ไฟล้อมน้ำ

EP 68

“ปล่อยไว้ให้ไอ้มือระนาดนั่นมาทำตาหวานในเมียผมน่ะเหรอ ไม่มีทาง และตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ผมขอห้ามคุณเด็ดขาดว่าอย่าให้ไอ้งั่งนั่นมาใกล้ในรัศมีสามเมตร ถ้าไม่เชื่อ ผมจะไม่ให้คุณไปทำงานใกล้มันอีก”

“อื้ห์มมมม”

อีกคนพยายามจะเถียงกลับ แต่ถูกอีกปากประกบเอาไว้ และไม่ยอมให้ภาษาอื่นมาทำให้เสียเวลา นอกจากสื่อภาษากายให้เมียได้รู้เท่านั้น ว่าตอนนี้ผู้เป็นสามีกำลังต้องการอะไร

สายเล็กๆ ที่คล้องอยู่กับไหล่ระหงถูกเขาใช้นิ้วเกี่ยวออกไปอย่างง่ายดาย จนร่นไปอยู่ตรงเอวคอด สายบราเซียร์ก็ต้องร้างลาลงไปในตำแหน่งเดียวกัน

เมื่อเขาปรารถนาที่จะผละจากเรียวกุหลาบนุ่มลง มาดูดดื่มอกอวบอั๋นให้คลายหิว

อีกมือก็กำลังอยอกเย้ากับอีกยอดปทุมงาม สร้างความวาบหวามให้เจ้าของ จนสองปลายเท้ากอดเกี่ยวเข้าหากันไปมา ทว่ามันก็ต้องจำต้องห่างกันออกไป

เมื่อในหัวใจของเขานั้นเรียกร้องให้กายลดต่ำลงไปลิ้มลองกลีบเกสรบุปผางามอยู่เนืองๆ แต่ก่อนอื่นเขาปรารถนาจะจับจ้องให้เต็มๆ ตา ว่าเจ้าบุปผาน้อยนั้นงดงามเพียงใด

ซึ่งตอนนี้ก็กำลังคลี่บานอยู่ตรงหน้าแล้ว และดูเหมือนจะกำลังเชื้อเชิญให้เขาโน้มไปหาเหลือกำลัง

เขาจึงไม่รีรอแต่อย่างใด ด้วยการพรมจูบลงไปอย่างหวงแหน ก่อนจะใช้ปลายลิ้นควานหาผิวอันอ่อนโยนแล้วดูดดื่มอย่างอ้อยอิ่ง สลับกับการสำรวจบริเวณโดยรอบอย่างเชื่องช้า

แต่ไม่นานก็กลับกลายไปเป็นรวดเร็ว จนเป็นเจ้าของสะดุ้งสุดตัว หน้าท้องแบนราบกระตุกเต้น จนแลเห็นกล้ามเนื้อนูนขึ้นมาเล็กน้อย เมื่อทานทนกับความสุข ที่แล่นวู้บว้าบไปตามกระแสสายเลือดอย่างรวดเร็ว

กายสาวบิดเบี้ยวไปมา ด้วยความทุกข์ทรมานกับความสุขที่เขาหยิบยื่นให้ด้วยปลายลิ้นอย่างไม่คิดจะปรานีเลย จนแทบไม่หลงเหลืออากาศไว้ให้หญิงสาวได้หายใจ

พร้อมกับส่งสีหน้าและสายตาวิงวอนไปหาเขา ให้หยุดยั้งการกระทำเสีย และเมื่อเขาไม่คิดจะเงยหน้าขึ้นมามอง สองมือบางจึงจำต้องยกขึ้นไปลูบไล้เรือนผมนุ่มของเขาไปมา จนมันเริ่มจะยุ่งเหยิงเขาก็ยังไม่หยุดยั้ง

มือบางจึงเลื่อนไปลูบคลำหลังมือทั้งสอง ที่กำลังประคองเรียวขาขาวนุ่ม เพื่อขอความเมตตาจากเขาอีก เขาจึงยอมละสองมือออกจากน่องนุ่มที่ยังคงอยู่ในท่าเดิมได้เอง

เมื่อเขาเลื่อนลงไปกระชากปมผ้าขนหนูออกจากตัว ส่วนลิ้นยังคงบรรเลงรัวเร็วไม่หยุดยั้ง แล้วหยุดกึกลงทันใด เมื่อจำต้องประคองกายเต็มตึงไปหากายสาวอ่อนช้อยและเชื้อเชิญ แล้วพุ่งเข้าหาด้วยความเร็วและแรง

“อื้อๆๆๆๆ”

ความสุขแล่นปรู๊ดไปถึงขั้วหัวใจ จนหญิงสาวสะกัดกลั้นเสียงแห่งความพึงพอใจไว้ไม่ได้ ร่างอรชรเองก็ถึงกับเลื่อนขึ้นตามแรงเข้าหาของเขา จนต้องขยับตามติดไปหา แล้วคว้าเอวคอดไว้ด้วยสองมือแนบแน่น

เพื่อให้ได้พุ่งกายไปเยี่ยมเยือนไปหาอีกกายอย่างรุนแรงและรัวเร็ว จนสองปทุมงามสะท้านไหวขึ้นลงนับครั้งไม่ถ้วน แม้จากแรกเริ่มที่หัวใจเขาปรารถนาจะให้รสรักในครั้งนี้เป็นไปด้วยความแช่มช้อยและเชื่องช้า

แต่อนิจา! เลือดในกายเขามันช่างหิวกระหายเหลือเกิน จนมีอำนาจมากพอ ที่จะบัญชาหัวใจให้ปฏิบัติในทิศทางตรงกันข้าม และไม่ยอมหยุดยั้งง่ายๆ สองมือละจากเอวคอดรีบคว้าสองเรียวแขนไว้แทน

เพื่อหมายจะใช้เป็นที่ยึดเหนี่ยว จะได้เคลื่อนกายเข้าหาเมียรักอย่างแนบแน่น หนักหน่วง และเนิ่นนาน จนสองกายต่างสั่นสะท้านแทบจะพร้อมๆ กัน เมื่อมองเห็นจุดหมายปลายทางรักอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก

“อ่าห์ๆๆๆๆ”

เขาคำรามร้องออกมา เมื่อแรงปรารถนาเร่งเร้าให้ทุ่มแรงกายก้าวไปข้างหน้าอย่าได้หยุดยั้งแต่อย่างใด จนเห็นเรือนกายเมียกระตุกเต้นนับสิบๆ ครั้ง ขณะที่เขาเองก็กำลังตามไปอย่างเร็วรี่

หลังจากนั้นถึงได้ทิ้งกายลงไปแทบชิดกับอีกกาย โดยใช้สองข้อศอกยันที่นอนนุ่มไว้เพื่อพยุงน้ำหนักตัวไว้ พร้อมกับปล่อยธารขาวข้นให้หลั่งไหลไปหาแอ่งน้ำที่ดูเหมือนกำลังช่วยดูดดึงไปกักเก็บไว้ด้วยเช่นกัน

ผ้าขนหนูที่เขาโยนออกจากกาย ถูกเขาคว้าขึ้นมาซับสายธารใสจากสองกายอย่างอ่อนโยน

เมื่อถอยออกห่างร่างที่ดูจะอ่อนแรงเหลือกำลังแล้ว เขาก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวลงนอนแนบชิด มอบจุมพิตลงกับพวงแก้มแดงระเรื่อ จ้องมองเจ้าของแก้มที่ดวงตาปรือลงเพราะความเหนื่อยจากการเดินทาง

ผ้าห่มถูกเขาดึงขึ้นมาโอบคลุมไว้ด้วยกัน แล้วขยับตัวไปจนอกกว้างแนบกับแผ่นหลังนุ่ม ยกแขนไปกอดเกี่ยวร่างอรชรไว้ อุ้งมือก็ครอบครองอกอวบไว้อย่างสุขใจ ก่อนจะผล็อยหลับไปเพราะความอ่อนระโหยโรยแรงไม่แพ้กัน

ลำแสงแห่งอรุณรุ่ง คืบคลานเข้ามาเยี่ยมเยือนสองชีวิต ที่ยังคงอิงแอบแนบชิตกันและกันอยู่ภายใต้ผ้าผวยผืนหนา ปราณปริยาวดีลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนด้วยความเคยชิน

แม้จะห่างไกลนาฬิกาปลุกก็ตามที อยากจะขยับกายออกจากวงแขนที่โอบกอดจนหนักอึ้งไม่น้อย แต่ก็เกรงว่าเขาจะตื่นขึ้นมาก่อน จึงยังคงนอนให้แผ่นหลังเปลือยอิงแอบกับแผงอกอันอบอุ่นของเขาอยู่นิ่งๆ

แต่ดูเหมือนเขาจะตื่นเช่นกันและไม่นิ่งเหมือนอีกคน ฝ่ามือหนาขยับเล็กน้อยไปตามผิวเนื้อนวลเนียน ก่อนจะรั้งคนที่นอนหันหลังอยู่ให้มาเผชิญหน้ากับเขา

แขนซ้ายก็สอดไปใต้ต้นคอระหง เมื่อหมายจะให้แก้มนุ่มนิ่มแนบหนุนไปกับต้นแขนที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ แม้ช่วงนี้จะห่างหายการออกกำลังกายไปบ้างก็ตามที

ปราณปริยาวดีรีบดึงผ้ามาคลุมหน้าอกโดยอัตโนมัติเมื่อมันร่นลงไปจนกลายเป็นเป้าสายตาให้เขาจ้องมอง

“คุณจะไปไหน ยังเช้าอยู่เลย”

พลาธิปรีบเอ่ยขึ้น เมื่ออีกคนทำท่าจะลุก จนต้องยกแขนไปโอบรั้งไว้ ปราณปริยาวดียกชายผ้าขึ้นมาปิดปากไว้ แม้ยาสีฟันที่ใช้จะกันกลิ่นอันไม่พึงประสงในยามเช้า

แต่ก็ยังไม่มั่นใจสักนิด ก่อนจะตอบเขาไปด้วยการใช้คำให้น้อยที่สุด

“ไปทำมื้อเช้าค่ะ”

พลาธิปยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจ ที่ไม่ว่าจะยังไง เมียก็ไม่เคยลืมหน้าที่ประจำ และนั่นทำให้ปราณปริยาวดีเห็นว่าเขาช่างหล่อเหลา จนหัวใจดวงน้อยๆ กระตุกว้าบขึ้นโดยไม่รู้สาเหตุ