อกวนอีกคนมากกว่า เพราะเขารู้สึกว่า ยิ่งได้แกล้งเธอ มันก็ยิ่งสนุก
"จ้องอะไรของคุณ หน้าฉันมีอะไรพึลึกหรือไง"
"จะบอกว่า วันนี้ คุณสวยมากเลย"
พูดจบ เขาก็ยิ้มหวานอย่างมีเสน่ห์ให้เธอ
การ์ตูนที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ถึงกับเขิน อย่างเก็บอาการไม่อยู่ ทำไมใจต้องเต้นแรงด้วยนะ แล้วเมื่อไหร่เพลงจะจบสักที
เมื่อเพลงจบลง ทั้งสองสาวก็รีบแยกออกมา หาเครื่องดื่ม แต่หนุ่ม ๆ ก็ยังตามมาติด ๆ
แต่ที่เข้ามาอีกคนเห็นจะเป็น ภิชา
"แหม! พี่วศินลำเอียงนะคะ ทีภิชาชวนเต้นรำ ไม่ยอมเต้นด้วย นี่ภิชางอนแล้วนะคะ"
ภิชาทำเสียงอ้อน พร้อมกับเอามือไปเกาะแขนของวศินไว้แน่น
"ไอ้วศิน มันเป็นคนช่างเลือกครับ น้องภิชา"
ค๊อปเตอร์ตอบแทนเพื่อน
ภิชา ถึงกับมองหน้าค๊อปเตอร์อย่างไม่พอใจนัก และนี่เป็นครั้งแรกที่การ์ตูนได้ยินที่ค๊อปเตอร์พูด แล้วรู้สึกดี จึงหันไปยิ้มให้ค๊อปเตอร์
"พี่วศินคะ ไปทางโน้นกันเถอะค่ะ เพื่อน ๆ พี่ รออยู่นะคะ นี่ก็ให้ภิชามาตามพี่วศิน"
ภิชาดึงแขน ลากวศินเบา ๆ
"ผมขอตัวสักครู่นะครับ"
วศินบอกกับนินิว และก็เดินไปกับภิชาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะภิชาเอากลุ่มเพื่อน ๆ มาอ้าง
ตอนนี้ ก็เริ่มดึก แขกที่มาร่วมงานที่เป็นผู้ใหญ่ก็เริ่มทยอยกลับ จะเหลือแค่กลุ่มเพื่อน ๆ ของวศิน
นินิวที่อยากจะกลับเต็มทีแล้ว เลยคุยกับการ์ตูน
"แกฉั้นว่า เรากลับกันเถอะ นี่คุณพ่อคุณแม่ของแก ก็กลับไปตั้งนานแล้ว"
"ก็ฉั้นบอกพวกท่านว่าจะกลับพร้อมแกไง ไปรับเพื่อนมา ก็ต้องไปส่งเพื่อนสิจ๊ะ"
"พี่ค๊อปเตอร์คะ นินิวขอตัวกลับก่อนนะคะ"
"จะกลับกันแล้ว? พี่คิดว่า ควรจะไปบอกไอ้วศิน เจ้าของงานก่อนดีไหมครับ สาว ๆ"
"คงไม่เป็นไรมั้งคะ ดูท่าทางเพื่อนพี่ดูเหมือนจะยุ่ง ๆ"
นินิวบอกกับค็อปเตอร์ไป แต่เหมือนว่า วศิน กำลังเดินมาทางนี้พอดี
"คุณวศินคะ นินิวกับการ์ตูน ขอตัวกลับก่อนนะคะ"
นินิวเลยบอกเจ้าของงาน เพื่อจะขอตัวกลับในทันทีที่เขาเดินมาถึง
"กลับยังไงกันครับ ผมว่านี่ก็ดึกแล้ว เป็นผู้หญิงสองคนขับรถไปมันจะอันตรายนะ เดี๋ยวผมให้คนขับรถไปส่ง"
"ไม่..ไม่เป็นไรเลยค่ะ ขอบคุณคุณวศินมาก นินิวกับการ์ตูนกลับกันเองได้ สบายมาก แค่นี้เองค่ะ"
นินิว รีบตอบปฏิเสธพัลวัน
"พี่ว่า พี่ไปส่งดีกว่านะ"
พี่ค๊อปเตอร์พูดขึ้น
"ไม่เป็นไรค่า.. พี่ชาย แค่นี้เอง พี่อยู่สนุกกับเพื่อน ๆ เถอะนะคะ"
นินิวบอกค๊อปเตอร์
"ใช่แล้วค่ะ เราสองคน ผู้หญิงสายสตรองเนอะ ว่าไหมแก"
การ์ตูนหันไปคุยกับนินิว
"งั้นก็กลับดี ๆ ล่ะ ถึงบ้าน ถึงคอนโด ก็บอกพี่ด้วยนะ ทั้งคู่เลย เข้าใจไหมครับสาวสตรอง"
"เจ้าค่าา/ค่ะ"
"ขับรถดี ๆ นะครับ แล้วอย่าลืม ว่า ผมรอคำตอบจากคุณอยู่นะ"
วศินพูดทิ้งทวนคำถามที่เขาต้องการคำตอบจากนินิว
สองหนุ่ม เดินมาส่ง สองสาวเพื่อนซี้ ที่รถ
เมื่อรถขับออกไปจนลับตา ทั้งคู่ก็กลับเข้าไปในงานเลี้ยงต่อ
การ์ตูนขับรถออกมาได้สักพัก...
"แก ฉั้นถามอะไรหน่อย"
"ว่า"
"อ้าว! ก็เรื่องที่ พี่วศิน บอกว่า จะรอคำตอบอะไรจากแกไง ทำไม? พี่เค้าขอแกแต่งงานหรา"
การ์ตูนพูดด้วยน้ำเสียงกวน ๆ ด้วยความอยากรู้
"ไอ้การ์ตูนบ้า! คิดได้ไงเนี้ย เค้าแค่ขอคำตอบเรื่องที่ให้ไปทำงานกับเค้าน่ะ ไปเป็นเลขาเค้า แค่นั้นเอง ยัยบ๊อง!"
"อิอิ..ก็คราย..มันจะไปรู้ล่ะจ๊ะ เห็นคุณวศิน เค้าจ้องมองแก แล้วก็ชอบทำสายตาแปลก ๆ แล้วยังชวนแกไปเต้นรำอีก ทั้ง ๆ ที่เค้าจะชวนใครในงานไปเต้นรำก็ได้ถูกไหม? อย่างพี่วศินน่ะ มีแต่สาว ๆ จ้องจะตะครุบพี่เขาทั้งนั้น แล้วยังยัยปลิงนั่นอีก"
"ใคร?..ยัยปลิง"
"ก็ยัยภิชา นั่นไง เกาะติดยังกะปลิง"
"นี่แก ก็ปากร้าย ไปว่าเค้า เค้าอาจจะเป็นแฟนกันก็ได้"
"โอ้ย! ฟงแฟนที่ไหน ดูท่าทางก็รู้ ว่ายัยนั่นชอบพี่วศิน แต่พี่วศินไม่เล่นด้วยหรอก เค้าก็แค่รักษามารยาทเท่านั้นแหละ..นินิว เชื่อหัวไอ้การ์ตูนดิ"
"มันเรื่องของเค้า เราไม่พูดเรื่องของคนอื่นเนอะ" นินิว บอกเพื่อน
"อ่ะงั้น เข้าเรื่องแก..ตกลงว่าแกจะไปทำงานกับพี่วศินไหม?"
การ์ตูนถามเพื่อนอีกครั้ง
"ยังไม่รู้เลยแก ใจหนึ่งก็อยากได้งานทำเร็ว ๆ แต่อีกใจก็..ไม่รู้เหมือนกันแก"
นินิวตอบกลับไป
"ฉันว่านะ ถ้าแกไปทำงานกับพี่วศินมันก็ดีนะ แกทำได้อยู่แล้ว แกเก่งจะตาย..นินิว จะเล่นตัวอะไรของแก ที่สำคัญ บริษัทฯ ของพี่วศินก็ใหญ่โต แกคงได้ประสบการณ์มากอยู่แหละ คิดดูดี ๆ อีกอย่างนะ พอทำไปสักพักแกก็จะได้เรียนต่อเลยไง และแกก็จะได้ไม่ต้องขอเงินคุณตาคุณยายใช้ไงเพื่อน แกก็อยากหางานได้งานทำเร็ว ๆ ไม่ใช่หรือเหรอ รับปากพี่วศินไปเหอะน่า.."
"เอางั้นเหรอแก"
"เออ..เอาแบบนี้แหละ จะคิดอะไรของแกเยอะแยะ"
"แต่ฉันไม่มีเบอร์ของคุณวศินนะแก แล้วจะติดต่อเขายังไงล่ะ คงเจอตัวยากด้วยสิแก"
"เบื่อจริงจริ๊ง ฉลาดทุกเรื่องนะแก พอเรื่องง่าย ๆ โง่แดก แกก็ขอจากคนพี่ชายแกไง พี่ค๊อปเตอร์"
"เออจริงด้วย ลืมคิด ขอบใจนะเพื่อนรัก"
แล้วสองสาวก็คุยกันมาตลอดทาง จนถึงคอนโดของนินิว คอนโดของเธออยู่ติดริมแม่น้ำเจ้ายา ที่คุณตาคุณยายซื้อที่นี่ให้ก็เพราะนินิวชอบอะไรที่ติดแม่น้ำ และนินิวก็ชอบมากด้วย
"แกนอนค้างกับฉันไหมการ์ตูน"
"วันนี้ไม่ดีกว่าแก ไว้โอกาสหน้ามาค้างแน่นอนเพื่อน"
"ขอบใจแกมากที่มาส่ง เดี๋ยวถ้าฉั้นได้รถแล้ว ก็คงดีขึ้นล่ะ เกรงใจแกคอยมารับส่ง"
" เพื่อนกัน แค่นี้เองแก คิดอะไรของแกเนี้ย!"
"แกถึงบ้านแล้ว ไลน์บอกฉันด้วยนะแก เป็นห่วง"
"จ้าาเพื่อน..บาย"
"บายจ่ะ"
ข้อความไลน์
P'KOPTER : ถึงคอนโดกันหรือยังน้องสาวพี่
Ni-New : เพิ่งถึงคอนโดเมื่อกี้เองค่าา การ์ตูนเพิ่งขับรถออกไป
P'KOPTER : ดีแล้ว พักผ่อนนะ ถ้าการ์ตูนถึงบ้านเรียบร้อย บอกพี่ด้วย พี่เป็นห่วง
Ni-New : ห่วงเพื่อนนินิวหราา..นั่นแน่ะ..คิดอะไรกับเพื่อนนินิวหรือเปล่านะ...คริคริ
P'KOPTER : ครับห่วงครับ จีบได้ไหมเพื่อนนินิวน่ะ
Ni-New : ถามเจ้าตัวเองสิคะพี่ชาย มาถามน้อง แล้วน้องจะตอบได้ไหมล่ะคะ
P'KOPTER : ได้เลย ว่าแต่เราอ่ะ..มีคนแถวนี้เป็นห่วงอยู่นะ
Ni-New: ใครคะ?
P'KOPTER : แล้วเราเต้นรำกับใครล่ะ คนนั้นล่ะ..ที่เป็นห่วง
Ni-New : ไม่คุยด้วยแล้ว บาย.. อ้อ! พี่คะ การ์ตูนถึงบ้านเรียบร้อยแล้วค่ะ นางไลน์มาบอกตะกี้ โอเคนะ ไม่ห่วงแล้วเนอะ
P'KOPTER : ครับ..ฝันดีน้องสาว
Ni-New : Goodnight ค่ะพี่ชาย
*******************
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ?❤
- ผู้เขียน
