สามวันผ่านไปแล้วตั้งแต่เธอกลับมาที่ห้องนอน เธอไม่เคยก้าวขาออกไปข้างนอกเลย และเขาก็ไม่มาหาเธอเช่นกัน เหมือนกับว่าเขาต้องการให้เวลาเธอได้ไตร่ตรองเรื่องทั้งหมด
เธอพยายามอย่างหนักที่จะไม่คิดถึงเขา แต่เธอทำไม่ได้ สองวันนี้เธอนอนไม่หลับเพราะตกอยู่ในฝันร้ายที่ยังคงหลอกหลอนเธอ ฝันเห็นผู้ชายที่อยู่ในคุกใต้ดิน และสายตาของผู้หญิงคนนั้นซึ่งจ้องมองมาทำให้เธอหวาดกลัว
เธอถอนหายใจอีกครั้ง ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจจะเดินออกไปจากห้อง เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวน เพราะถ้าขืนเธอยังขลุกอยู่ในห้องของเธอแบบนี้ เธออาจจะกลายเป็นบ้าเร็วกว่าที่คาดไว้
เธอเดินลงบันไดเพื่อไปหาเพื่อนสนิทของเธอ ไม่นานเธอก็มายืนอยู่หน้าห้องของคีเดนอย่างลังเล เธอเปิดประตูเข้าไปโดยลืมเคาะ ก็เห็น
มีอานั่งอยู่บนเตียง ส่วนคีเดนกำลังนอนอยู่ และดีน่าที่ยืนอยู่ข้างเตียง
พวกเขาทั้งสามหันมามองเธอ “เฮ่!” อลิเซียน่าส่งเสียงทักทาย
“ฉันจะมาหาพวกคุณ
