ตอนที่ 26.2

1638 คำ

ทว่าคำอธิษฐานของเธอไม่เป็นผล เมื่อมือที่แข็งแรงของเขาคว้าข้อมือเธอไว้แล้วดึงเธอกลับมา เธอยืนอยู่ต่อหน้าเขา ผมของเธอลู่ลงมาคลุมใบหน้า เขาจึงหยิบมันออกไปอย่างช้า ๆ “เมื่อฉันถามอะไรเธอบางอย่าง ฉันไม่ชอบให้เธอแกล้งทำเป็นเพิกเฉยต่อฉัน ทั้งที่รู้ ๆ กันอยู่ ว่าเธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้” เขาไล้แก้มเธอก่อนจะเชยคางเธอขึ้นมา เธอจึงหลบตาเขา แต่แล้วเธอก็คิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ เธอเลยสบตากับเขาแล้วรู้สึกเสียใจกะทันหัน เมื่อคิดถึงเอกสารที่เธอพึ่งอ่านไปก่อนหน้านี้ “ฉันขอความช่วยเหลือจากคุณบางอย่างได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเห็นใจหรือเปล่า แต่ฉัน…” เธอเลียริมฝีปากแห้ง ๆ อย่างใช้ความคิดว่าควรพูดอะไรกับเขา ลูก้ามองไปที่ริมฝีปากเธอและพยักหน้าอนุญาตให้เธอพูดต่อ “ปล่อยพวกเขาไป ฉันหมายถึงเพื่อนของฉัน ได้โปรดปล่อยพวกเขาไป” น้ำตาของเธอไหลรินในขณะที่อ้อนวอนเขา เธอหวังว่าเขาจะรู้สึกสงสารเธอบ้างเล็กน้อย “ฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม