The Fake Of Love [รักหลอกหลอก]

The Fake Of Love ตอนที่ 1 ชีวิตของทุกคนเลือกเกิดไม่ได้จริงไหม? แต่เลือกที่จะเป็น เลือกที่จะทำได้ และสามารถเลือกทางเดินชีวิตของตัวเราเองได้ เราเป็นอีกคนหนึ่งที่คิดแบบนั้น เราไม่ได้เป็นคนโลกสวยนะ แต่มองโลกในความเป็นจริง และอยู่กับความเป็นจริงต่างหาก ไม่ได้เพ้อฝัน แค่ใช้ชีวิต​ให้มีความสุขในทุก ๆ วันให้เต็มที่ และทำทุก ๆ วันให้ดีที่สุด นั่นก็น่าจะเพียงพอแล้ว ขอแนะนำตัวเองล่ะกัน เราชื่อ นินิว นะคะ อยู่กับคุณตาคุณยาย ที่บ้านสวนริมน้ำ อัมพวา จ.สมุทรสงคราม ตั้งแต่เด็ก ที่บ้านของคุณตาคุณยาย เปิดเป็นโฮมสเตย์ให้นักท่องเที่ยว ได้มาพัก และนินิว ก็ได้เจอกับนักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือต่างชาติ มาตั้งแต่เด็ก ๆ จึงทำให้นินิว เป็นเด็กที่เข้ากับทุกคนได้ง่าย ไม่เรื่องมาก เป็นคนยิ้มเก่ง ชอบเทคแคร์และใส่ใจคนอื่น แต่ก่อนที่ นินิว จะโตมา มันก็มีเรื่องเศร้าที่เคยเกิดขึ้น และทำให้เธอเป็นเด็กกำพร้า ซึ่งพ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่เล็ก ๆ เนื่องจากการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในตอนที่ท่านทั้งคู่กำลังเดินทางกลับจากงานเลี้ยงต้อนรับลูกค้าต่างชาติที่พัทยา แต่สุดท้ายพวกท่านทั้งคู่ก็กลับมาไม่ถึงบ้าน.. ในตอนนั้น คุณยายเล่าให้ฟังว่า นินิว อายุประมาณ 1 ขวบเศษ ซึ่งอยู่กับพี่เลี้ยงที่บ้าน ตอนนั้นเธอยังจำความอะไรไม่ได้หรอก..แค่จะเสียใจก็ยังทำไม่ได้เลยมั้ง เพราะนินิวในวัยนั้น คงทำได้แค่เพียงร้องหาแม่กับพ่อเท่านั้นเอง และก็คงสงสัยว่าพ่อกับแม่หายไปไหน หลังจากจบเรื่องเศร้า ๆ ในครั้งนั้น คุณตากับคุณยาย ก็รับนินิว มาอยู่ด้วยที่อัมพวา ซึ่งที่นี่เป็นบ้านเกิดของคุณแม่ และหลังจากนั้นไม่นาน คุณยายก็ได้ขายบ้านของคุณพ่อคุณแม่ที่กรุงเทพฯ ไป [ถ้าไม่ขายแล้วจะให้ใครอยู่ล่ะคะ..คุณยายคิดถูกแล้วที่ขายบ้านหลังนั้น] นินิว โตมาด้วยความรักที่คุณตาและคุณยายมอบให้ ด้วยการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี ทำให้นินิวคิดว่า ตัวเองไม่เคยขาดอะไรเลย กลับคิดตรงกันข้าม ว่าได้รับความอบอุ่นจากคุณยายและคุณตามากมายเสียอีก นินิว จึงเป็นเด็กที่ร่าเริง สดใส ยิ้มเก่ง พูดเก่ง และเป็นที่รักของทุกคนที่ได้ใกล้ชิด ใครๆ ก็จะหลงเสน่ห์นินิวหมด..อย่าได้เข้ามาใกล้นินิวเชียวนะ จะโดนตกเข้าด้อมโดยไม่ทันได้ตั้งตัว..ฮ่า ๆ ที่ผ่านมา นินิว สนุกกับการต้อนรับนักเที่ยวมาตลอด การได้พบปะพูดคุยกับคนอื่น มันกลายเป็นอะไรที่ นินิว ชอบมาก ๆ และยังส่งผลทำให้นินิวเป็นเด็กกิจกรรมตั้งแต่เรียนประถม ยัน มัธยมเลยล่ะ แต่..นินิวก็มีผลการเรียนที่โดดเด่นไม่แพ้เรื่องกิจกรรมนะ และที่สำคัญยังมีความสวย ความน่ารัก เป็นสาวป๊อบประจำโรงเรียนซะด้วยสิ มีหนุ่มตามจีบเพียบ แต่..นินิวไม่ได้สนใจในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ นินิวทำตัวดี ความประพฤติดีมาโดยตลอด และเธอยังเป็นที่รักของเพื่อน ๆ และอาจารย์ เมื่อจบการศึกษาในระดับมัธยม นินิว ก็สอบเข้าเรียนต่อใน คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งในตอนนั้น ก็มาใช้ชีวิตเรียนหนังสือในกรุงเทพฯ แต่อัมพวาก็ใกล้แค่นี้เอง ไม่ได้ไกลกันสักเท่าไหร่..[ก็แค่ปากซอยเองเนอะ] พอถึงวันหยุด หรือปิดเทอม นินิวก็รีบกลับบ้านทันที ไปช่วยคุณตาคุณยายไงคะ ตอนเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯ นินิวอยู่หอพักนักศึกษาหญิง คือไม่ชอบอยู่หอรวมน่ะ คุณตากับคุณยายจะเป็นห่วง ตอนปี 1 ก็ค่อนข้างจะเรียนหนักอยู่ ไหนจะกิจกรรมรับน้องเฟรชชี่ แต่เป็นความโชคดีที่มีรุ่นพี่คอยดูแลเป็นอย่างดี คอยแนะนำดูแลตั้งแต่การลงทะเบียนเรียนจนถึงการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย ตั้งแต่นินิวเข้ามาเรียนในคณะนี้ รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นมาก ไม่มีพี่ว้ากเหมือนคณะอื่น ๆ และยังมีกิจกรรมลอยกระทง กิจกรรมกีฬาประเพณี และอื่น ๆ อีกหลายอย่าง จะบอกว่า นินิว สนุกมาก ในกิจกรรมรับน้อง ทำให้นินิว ได้เจอเพื่อนสนิท ที่เรียนด้วยกัน ชื่อว่า การ์ตูน ซึ่งการ์ตูน เป็นคนกรุงเทพฯ และเป็นคนสวยมากคนหนึ่ง เท่าที่รู้มา บ้านของการ์ตูนรวยมากเลย แต่การ์ตูนก็ไม่ได้คบคนที่ฐานะนะคะ ส่วนนิสัยก็มีความคล้ายกับนินิว นี่แหละที่ทำให้นินิว กับ การ์ตูน เป็นเพื่อนซี้ แบบคู่หู คู่ฮากันเลยจ้า แถมยังบังเอิญว่า เราทั้งคู่ โดนรุ่นพี่ดัน ส่งเข้าประกวดดาวคณะอีก สรุป ดาวปีนี้ เราเพื่อนซี้ ได้มาทั้งคู่ เพราะทุกคนโหวตให้ นินิว และ การ์ตูน เท่า ๆ กัน ดาวคณะอักษรศาสตร์ มีหนุ่มคณะต่าง ๆ แวะมาขายขนมจีบ กันอยู่บ่อย ๆ มีคนหนึ่ง ชื่อ ขุนพล อยู่คณะวิศวะ หล่อมาก มาจีบการ์ตูนอยู่บ่อยครั้ง แต่การ์ตูนก็ไม่ได้มีทีท่าที่จะสนใจ และขุนพลยังพาเพื่อนเขา ชื่อ แสตมป์ มาจีบนินิวด้วย แต่เราทั้งคู่ไม่ได้สนใจอะไร ทำได้แค่พยายามหลีกเลี่ยงก็เท่านั้น ตอนนี้ นินิว กับ การ์ตูน อยู่ปี 4 เทอมสุดท้ายแล้วนะคะ ปีสุดท้ายจะหนักหน่อย ๆ เพราะต้องทำโปรเจคจบด้วย วันนี้ นินิว นัดกับ การ์ตูนที่หน้าคณะ เพื่อนำโปรเจคจบมาส่งอาจารย์ หลังจากที่โอนรีเจค และมีการแก้ไขมางานแล้วหลายรอบมาก "ยัยนินิว ทางนี้คุณเพื่อน" การ์ตูนตะโกนเรียกเธอ พร้อมกับโบกมือเรียก "มาช้า โทษทีนะแก ทำงานโปรเจคจนดึกกว่าจะเสร็จ เลยตื่นสาย" "ไม่เป็นไร ก็เพิ่งมาถึงสักพักนี่เอง ไปหาอะไรกินกันก่อนไหม? หิว..นี่ยังไม่ได้กินอะไรมาเลยแก" "ไปดิ ก็ยังไม่ได้กินเลยเหมือนกัน" นินิว กับ การ์ตูน ก็กำลังจะลุกเดินไปกินข้าวที่โรงอาหาร "จะไปไหนกันครับสาว ๆ " เป็นเสียงทักทายที่ได้ยินจนชินแล้ว ก็คือขุนพล การ์ตูนเลยทำหน้าเซ็ง ๆ ออกมาอย่างชัดเจน และพูดออกไปอย่างห้วน ๆ ว่า "จะไปกินข้าว" "งั้น.. ขุนพลกับแสตมป์ ขอไปด้วยนะคร้าบ!" นินิว กับการ์ตูน ทำมองบน แบบจะไปก็เรื่องของเมิง ประมาณนั้น ก็ทั้งคู่คอยตามตื้อจนน่ารำคาญจริง ๆ "นินิว ส่งงานโปรเจคผ่านแล้ว ฉั้นขอไปเที่ยวที่บ้านแกนะ" "ดีเลยการ์ตูน เป็นความคิดที่เจ๋งเลยแก สนุกแน่ ๆ" สองสาวเดินคุยกันไป แต่ก็ไม่วาย ที่สองหนุ่มจะได้ยิน และพูดแทรกขึ้นมาทันที "ขอขุนพล กับแสตมป์ ไปด้วยได้ไหมครับ" "คงไม่ได้ เราขอโทษนะ " "ทำไมจะไม่ได้ ก็บ้านนินิว เป็นที่พักโฮมสเตย์ ใช่ไหม? ถ้างั้น พวกเราจะไปแบบลูกค้าที่จะไปพักไงครับ" เห้ย! นินิวกับการ์ตูนหันมองหน้ากัน "อ๋อ! พอดีว่า ช่วงนี้มีคนจองเต็มหมดน่ะ โทษทีนะ" นินิวรีบปฏิเสธออกไป เพราะถึงแม้ว่าจะมีว่าง เธอก็ไม่อยากให้ไปอยู่ดี "ไม่ใช่ว่า เธอรังเกียจเราสองคนหรอกนะ" "บ้า! ใครจะรังเกียจ เราจะไล่ลูกค้าได้ไงล่ะ ขุนพล ช่วงนี้เต็มจริง ๆ นะ ถ้าอยากไปจริง ๆ ก็ลองดูที่พักอื่น ๆ ได้นี่นา" "เป็นความคิดที่ดี ถ้าไปถึง พวกเราจะแวะไปหานินิวได้ไหมครับ" แสตมป์เอ่ยขึ้น "ไม่รู้ดิ นินิวคงไม่สะดวก เพราะถ้ากลับบ้าน ก็ต้องช่วยงานคุณตาคุณยายน่ะ โทษทีนะ" นินิว รีบปฎิเสธอีกทันควัน เธอไม่น่าพลาด พูดเปิดทางให้พวกเขาเลย หลังจากที่กินข้าวเสร็จ นินิวกับการ์ตูน ก็ขอตัวเลี่ยงจาก ขุนพลและแสตมป์ แบบมีมารยาทที่สุด "เยส! ในที่สุดโปรเจคจบ ก็ผ่านแล้ว ทีนี้ก็ ไม่มีอะไรแล้วเนอะแก เตรียมตัวทำเรื่องจบกันเลยเพื่อน" นินิว พูดด้วยความดีใจ "ใช่แก แล้วจะไปบ้านแกกันวันไหนดี" "อาทิตยฺ์หน้านี้เป็นไงแก ไปหลาย ๆ วันหน่อยนะ ฉั้นคิดว่า คุณหนูอย่างแก ต้องชอบ และติดใจบ้านสวนริมน้ำของฉั้น แน่ ๆ" ******************* ไรท์มามาแล้วจ้า ตอนแรก เปิดตัวนางเอก นินิว แสนสวย กับคุณหนูเพื่อนสาว การ์ตูน ยังไงก็ฝากเป็นกำลังใจกันด้วยนะคะ