อย่าทำให้หึงแบบนั้นอีก

327 คำ
ตอนที่ 7 พอนั่งรถมาได้ ตุลธรก็เอ่ยถามเอมิกาถึงเพื่อนชายคนสนิททันที “เราเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมค่ะ” เธอรู้สึกว่าควรจะต้องอธิบายเพิ่มเติมอีกสักหน่อย ก็เลยเล่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับณพวุฒิต่อไปอีก “แล้วเธอมีเพื่อนผู้หญิงบ้างมั้ย” ตุลธรเอ่ยถาม “มีสิคะ เอาไว้ฉันจะแนะนำให้คุณรู้จักก็แล้วกัน” กลางดึกคืนนั้น ระหว่างที่เอมิกากำลังจะเข้านอน ตุลธรก็สั่งให้เธอไปนอนห้องของเขา ก่อนจะบอกให้เธอปรนนิบัติเขาเยี่ยงสามี หล่อนค่อย ๆ บรรจงแกะกระดุมเสื้อ ถอดรองเท้า ตุลธรนึกพอใจที่หล่อนไม่ใช่คน ผิวขาวจนซีด แต่ออกจะเป็นน้ำตาลอ่อน ถูกกับรสนิยมของเขาพอดี หลังจากเขาอาบน้ำเสร็จตุลธรก็สั่งให้หล่อนก้าวขึ้นมานอนข้างๆ เขา มือของเขาค่อย ๆ ประคองหน้าอกของหล่อน แล้วพลิกให้หันหน้ามาหาเขา “เว็บไชด์ยังไม่โอนยอดเงินเข้าบัญชีของฉัน คุณยังไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเกี่ยวกับร่างกายของฉันค่ะ” เธอรีบอ้างเพื่อเอาตัวรอด “แล้วทางเว็บไชด์เค้าได้บอกมั้ยล่ะ..ว่าจะโอนเมื่อไหร่” “ภายในสองถึงสามวันทำการค่ะ” ระหว่างที่ทั้งคู่นอนสนทนากันอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาทำให้ตุลธรที่กำลังคลอเคลียกับเอมิกาถึงกับต้องอารมณ์เสีย เขากดรับโทรศัพท์อย่างไม่เต็มใจนัก คิ้วดกเข้มของเขาขมวดมุ่น ที่ลูกน้องคนสนิทบังอาจมาขัดจังหวะ “นายครับ...” เสียงนั้นดังมาตามสาย “ผมมีข่าวร้ายจะแจ้งให้ทราบครับ.... คุณแทนไท เพื่อนของนาย.....เสียแล้วนะครับ" “อะไรนะ!!!” ข่าวนั้นทำให้ดวงตาที่หรี่จะหลับมิหลับแหล่เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ... และไม่คาดคิด “ที่ไหนเมื่อไหร่!!!” ตุลธรถามออกไปด้วยความตกใจ ก่อนจะเริ่มควบคุมสติของตัวเองเอาไว้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม