ชายหนุ่มพ่นหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินอ้อมมานั่งอีกฝั่งหนึ่งของเตียง เขาคงต้องรอจนหล่อนจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เพราะเขาไม่มีปัญหาแบกหล่อนออกไปแน่นอน ภูรีนั่งรอลำธารอยู่บนเตียงนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ไม่ช้าเขาก็พล่อยหลับไปเช่นกัน
ลำธารรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา หญิงสาวยกมือขึ้นกุมศีรษะเอาไว้อย่างทรมาน ทำไมมันปวดหัวอย่างนี้นะ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบห้องอย่างแปลกใจ
“ที่นี่มันที่ไหนกัน จำได้ว่าเรากำลังนั่งดื่มไวน์อยู่ในผับ แล้วอรนภาก็มาขอนั่งด้วย จากนั้นไม่นานเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย หรือว่า...ยัยตัวแสบ” ลำธารตกใจแทบช็อกเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อคืน หญิงสาวสำรวจตัวเองทันที ก่อนจะถอนใจออกมาอย่างโล่งอก
แต่หญิงสาวก็ดีใจได้ไม่นาน เมื่อสายตาของหล่อนเหลือบไปเห็นร่างใครคนหนึ่ง นอนอยู่บนเตียงกับหล่อนด้วยอีกคน ร่างสูงนั้นนอนหันหลังให้หล่อน
“ใคร...” หญิงสาวพึมพำออกมาอย่างใจเสีย
“หรือว่าเรา ไม่นะ
