“คุณจะทำอะไร”
เขาวางนิ้วบนริมฝีปากอวบอิ่มซึ่งบวมช้ำเล็กน้อย “ฉันสัญญา” เขากระซิบ เธอจึงมองเขาอย่างสงสัย
เขาคิดจะทำเรื่องเลวร้ายอะไรอีก? อลิเซียน่าอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่สามารถเอ่ยมันออกมาได้ เธอรู้แต่ว่าอะไรก็ตามที่เขาวางแผนจะทำ มันมักไม่เคยมีเรื่องดี
“ไปกันเถอะ” เขาดึงเธอลงจากโต๊ะจากนั้นลากหญิงสาวไปที่บันได อลิเซียน่าถึงกับลอบถอนหายใจ อย่างน้อยก็ไม่ใช่คุกใต้ดิน เธอสามารถทนทุกอย่างได้ตราบเท่าที่มันไม่เกี่ยวข้องกับคุกใต้ดิน
เพราะมัวแต่คิดกังวล หญิงสาวจึงไม่ได้สังเกตว่าเขาพาเธอไปที่ไหน จนกระทั่งมาหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่ง ลูก้าก็ดึงเธอเข้าไปข้างในโดยไม่ให้เวลาเธอไตร่ตรองหรือขัดขืน
เมื่อก้าวเข้ามาข้างใน สายตาของเธอพลางมองไปที่เตียงด้วยความรู้สึกไม่ดี ทั้งยังรู้สึกคอแห้งขึ้นมาอย่างฉับพลัน หญิงสาวไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาจะทำ แต่เขาก็ดึงเธอไปทางโซฟาสีดำที่วางอยู่ด้านหนึ่งของห้อง และสั่งใ
