บทที่ 4 งานแต่ง
989 คำ
“คุณต้องเปิดพื้นที่ให้ผมวางสินค้ามากขึ้นเพื่อเป็นการชดเชย”
“ได้สิครับ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ส่วนเรื่องการหมั้นหมายผมคงต้องบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่นอน”
“งั้นก็ดี ถ้าเปลี่ยนใจไม่อยากแต่งงานแล้วก็รีบบอกลุงนะตาบรูคเพราะลูกสาวของลุงรักเราแค่คนเดียว” ประโยคหลังนภเดชหันไปพูดคุยกับชายหนุ่มสีหน้ายิ้มแย้ม เวลาที่เขาพอใจเรื่องความเป็นต่อทางธุรกิจมากที่สุด
“ผมคงเปลี่ยนใจไม่ได้หรอกครับ ต้องขอโทษคุณลุงด้วยนะครับ”
“หึ งั้นวันนี้ก็คงต้องขอตัวก่อนละกัน” คำตอบของชายหนุ่มไม่ค่อยน่าพอใจเท่าไรนัก หลังจากสองพ่อลูกผละห่างออกไป คาร่าก็รีบเอ่ยถามสามีทันที
“ทำแบบนี้จะดีหรอคะ เราสูญเสียประโยคนะคะ ดูก็รู้ว่าขอพื้นที่ไปฟรีๆ”
“เงินทองเป็นของนอกกายนะที่รัก สละได้เพื่อความสงบสุขของครอบครัวก็ควรทำ พวกเราก็รู้กันว่านภเดชเจ้าเล่ห์แค่ไหน ที่มาวันนี้ก็เพราะต้องการพื้นที่มากกว่าการแต่งงานอีกละมั้งเพราะมันทำให้เขาเป็นต่อกว่าบริษัทอื่น”
“หัวหมอจริงๆเลย”
“เราต้องรีบจัดงานแต่งงานของบรูคนะคะคุณพ่อคุณแม่” พี่ใหญ่ของบ้านรีบเสนอออกไปทันที ไม่มีอะไรดีไปกว่าการที่น้องชายของเธอเป็นฝั่งเป็นฝากับคนที่คู่ควร
“แม่บอกไปแล้วไงจ๊ะว่าอีกสองอาทิตย์” คาร่าตอบกลับทุกคนยิ้มๆ
“สองอาทิตย์จะเตรียมทันหรอครับ” บรูคถามออกไปตาโต ไม่คิดว่างานแต่งจะถูกจัดขึ้นรวดเร็วขนาดนี้
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเชื่อมือคุณหญิงคาร่าคนสวยนะจ๊ะเด็กๆ” คาร่าตอบกลับยิ้มๆ
“แม่ของแองจี้เก่งที่สุดเลยค่า” แองจี้เอ่ยชมมารดาน้ำเสียงสดใส
“ฮ่าๆ” คาร่าหัวเราะคิกคักชอบใจออกมาจากนั้นก็หันไปถามลูกชายยิ้มๆว่า
“มองหาหนูลดาหรอลูก น้องดีขึ้นแล้วล่ะแต่แม่ยังให้พักต่อ”
“ไม่ใช่สักหน่อยครับ ผมมองหาแม่บ้านอยากได้น้ำผลไม้สักแก้วน่ะครับ”
“หืม ปากแข็งหรือเปล่าจ๊ะ หาน้ำผลไม้ให้คุณบรูคหน่อยจ้ะ”
“ได้เลยค่ะ” ด้านน้ำเพชรพอเข้ามาอยู่ในรถยนต์ส่วนตัวก็กรีดร้องออกมาด้วยความไม่พอใจเพราะเจ้าหล่อนอยากจะครอบครองชายหนุ่มใจจะขาด คนเป็นพ่อได้แต่กอดปลอบและบอกว่ามันยังไม่ถึงเวลาอันสมควรขอให้ลูกยอมๆไปก่อน
“คุณพ่อต้องจัดการให้น้ำเพชรนะคะ”
“พ่อรู้แล้วลูก ถ้าลูกได้เป็นสะใภ้บ้านนั้นมันดีกว่าไหนๆ พ่อเชื่อว่าพอเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วไอ้นาธานก็ต้องมอบสมบัติให้ลูกชายลูกสะใภ้บ้างนั่นแหละ มันรักลูกจะตายไปเพียงแต่ลูกสาวของพ่อต้องทำตัวดีๆเข้าไว้”
“ค่ะ น้ำเพชรจะพยายามค่ะ” หญิงสาวตอบกลับน้ำเสียงราบเรียบ
“ดีมากลูกสาวพ่อ”
งานแต่งงานถูกจัดขึ้นในอีกสองอาทิตย์ต่อมาจริงๆ แม้คาร่าจะรู้สึกเหนื่อยแต่ก็คุ้มค่าเพราะทุกอย่างถูกเนรมิตออกมาอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ทุกคนที่ทราบข่าวต่างตื่นตกใจเพราะไม่คิดว่าลูกชายคนโตบ้านนี้จะแต่งงานทันทีที่เรียนจบมาจากเมืองนอก แต่พอได้เห็นเจ้าสาวแล้วก็พากันเข้าใจไปว่าเจ้าสาวสวยขนาดนี้เป็นธรรมดาที่จะรู้สึกหึงหวงอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในเร็ววัน คาร่าจูงมือลูกสะใภ้มาส่งให้ลูกชายที่หน้าห้องแต่งตัว วินาทีแรกที่เขาได้เห็นคนตรงหน้าบอกเลยว่าใจของเขาสั่นไหวอย่างห้ามไม่ได้ เธอสวยไร้ที่ติจริงๆ วันสำคัญของผู้หญิงวันนี้มารดาของเขาทำมันออกมาได้สมบูรณ์แบบจริงๆ
“ยังยืนนิ่งอยู่อีกลูกชายคนนี้นี่ ตกหลุมรักลูกสะใภ้แม่ใช่ไหมล่ะตาบรูค” คาร่าถามออกไปน้ำเสียงสดใส หล่อนมีความสุขที่ได้มองเห็นลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝา
“ปะ เปล่าสักหน่อยครับ รีบไปกันเถอะไม่อยากให้ใครต้องมารอ”
“ค่ะ”
“ดูแลหนูลดาให้ดีนะลูก อย่าลืมว่าหนูลดาไม่ใช่ตัวคนเดียว เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ห้ามเลยนะจ๊ะ” คาร่าไม่ลืมที่จะกำชับลูกชายถึงเรื่องสำคัญ
“ทราบแล้วครับคุณแม่ คุณแม่มาแต่งเองเลยไหมครับ” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงประชดประชัน
“มันน่าตีจริงๆเลยลูกคนนี้ แม่จะฟ้องคุณพ่อ จะให้คุณพ่อพาหนูลดาไปซ่อนเลยคอยดูเถอะปากแข็งนัก” ชายหนุ่มทำได้แค่ส่ายศีรษะไปมาเบาๆ เบื่อกับความเล่นใหญ่ของมารดา สองหนุ่มสาวเดินเคียงคู่กันลงมายังชั้นล่าง หญิงสาวสวมชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตาใครเห็นเป็นต้องตกตะลึงในความสวยและความขาว ยิ่งเธอตั้งท้องออร่าก็ยิ่งเปล่งประกายจนใครๆก็พากันออกปากชมเป็นแถวๆ
"ขอบคุณที่มาร่วมงานนะครับ" ชายหนุ่มยกมือไหว้ญาติผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม
"ป้าดีใจด้วยนะลูก เจ้าสาวสวยมากเลยจ้ะ พวกลูกเหมาะสมกันมาก วันนี้หนูแองจี้ก็สวย"
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวยกมือไหวอย่างนอบน้อมเช่นกัน
“สวยน้อยกว่าเจ้าสาวแน่นอนค่ะคุณป้าเพราะวันนี้พี่สะใภ้ของแองจี้สวยมาก เหมือนนางฟ้าเลยค่ะ”
“สวยหวานคนละแบบไงจ๊ะ ป้าเข้างานก่อนนะลูก” หลังจากที่คุณป้าผละห่างไปแล้วชายหนุ่มก็หุบยิ้มฉับจนสาวเจ้าหน้าเสีย
"ยัยวีน่ามาค่ะพี่ๆ มาแล้วหรอฉันกำลังรออยู่เลย" แองจี้โบกมือทักทายเพื่อนสาวที่วันนี้แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ
- ผู้เขียน
