บริการรับส่ง
362 คำ
ตอนที่ 8
“คุณแทนไท ถูกคนร้ายไล่ล่าระหว่างที่เขากำลังขับรถหนีลงเขา แล้วคุณแทนไทก็พลาดขับรถตกเหวไปครับ”
“อ่าวแล้วที่มันบอกว่ากำลังจะขึ้นเครื่องเมื่อคืนนี้ล่ะ”
“ไม่ทันได้ขึ้นครับ มีคนมาตามจับตัวเขาก่อนจะได้ขึ้นเครื่องครับนาย แต่ระหว่างทางคุณแทนไทหนีมาขึ้นรถของตัวเองได้ จากนั้นคุณแทนไทก็ถูกกลุ่มคนที่จับตัวไปในตอนแรกขับรถไล่ล่าครับ” ตุลธรถอนใจยาวเมื่อฟังคำชี้แจงของลูกน้องคนสนิท เขารีบขับรถออกไปดูศพเพื่อนทันที เขาพาเอมิกาไปด้วย ตุลธรจัดงานศพให้เพื่อน เพราะว่าแทนไทไม่เหลือใครแล้ว
เสียงกริ่งหมดเวลาเรียนที่ดังกังวานไปทั่วตึก... ทำให้บรรดานักศึกษาที่กำลังนั่งหลับ ๆ ตื่น ๆ ฟังอาจารย์ที่สอนอย่างน่าเบื่อ....ตาสว่างขึ้นมาทันทีรวมทั้งเอมิกาด้วย.. เธอปิดตำราฉับ แล้วโกยสมุดเรียนสามสี่เล่ม บนตักขึ้นมากอด พร้อมกับหนังสือบนโต๊ะ... วิ่งตามนารีเพื่อนสาวออกไป
หล่อนเดินรวมกับเพื่อนเป็นกลุ่มลงมาจนถึงบันไดภายในตึกใหญ่ของคณะอักษรศาสตร์ที่ตัวเองกำลังศึกษาอยู่และเกือบจะมองเมินใครบางคนที่ยืนอยู่ไปเสียแล้ว
เอมิกาเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงใหญ่ที่ยืนกอดอกทอดสายตาที่เคยมองแบบไหนก็มองแบบนั้นมายังหล่อน... อย่างไม่เชื่อตา...ก่อนจะเผยอริมฝีปากอิ่มจะร้องทักออกไป
“คุณตุล!!” เอมิกาดูมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย และไม่คิดว่าเขาจะมารับเธอได้รวดเร็วขนาดนี้ นี่ยังก้าวไม่พ้นตัวตึกด้วยซ้ำ และคิดว่าเขาควรจะไปรอเธอที่หน้าตึกดีกว่า นี่เขารู้ได้ยังไงว่าเธอเรียนอยู่ชั้นไหน ตุลธรยืนนิ่งมองหญิงสาวที่เขามารับ เธอแต่งกายด้วยชุดนักศึกษาแบบนี้ก็น่ารักดี แต่ก็แอบเซ็กซี่เพราะกระโปรงของเธอนั้น..สั้นเพียงแค่คืบ
- ผู้เขียน
