เธอคือผู้หญิงของฉัน
452 คำ
ตอนที่ 6
พอรุ่งเช้าตุลธรก็พาเอมิกาไปส่งที่หอพักเพื่อเก็บเสื้อผ้า อันที่จริงเขาบอกว่าจะซื้อให้เธอใหม่หมด แต่เอมิกาไม่ยอมและบอกว่าเธอยังมีชุดนักศึกษาแล้วก็ของใช้ที่จำเป็นบางอย่าง อีกทั้งอุปกรณ์การเรียนและงานวิจัยที่ทำค้างไว้อีก แล้วเธอก็ยังค้างค่าห้องพักเอาไว้อีกด้วย ตุลธรจึงเป็นคนจ่ายเงินค่าเช่าที่ค้างไว้ให้สำหรับเธอ
“ขอบใจนะหนู ว่าแต่!! ดูท่าทางแฟนของหนูจะร่ำรวยสินะ” เจ้าของหอมองตุลธรตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยตามันวาว และด้วยรถที่เขาขับมาก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าฐานะนั้นอยู่ในระดับไหน ตุลธรได้แต่ยิ้มให้ระหว่างที่เจ้าของหอคุยกับเอมิกา
เธอย้ายออกจากหอวันนี้เป็นวันเสาร์วันเสาร์พอดี แต่ก่อนกลับเอมิกาก็บังเอิญเจอเพื่อนชายของเธอที่อยู่หอเดียวกัน เขาร้องเรียกเอมิกาดังลั่น เธอหันไปดูก็พบว่าเป็นณพวุฒินั่นเอง เพื่อนต่างคณะของเธอ แต่ว่าทั้งสองรู้จักกันตอนเรียนมัธยม
ณพวุฒิเป็นเพื่อนที่ดีของเอมิกา และยิ่งในช่วงเวลาแปลกประหลาดอย่างนี้ เธอต้องไปอยู่กับตุลธรผู้ร่ำรวยและทรงอิทธิพล จึงไม่กล้าทำตัวสนิทสนมกับณพวุฒิได้มากเท่าไหร่ เอมิกาเดินเข้าไปคุยกับณพวุฒิได้สักครู่ ตุลธรก็รีบลงจากรถมาตามเธอทันที
“เราว่าเขาดูไม่น่าไว้ใจเลย..เอมมี่!” ณพวุฒิบอกเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
“วันนี้วุฒิจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเหรอ” พอตุลธรเดินมาใกล้ ๆ เอมิกาก็เปลี่ยนเรื่องคุยทันที
“ใช่!! แล้วเอมมี่จะย้ายไปอยู่ไหนเหรอ” ณพวุฒิถามขึ้นจนได้ก่อนจะฉีกยิ้มขณะที่พิจารณาชายร่างสูงที่กำลังเดินมา จากนั้นตุลธรก็เข้ามายืนโอบไหล่เอมิกาเอาไว้ข้างหนึ่งแบบแสดงความเป็นเจ้าของ
“สวัสดีครับ ผมตุลธรเป็นแฟนของเอมมี่ แล้ววันนี้ผมมารับเอมมี่ไปอยู่ด้วย” ตุลธรมาถึงก็บอกทันทีโดยที่เอมิกายังไม่ทันได้ตอบเพื่อน ทำเอาเอมิกาอายจนหน้าแดง
“สวัสดีครับ ผมวุฒิครับ” ณพวุฒิเอ่ยทักหนุ่มรุ่นพี่ตามมารยาท
“วุฒิ เอมมี่ขอตัวก่อนนะ แล้วเจอกันที่มอ..วันจันทร์” เอมิกา พยายามปลดชนวนความเป็นปฏิปักษ์ที่เห็นปรากฏอยู่ในดวงตาของตุลธร เมื่อได้เห็นทั้งคู่ทำท่าทางจะหยั่งเชิงกัน บรรยากาศโดยรอบหนาวเย็นราวกับอยู่ขั้วโลกเหนือ
- ผู้เขียน
